ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 40

“ครอบครัวพวกเขาอยู่อย่างถ่อมตน ไม่เคยมีปัญหากับผู้อื่น ที่เหลือก็มีเพียงศัตรูทางการค้าแล้ว

ส่วนที่สามารถทำเรื่องฆ่าล้างตระกูลพรรค์นี้ได้ จะต้องหาคนชั่วเสียยิ่งกว่าชั่วในยุทธภพ คนเช่นนี้จ้างวานยากนัก

ดังนั้น ข้าจึงถามว่าช่วงนี้มีโจรนักฆ่าหนีมายังฉูโจวหรือไม่”

กู้หว่านเยว่ฟังการวิเคราะห์โดยละเอียดของซูจิ่งสิงแล้ว สายตาชื่นชมอย่างอดไม่ได้

สมองของชายคนนี้ยอดเยี่ยมเกินไปแล้วกระมัง เวลาสั้นๆ ถึงขั้นวิเคราะห์ออกมาได้มากเพียงนี้

“ถ้าอย่างนั้นท่านตาสามารถสืบหาคนอยู่เบื้องหลังได้หรือไม่?”

“ย่อมได้ เจ้าวางใจ คนมีความคิดลึกซึ้งเพียงนี้มีไม่กี่คน ท่านตาของเจ้าตั้งข้อสันนิษฐานดูสักหน่อยก็เดาออกแล้ว”

ซูจิ่งสิงพูดจบ ครู่ต่อมาลูบผมนางเป็นการปลอบ

นี่เป็นเพราะเรื่องของสกุลหลินทั้งคู่จึงคืนดีกันชั่วคราว ลูบผมแล้วถึงนึกขึ้นได้ว่ายังมีเรื่องอึดอัดใจต่อกัน ถัดมาหันมองอีกฝ่าย

สายตาสอดประสานกัน พลันเกิดความรู้สึกประหม่า เบือนหน้าหนีเร็วรี่

กู้หว่านเยว่รีบลุกขึ้น พูดอย่างประหม่า “เอ่อ ขอบคุณท่าน...”

แววตาซูจิ่งสิงหม่นลง “ครอบครัวของเจ้าก็คือครอบครัวของข้า ไม่จำเป็นต้องเกรงใจ”

อะไรเรียกว่าครอบครัวของเจ้าก็คือครอบครัวของข้า ชายคนนี้แปลกจริงๆ ตอนเช้ามิใช่พูดว่าต้องการหย่ากับนางหรอกหรือ...

กู้หว่านเยว่บ่นภายในใจ แต่ไม่ยอมรับไม่ได้ ได้ยินประโยคนี้ของซูจิ่งสิง อารมณ์นางดีขึ้นไม่น้อย

แม้แต่ตอนปูผ้าห่ม ก็เริ่มครวญเพลงแล้ว

ซูจิ่งสิงคล้ายถูกความอารมณ์ดีของนางสะท้อนใส่แล้ว มุมปากเองก็คลี่ยิ้ม

นางเพียงพูดว่าไปถึงหนิงกู่ถ่าแล้วค่อยมอบหนังสือหย่าให้นาง แต่การเดินทางยังต้องใช้เวลาอีกนาน หากนางเปลี่ยนใจเล่า?

ซูจิ่งสิงมองขาทั้งสองข้างของตน คิดว่าเขาต้องลุกขึ้นยืนให้ได้โดยเร็ว

“ล้วนเป็นเพราะเจ้า เจ้านางดาวหายนะ!” นางเฉียนตบหน้าหลี่ซือซืออีกครั้ง

ใบหน้าหลี่ซือซือทั้งสองด้านบวมเป่ง หันมองซูอวี่น้ำตาคลอ แต่ซูอวี่กลับจ้องเนื้อหมูบนเตียงเตาน้ำลายสอ

“ท่านยาย ท่านต้องช่วยข้านะเจ้าคะ” นางทำได้เพียงหันมองฮูหยินผู้เฒ่า

ทว่าฮูหยินผู้เฒ่าเองก็คิดว่านางคือดาวหายนะ ทำให้ลูกสาวสุดที่รักของนางซูหวู่อวิ๋นต้องตาย หลับตาไม่ใส่ใจนาง

หลี่ซือซือสิ้นหวังอย่างถึงที่สุด

รอจนกระทั่งถึงเวลากินมื้อเย็น คนบ้านเก่าสกุลซูล้วนกีดกันหลี่ซือซือออกไปอย่างเปิดเผย ตั้งใจไม่แบ่งอาหารให้นางกิน โยนเกี๊ยวเหม็นให้นางหนึ่งลูก

นี่ก็เหมือนเมื่อแรกยามพวกเขาปฏิบัติต่อบ้านสามทุกกระเบียดนิ้ว แค่บัดนี้เปลี่ยนเป็นหลี่ซือซือเท่านั้น

หลี่ซือซือถือเกี๊ยว เคลื่อนไหวคล้ายเครื่องจักรกัดลงไป สายตากลับยิ่งลุ่มลึกขึ้น