ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 416

ซูจิ่งสิงเหลือบมองท้องฟ้าแล้วพูดว่า “เวลาไม่คอยท่า ไปที่หมู่บ้านสือหานกันก่อนเถอะ ข้าจะพาเจ้าไปดูที่เก็บเสบียง”

“พวกท่านออกไปก่อน ข้าจะเข้าไปเอาของสักหน่อย”

ในสวนยังมีเมล็ดพันธุ์ผัอีกกจำนวนมากที่ยังไม่ได้ใช้ กู้หว่านเยว่ไม่อยากทิ้งมันไป

“ได้” ซูจิ่งสิงรู้ว่าภรรยาของเขากำลังจะทำอะไร จึงรีบพาพวกเขาทั้งสามออกไป

หลังจากนั้นไม่นาน กู้หว่านเยว่ก็เดินออกมาและพูดว่า “ไปที่หมู่บ้านสือหานกันเถอะ”

ทุกคนออกจากเมืองพร้อมกัน และถูกทำการสอบสวนอีกครั้ง

แต่ทั้งหมดล้วนเก่งเหนือมนุษย์ เหล่าทหารไม่อาจจับความผิดปกติได้

เมื่อพวกเขามาถึงประตูเมือง กู้หว่านเยว่ก็คิดได้ว่าพวกเขาไม่มีม้า ไม่อาจเดินกลับไปเช่นนี้ได้ จึงแก้ตัวว่าม้าถูกมัดอยู่ด้านหลังร้านน้ำชา ขอให้พวกเขารอที่นี่

จากนั้น นางก็พาซูจิ่งสิงไปยังมุมที่เงียบสงบไร้ผู้คน ก่อนจะนำม้าที่แข็งแกร่งห้าตัวออกมาจากลานเลี้ยงม้า

ม้ากระต่ายสีแดงสะดุดตาเกินไป กู้หว่านเยว่ไม่อาจเอาออกมาใช้งานได้

ทั้งสองจึงพาม้ากลับไปทันที

“ม้าสามตัวนี้เป็นของพวกเจ้า ขี่กลับไปที่หมู่บ้านสือหานเถอะ”

“ขอรับ”

ฮั่นจิ่วและคนอื่นๆ ไม่สงสัยอะไรเลยสักนิด ขึ้นควบขี่ม้า ติดตามกู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงไปทันที

เพราะต้องการเห็นเมล็ดพืชและเสบียง พวกเขาจึงไม่ได้ไปที่หมู่บ้าน แต่ตรงไปที่ภูเขาด้านหลังหมู่บ้านแทน

เมื่อเห็นด้านในของหุบเขา ถ้ำก็จะอยู่ไม่ไกลจากข้างหน้า กู้หว่านเยว่เหลือบมองที่ซูจิ่งสิง ลดเสียงลง

“ท่านพี่ พวกเสบียงกับเมล็ดพันธุ์ยังอยู่ในมิติ ข้าต้องหาโอกาสเอาพวกมันออกมาก่อน”

ซูจิ่งสิงเข้าใจความหมายของกู้หว่านเยว่ จึงหันกลับมาพูดกับฮั่นจิ่วและคนอื่นๆ ว่า

“ข้างหน้ามีกับดักอยู่ พวกข้าจะไปกำจัดมันทิ้งก่อน รอให้แน่ใจว่าไม่มีปัญหาแล้ว พวกเราจะจุดพลุส่งสัญญาณให้ แล้วพวกเจ้าค่อยเข้ามา”

ฮั่นจิ่ว ชิงเหลียน และหงเจาพยักหน้าอย่างรวดเร็ว “ขอรับ”

หลังจากกำชับทั้งสามคนแล้ว ซูจิ่งสิงและกู้หว่านเยว่ก็มุ่งหน้าไปที่ถ้ำพร้อมกัน

เมื่อทั้งสองลงจากม้า พวกเขาก็ออกไปตรวจดูรอบๆ ถ้ำก่อน