กู้หว่านเยว่ พวกเจ้าตามไป อาจจะหาอาหารไม่เจอก็ได้
“พวกเจ้าจัดการกระต่ายกับไก่ฟ้าก่อน ข้าจะไปดูข้างในเต็นท์หน่อย”
กู้หว่านเยว่เปิดเต็นท์ แล้วเดินเข้าไปข้างใน
พอเข้าไป ก็เห็นซูจิ่งสิงที่มีสีหน้าร้อนรนซึ่งนั่งพิงอยู่บนก้อนหิน แล้วมองมาทางประตูเป็นระยะ ๆ
เมื่อเห็นเงาร่างของนาง แววตาของเขาก็ปรากฏรอยยิ้มขึ้นมาก่อน จากนั้นจึงเปลี่ยนเป็นสีหน้าเคร่งขรึม
“เจ้าไปไหนมา เหตุใดถึงกลับมาช้าขนาดนี้?”
ขณะพูด สายตาของเขาก็มองสำรวจนางตั้งแต่หัวจรดเท้า ดูว่านางบาดเจ็บหรือไม่
ทันใดนั้น เขาสังเกตเห็นว่ามีรอยเลือดที่ชายเสื้อของกู้หว่านเยว่จริง ๆ สีหน้าก็เคร่งขรึมขึ้นมาทันที
คราวนี้แม้อยากจะแกล้งทำเป็นดุก็ทำไม่ได้แล้ว จึงเอ่ยถามขึ้นมาตรง ๆ ด้วยความร้อนใจ
“เหตุใดถึงมีเลือด เจ้าบาดเจ็บหรือ บาดเจ็บตรงไหน รีบมาให้ข้าดู”
“ไม่มี ๆ”
กู้หว่านเยว่รู้ดีว่าข้อแก้ตัวของนางอาจหลอกคนอื่นได้ แต่หลอกเขาไม่ได้ เขาคงพอจะเดาได้ว่าเหยื่อของนางไม่ได้หามาจากในป่า จึงตัดสินใจพูดความจริง
“เลือดนี้ไม่ใช่ของข้า”
“แล้วเป็นของใคร?”
“ตอนที่ข้าลงจากเขา ข้าเจอนายบ่าวคู่หนึ่ง นายได้รับบาดเจ็บสาหัส ข้าจึงช่วยพวกเขาไว้ จริงสิ พวกเขาบอกว่าเป็นคนของสกุลอวิ๋น และยังให้จี้หยกชิ้นหนึ่งกับข้าด้วย”
ขณะพูด กู้หว่านเยว่ก็หยิบจี้หยกออกมา แล้วส่งให้ซูจิ่งสิงดู
“ท่านลองดูสิ จี้หยกนี้มีอะไรพิเศษหรือไม่”
ตอนที่ซูจิ่งสิงได้ยินคำว่าสกุลอวิ๋น รูม่านตาของเขาก็หดเล็กลง
พอได้เห็นจี้หยกนี้ เขาก็ยิ่งมั่นใจในสิ่งที่คิด
“เจ้าช่วยคุณชายของสกุลอวิ๋น อวิ๋นมู่”
“แล้วไงล่ะ สกุลอวิ๋นนี่เก่งมากเลยหรือ?”



ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาแพทย์พลิกชะตา
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...
เติมเงินด้วยบัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...