ก่อนนี้กู้หว่านเยว่ไม่สามารถอธิบายได้ว่าเงินในกระเป๋ามาจากที่ใด บัดนี้มีสกุลหลินบังหน้า นางจับจ่ายขึ้นมาก็ไม่ต้องปิดบังเลยแม้แต่น้อย
เสื้อผ้าเครื่องนอน เสบียงอาหาร ยังซื้อเสื้อฟางกันฝนเตรียมไว้ใช้ในยามจำเป็น
ขณะเตรียมของสำหรับครอบครัวตนเอง นางเองก็ไม่ลืมพวกสกุลเหยียนและสกุลเซิ่งที่มีความสัมพันธ์อันดีต่อกัน ซื้อให้พวกเขาอีกเล็กน้อย
แค่เพียงเล็กน้อย รับรองว่าพวกเขาไม่มีวันหิวตายก็พอ มากไปนางกู้หว่านเยว่มิใช่พระแม่ ไม่สามารถมอบให้ได้
กระนั้นสิ่งนี้ทำให้กู้หว่านเยว่ครุ่นคิด ต้องให้พวกเขาพยายามหามาด้วยตนเองถึงจะใช้ได้
หาปลาให้คนกินมิสู้สอนคนจับปลา พึ่งพานางไปตลอดมิใช่หนทางแก้ปัญหา
ทว่านี่คือความคิดเกิดขึ้นชั่วขณะของกู้หว่านเยว่ ส่วนต้องทำเยี่ยงไร ยังต้องให้นางคิดดีๆ
ทางฝั่งนี้ จางเอ้อร์และพวกนักการศาลาว่าการเห็นกำลังการซื้อของกู้หว่านเยว่แล้ว แต่ละคนล้วนตกตะลึงอ้าปากค้าง
ดูท่าแล้วสกุลหลินมอบเงินให้ไม่น้อย หาไม่แล้วคงไม่จับจ่ายตามสะดวกได้มากเพียงนี้
“พี่ใหญ่จาง ข้าอยากไปดูสกุลหลินสักหน่อย” กู้หว่านเยว่ซื้อของเรียบร้อยแล้วก็วางบนลาเทียมเกวียน หันหน้าปรึกษาจางเอ้อร์
“ท่านอยากไปดูบ้านท่านตาของท่านกระมัง ได้ เช่นนั้นพวกเราไปกับท่าน”
บัดนี้จางเอ้อร์รับปากกู้หว่านเยว่โดยไร้เงื่อนไข ต่อให้กู้หว่านเยว่อยากหนี คาดว่าเขาเองก็เห็นด้วย
สกุลหลินเป็นตระกูลร่ำรวยภายในเมือง กู้หว่านเยว่สืบถามหาเรือนสกุลหลินได้อย่างผ่อนคลายมาก
ขบวนคนเดินบนถนนใหญ่ไปยังเรือนสกุลหลิน
ขณะพวกเขาเดินผ่านร้านอาหารแห่งหนึ่ง อันธพาลสองสามคนกำลังตีคนอยู่ที่หน้าประตู เดิมทีกู้หว่านเยว่ไม่อยากเข้าไปร่วมวง ผลปรากฏว่าได้ยินเสียงสบถด่าของเจ้าของร้าน
“เจ้าบัณฑิตยากจนคนหนึ่ง ตำรับห่วยๆ นั้นของเจ้ามอบให้เจ้าสิบตำลึงก็นับว่าไว้หน้าเจ้าแล้ว เจ้ายังขวัญกล้าไม่ยอมรับ? วันนี้ตำรับนั้น ข้าเอาไปแล้ว ข้ายังจะตีเจ้าแรงๆ อีกด้วย!”


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาแพทย์พลิกชะตา
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...
เติมเงินด้วยบัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...