ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 61

จนกระทั่งได้ยินเสียงของกู้หว่านเยว่ดังขึ้นอีกครั้ง เขาจึงรู้สึกโล่งใจ รีบปลดผ้าที่ปิดตาออก แล้วหันหลังวิ่งไปหานาง

“นายท่านของข้าเป็นอย่างไรบ้าง?”

“ไม่เป็นไรแล้ว เจ้าไปดูเองเถอะ”

ไม่ต้องให้กู้หว่านเยว่บอก มู่ชิงก็ก้มลงไปตรวจสอบอาการของชายคนนั้นแล้ว

เมื่อเห็นไม้ที่ปักอกชายคนนั้นถูกดึงออกมา และลมหายใจก็เริ่มคงที่ เขาจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“แม่นางน้อย บุญคุณที่ช่วยชีวิตครั้งนี้ ข้าจะไม่มีวันลืม หากมีโอกาส ข้าจะตอบแทนแม่นางน้อยอย่างดีแน่นอน”

พูดจบ เขาก็สังเกตเห็นว่ากู้หว่านเยว่มีเหงื่อผุดขึ้นบนหน้าผาก และใบหน้าของนางดูเหนื่อยล้าอย่างมากจากการช่วยชีวิตนายท่านของเขา

ในใจก็ยิ่งรู้สึกขอบคุณ จากนั้นรีบหยิบจี้หยกออกมา

“นี่คือสิ่งยืนยันตัวตนของสกุลอวิ๋น ข้าน้อยเป็นคนรับใช้ของสกุลอวิ๋น วันนี้แม่นางน้อยช่วยชีวิตคุณชายของสกุลอวิ๋นเอาไว้ หากแม่นางน้อยต้องการความช่วยเหลือ สามารถไปหาพวกเราได้ที่เมืองตงโจว”

“เมืองตงโจว?”

นั่นไม่ใช่จุดหมายต่อไปของพวกเขาหรอกหรือ?

แต่สกุลอวิ๋นนี้ กลับไม่เคยได้ยินมาก่อน

กู้หว่านเยว่เก็บจี้หยกเอาไว้ในอกอย่างเงียบๆ จากนั้นพยักหน้าแล้วเอ่ยขึ้น “ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ข้าขอตัวก่อน”

นางออกมาข้างนอกนานเกินไป คาดว่าซูจิ่งสิงพวกเขาคงกังวลกันหมดแล้ว

นางไม่คิดจะบอกสถานที่พักของนางให้กับนายบ่าวคู่นี้ เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหา หลังจากบอกลากับมู่ชิงแล้ว นางก็เดินกลับไปตามทางเดิม

หลังจากที่กู้หว่านเยว่เดินออกไปได้ระยะหนึ่ง ยาสลบที่ให้อวิ๋นมู่ก็เริ่มจางหายไป เขาจึงค่อย ๆ ลืมตาขึ้น

ในภาพเลือนราง เขามองเห็นเงาร่างอรชรของใครบางคนเดินจากไป

“มู่ชิง นั่นคือผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตข้าใช่หรือไม่?”

น้ำเสียงของอวิ๋นมู่ไพเราะอย่างยิ่ง ราวกับน้ำพุที่ใสสะอาดและนุ่มนวล

“นายท่าน ท่านฟื้นแล้ว แม่นางน้อยคนนั้นเป็นคนช่วยชีวิตท่านไว้ขอรับ”

“นางชื่ออะไร?”

เมื่อทั้งสามคนเห็นไก่ฟ้าตัวอ้วนพี ใบหน้าก็เต็มไปด้วยความดีใจ และไม่ได้สงสัยอะไรมากนัก

“แม่นางน้อยกู้ เจ้าเก่งจริงๆ ทุกครั้งที่ออกไปก็หาของกินกลับมาได้”

พวกเขาเหล่านักการตอนที่ว่าง ๆ ก็เข้าไปเดินในป่าเหมือนกัน สุดท้ายแม้แต่ขนนกก็ยังไม่เจอ

กู้หว่านเยว่ยิ้ม “แค่โชคดีเท่านั้นเอง”

จางเอ้อร์เห็นสีหน้าของนางดูเหนื่อยล้า จึงรีบเอ่ยขึ้น “แม่นางน้อยกู้ เจ้าเอาตะกร้ามาให้ข้าเถอะ ข้าช่วยถือเอง”

“ก็ได้”

ในตะกร้ามีไก่ฟ้าหนึ่งตัวและกระต่ายป่าอีกหลายตัว ซึ่งก็หนักอยู่เหมือนกัน

นางเพิ่งผ่าตัดเสร็จ มือทั้งสองข้างจึงยังสั่นอยู่

กู้หว่านเยว่ส่งตะกร้าให้กับจางเอ้อร์อย่างไม่เกรงใจ

ทุกคนรีบกลับไปที่ค่าย เมื่อเห็นกู้หว่านเยว่กลับมาอย่างปลอดภัย ทุกคนต่างโล่งใจ พากันบอกว่าต่อไปจะออกไปหาอาหารกับนาง ไม่ให้นางออกไปเสี่ยงอันตรายคนเดียวอีกแล้ว