ทว่าน่าเสียดายหญิงเช่นนี้ สุดท้ายกลับถูกผู้คุมนักโทษขืนใจจนพุ่งชนกำแพงตาย
หากนางจำไม่ผิด ตำรับอาหารเลิศรสในมือเว่ยเฉิงนี้ สุดท้ายถูกพระเอกหวายหนานอ๋องนำไปขาย
หวายหนานอ๋องเองก็กลายเป็นผู้ค้นพบพรสวรรค์ของเว่ยเฉิง สำหรับเขาก็คือผู้มีบุญคุณต่อกัน
กู้หว่านเยว่ครุ่นคิด หากตำรับอาหารนี้ถูกสกุลหลินซื้อไป
ถ้าอย่างนั้นใช่หรือไม่ว่าบุญคุณที่หวายหนานอ๋องมีต่อเว่ยเฉิง ก็ไม่มีเฉกเดียวกัน ส่วนจุดจบของเว่ยเฉิงเองก็สามารถเปลี่ยนแปลงไปได้?
ระหว่างครุ่นคิด เรือนสกุลหลินอยู่ข้างหน้าแล้ว
นายท่านผู้เฒ่าหลินกำลังคิดจะไปหากู้หว่านเยว่อยู่พอดี ครั้นมองเห็นนางสีหน้าก็ยังมีความกลัวติดอยู่
“ต้องขอบคุณความฝันนั้นของเจ้า เมื่อคืนพวกเราจับพวกโจรชั่วได้แถวเรือนจริงๆ หลังมอบคนให้ทางการแล้ว ก็ทรมานให้เผยตัวคนลงแรงอยู่เบื้องหลังออกมา
หากมิใช่พวกเจ้าเตือนได้ทันเวลา อีกสองวันพวกเขาก็จะลงมือแล้ว เมื่อนั้นก็สายไปแล้วล่ะ”
นายท่านผู้เฒ่าหลินพูดไป เหงื่อเย็นผุดออกจากแผ่นหลัง
เรื่องนี้พูดง่าย แต่เกิดขึ้นจริง พวกเขาทั้งครอบครัวยี่สิบกว่าคน ล้วนต้องตายไม่มีใครรอด!
บัดนี้เขารู้สึกโชคดีเหลือเกิน เมื่อวานฟังคำเตือนของกู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิง
กลับมาแล้วก็สั่งให้คนจับตามอง สังเกตรอบเรือนว่ามีคนน่าสงสัยหรือไม่
แม้เป็นเช่นนี้ ฮูหยินผู้เฒ่าหลินและนางเก๋อยังได้รับความตกใจ
นายท่านหลินดึงสติกลับมาได้ ก็รู้สึกซาบซึ้งใจต่อกู้หว่านเยว่มาก
หากพูดว่าเมื่อก่อนรักรังจึงรักนกด้วย เช่นนั้นบัดนี้ก็รักเอ็นดูด้วยใจจริง
“หว่านเยว่ ตาขอบคุณเจ้า”
หลังกู้หว่านเยว่ได้ฟังคำพูดของนายท่านผู้เฒ่าหลินจบแล้ว ก็รู้ว่าภัยพิบัติของสกุลหลินคลี่คลายไปได้ในที่สุด
นางถอนหายใจ ห้ามการกระทำต้องการแสดงความขอบคุณของนายท่านผู้เฒ่าหลินไว้แล้ว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาแพทย์พลิกชะตา
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...
เติมเงินด้วยบัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...