ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 38

หลินหรูไห่พูดอย่างรู้สึกผิด “น้าไม่มีความสามารถ หากสามารถเป็นขุนนางคนหนึ่งได้ ก็สามารถดูแลเจ้าระหว่างเดินทางเนรเทศได้”

สกุลหลินทำการค้ามาหลายชั่วอายุคน ในมือมีเงินแต่ไร้อำนาจ มีฐานะต่ำที่สุดของสังคม

เพราะเหตุนี้ แรกเริ่มสกุลหลินถึงส่งลูกสาวไปแต่งงานที่จวนโหว ปรารถนาเพียงให้นางหลุดพ้นจากชีวิตลำเค็ญ ไม่ต้องกังวลเรื่องอาหารหรือเสื้อผ้าอีก

ใครจะคาดคิด...ชายหลายใจคนนั้นของจวนโหว ถึงขั้นทรมานมารดาของกู้หว่านเยว่จนตาย

กู้หว่านเยว่รีบปลอบทุกคน

“ท่านน้าอย่าโทษตัวเองเลย ยิ่งไปกว่านั้นข้าเพียงถูกเนรเทศ มิใช่ไปตายเสียหน่อย

รอไปถึงหนิงกู่ถ่าอย่างปลอดภัยแล้ว ข้าจะต้องเขียนจดหมายถึงพวกท่าน หากภายภาคหน้ามีโอกาสก็สามารถกลับมาพบหน้ากันได้ ข้าจะกตัญญูต่อพวกท่านอย่างแน่นอน”

คำพูดรู้ความถูกเปล่งออกมา ทำให้คนเหล่านั้นขอบตาร้อนผ่าว ร้องไห้สะอึกสะอื้น

หากเป็นไปได้ พวกเขาอยากรั้งกู้หว่านเยว่ไว้ มิให้นางไปตกระกำลำบากที่หนิงกู่ถ่า

กู้หว่านเยว่เห็นพวกเขาร้องไห้โอดครวญยกใหญ่ รู้สึกทุกข์ภายในใจ

แต่นางไม่มีเวลาเสียใจมากมายนัก ต้องคิดหาทางเล่าเรื่องสกุลหลินถูกโจรปล้น ถึงจะสามารถยับยั้งโศกนาฏกรรมเอาไว้ได้

คิดถึงตรงนี้ กู้หว่านเยว่จับมือนายท่านผู้เฒ่าหลิน

“ท่านตา มีเรื่องหนึ่งข้าไม่รู้สามารถพูดได้หรือไม่”

“เจ้าพูดมาเถอะ ครอบครัวเดียวกันยังเกรงใจอันใด”

ท่าทีของนายท่านผู้เฒ่าหลิน ทำให้กู้หว่านเยว่ตัดสินใจเด็ดขาดยิ่งขึ้น จะต้องช่วยพวกเขาให้พ้นภัย

นางรีบพูด “ก่อนเดินทางมาฉูโจวข้าฝันแบบเดิมติดต่อกันหลายวัน ฝันว่าสกุลหลินของพวกเราถูกโจรบุกเข้ามาปล้น

โจรกลุ่มนั้นดุดันโหดเหี้ยม เห็นคนก็ฆ่า เห็นคนก็ฟัน ทั้งตระกูลล้วนไม่มีคนรอดชีวิต”

อย่างไรเสียก็ไม่สามารถบอกสกุลหลินได้ว่า นี่คือสิ่งที่นางอ่านพบในหนังสือ

กู้หว่านเยว่พูดปดไปว่า นี่คือความฝันเท่านั้น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน