ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 46

มีเพียงครอบครัวสกุลซูหนึ่งกลุ่มต้องทุกข์ทรมาน

จับจ้องทุกคนกำลังแจกจ่ายของกิน มีเพียงพวกเขาแม้ขนเส้นเดียวก็ไม่มี สายตาริษยาของแต่ละคนแดงก่ำ ไม่กล้าขยับขึ้นไปหาเรื่อง ทำได้เพียงสบถด่า

ทุกคนรออยู่ภายในโรงเตี๊ยม จนกระทั่งซุนอู่ไปรายงานศาลาว่าการประจำเมืองเรียบร้อยดีแล้ว ถึงเดินทางออกจากเมืองฉูโจว

ทำให้กู้หว่านเยว่แปลกใจก็คือ พวกเขาถึงขั้นพบเว่ยเฉิงอีกครั้งที่หน้าประตูเมือง

“แม่นางกู้ นับว่ารอจนได้พบเจ้าแล้ว”

หลังเว่ยเฉิงมองเห็นกู้หว่านเยว่ รีบถลันขึ้นมาต้อนรับ ที่แท้เขาก็ได้รู้ฐานะของกู้หว่านเยว่ผ่านปากของสกุลหลิน จึงมารอนางที่หน้าประตูเมือง

“ขอบคุณแม่นางกู้ สกุลหลินรับตำรับอาหารของข้าไว้แล้ว ให้เงินข้ามากถึงห้าร้อยตำลึง”

สกุลหลินเห็นแก่ฐานะของกู้หว่านเยว่ ใจกว้างต่อเขามาก ไม่เพียงมอบเงินให้ห้าร้อยตำลึงซื้อตำรับอาหารเลิศรส มิหนำซ้ำยังมอบเงินปันผลให้เขาอีกปีละห้าร้อยตำลึง

สิ่งนี้สำหรับคนที่อยู่ท่ามกลางความลำบากเช่นเว่ยเฉิง ก็คือสมบัติก้อนโตอย่างไม่ต้องสงสัย

เขาขอบคุณกู้หว่านเยว่อีกครั้ง “บุญคุณของแม่นางกู้ ข้าน้อยจำไว้แล้ว ภายภาคหน้ามีโอกาสจะต้องตอบแทนเป็นแน่”

กู้หว่านเยว่ยิ้มน้อยๆ โบกมืออย่างใจกว้างพลางพูด “เรื่องเล็กเท่านั้น ไม่มีค่าให้เอ่ยถึง”

“อืม” เว่ยเฉิงยิ้ม จู่ๆ สายตาก็ตกลงที่ข้างหลังกู้หว่านเยว่

เมื่อวานนี้ซูจิ่งสิงได้ยินชื่อเว่ยเฉิงผ่านปากกู้หว่านเยว่แล้ว ขณะเดียวกันกำลังเพ่งพิศเขาอยู่บนเกวียน

เห็นเว่ยเฉิงมองมา ซูจิ่งสิงพยักหน้าเบาๆ เป็นมารยาท

กู้หว่านเยว่รีบเอ่ยแนะนำ “นี่คือสามีข้าซูจิ่งสิง”

“ข้าน้อยเว่ยเฉิง” เว่ยเฉิงรีบหันไปแนะนำตัวกับซูจิ่งสิง

ซูจิ่งสิงพยักหน้า “ข้าได้ยินภรรยาพูดเรื่องของเจ้าแล้ว”

เว่ยเฉิงไม่พูดมากอันใด แต่ประกบมือให้ทั้งสองคนอีกครั้ง “บุญคุณยิ่งใหญ่ของพวกท่าน เว่ยเฉิงจะจดจำไว้ชั่วชีวิต ภายภาคหน้าจะต้องตอบแทนดีๆ เป็นแน่”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน