ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 369

หนานหยางอ๋องและเมี่ยชิงหว่านพูดคุยอยู่ข้างในเป็นเวลาครึ่งชั่วยาม

ครึ่งชั่วยามต่อมา เมี่ยชิงหว่านก็เดินออกมาด้วยดวงตาแดงก่ำ เดินไปหากู้หว่านเยว่

“พี่หญิงหว่านเยว่ พี่ใหญ่ซู ท่านพ่อบอกให้พวกท่านเข้าไปเจ้าค่ะ เขาบอกว่ามีเรื่องสำคัญจะหารือกับพวกท่าน”

แม้ว่าตอนนี้สถานการณ์ของหนานหยางอ๋องจะไม่สู้ดีนัก ทั้งยังตกอยู่ในอันตราย

เหลือเวลาให้เขาคุยกับเมี่ยชิงหว่านไม่มากนัก เขาต้องรีบจัดเตรียมกำลัง ย้ายคนไปยังสถานที่ที่ปลอดภัยโดยเร็วที่สุด

“เกาซิ่นพาคนออกตามหาครั้งใหญ่อยู่ด้านนอก อยากออกจากลั่วอันโดยไม่เป็นที่สังเกต ยากอย่างยิ่งขอรับ”

กู้หว่านเยว่เตือนว่า “ท่านอ๋องผู้เฒ่า ด้วยอาการบาดเจ็บท่านในตอนนี้ อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาเจ็ดแปดวันถึงจะเคลื่อนไหวร่างกายได้ ทั้งเส้นทางที่ต้องเดินทางยังขรุขระไม่เรียบง่าย ดังนั้น พักอยู่ที่นี่จึงดีที่สุดแล้ว”

หนานหยางอ๋องกระดูกซี่โครงและกระดูกไหปลาร้าหัก เมื่อประกอบกับความชราและการฟื้นตัวที่ค่อยข้างช้า เจ็ดแปดวันถือเป็นเวลาที่ค่อนข้างเร็วแล้ว

เพราะอย่างน้อย ก็ต้องพักผ่อนถึงครึ่งเดือนเป็นอย่างต่ำ

“นั่นไม่ใช่สิ่งที่ข้ากังวลที่สุดหรอก”

หนานหยางอ๋องมองดูกู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงอย่างลึกซึ้ง

“แม่นางน้อยกู้ คุณชายซู จริงๆ แล้ว ข้ามีเรื่องจะขอ”

เมื่อกู้หว่านเยว่ได้ยินคำว่า “ขอ” นี้ ดวงตาของนางก็ขยับเล็กน้อย มองไปที่ซูจิ่งสิง

ดูเหมือนว่าสิ่งที่หนานหยางอ๋องต้องการนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย ดังนั้น อย่างไรพวกเขาก็ควรจะฟังดูก่อน

“ท่านอ๋องผู้เฒ่า เชิญกล่าว”

“ข้าแก่แล้ว มีชีวิตอยู่มานานพอแล้ว ความตายไม่ใช่เรื่องน่าเสียดายอะไรอีก แต่ผู้ใต้บังคับบัญชาที่ติดตามข้าในอดีต ครอบครัวของพวกเขา รวมถึงบ่าวรับใช้ผู้บริสุทธิ์ของจวนหนานหยาง ตอนนี้ล้วนถูกจำคุกในเรือนจำลั่วอัน”

หนานหยางอ๋องสูดหายใจลึกๆ

“เกาซิ่นเป็นคนโหดร้าย เขาจะต้องกำจัดคนพวกนี้ให้สิ้นซากอย่างแน่นอน ได้โปรด ช่วยพวกเขาออกมาด้วย”

หนานหยางอ๋องยิ่งใหญ่เกรียงไกร ยโสถึงเพียงใด

แต่ยามนี้ไม่มีวิธีอื่นแล้วจริงๆ

กู้หว่านเยว่ก็คิดไปว่าจะเป็นเรื่องใหญ่อะไร ที่แท้ก็ให้นางไปช่วยคน เรื่องนี้สำหรับนางแล้ว ไม่ใช่เรื่องยากอะไร