ทหารชี้ไปยังบุรุษที่สวมชุดขุนนางซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก
กู้หว่านเยว่ก็หันไปมอง เมื่อเห็นใบหน้าของบุรุษคนนั้นชัดเจน นางก็ตกตะลึงอย่างมาก
ฟู่หลานเหิง!
เพื่อนเล่นสมัยเด็กของเจ้าของร่างเดิม หลังจากที่เจ้าของร่างเดิมถูกพระราชทานสมรสกับซูจิ่งสิง เขาก็เสียใจมากจนหนีมาเป็นเจ้าเมืองที่เมืองตงโจว
คิดไม่ถึงเลยว่าจะเจอเขาที่นี่ ฟู่หลานเหิงที่หันกลับมาก็เห็นกู้หว่านเยว่เช่นกัน
ทันทีที่เห็นกู้หว่านเยว่ ฟู่หลานเหิงก็จำนางได้ จากนั้นก็รีบเดินเข้ามาหานางด้วยความดีใจ
“หว่านเยว่ เป็นเจ้าจริง ๆ หรือ? เจ้ามาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร?”
การได้พบเพื่อนเก่าในต่างถิ่น ทำให้กู้หว่านเยว่รู้สึกดีใจ แต่ถึงจะดีใจอย่างไร ตอนนี้นางก็แต่งงานแล้ว จึงต้องรักษาระยะห่างกับฟู่หลานเหิง
และตอนนี้ สิ่งสำคัญคือต้องรู้ว่าสถานการณ์ในเมืองตงโจวเป็นอย่างไรกันแน่
“ใต้เท้าฟู่ ได้ยินมาว่าในเมืองตงโจวเกิดโรคระบาด เป็นเรื่องจริงหรือไม่?”
“ถูกต้อง”
เมื่อเห็นแววตาที่ห่างเหินของกู้หว่านเยว่ ฟู่หลานเหิงก็นึกขึ้นมาได้ว่านางแต่งงานแล้ว จึงรีบตั้งสติและกล่าวอธิบายว่า “เนื่องจากผลกระทบของภัยน้ำท่วม ช่วงนี้มีคนเสียชีวิตมากเกินไป ทางตะวันตกและตะวันออกของเมืองมีคนติดโรคระบาดหลายคนแล้ว”
ฟู่หลานเหิงรู้ดีว่าโรคระบาดแบบนี้ ถ้ามีคนเป็นหนึ่งคน นั่นแสดงว่าค่อย ๆ แอบระบาดมานานแล้ว
ดังนั้นเขาจึงสั่งปิดเมืองทันที
กู้หว่านเยว่ได้ยินแล้วก็พอจะเข้าใจสถานการณ์ จึงรีบเอ่ยขึ้น
“ใต้เท้าฟู่ พวกเราเพิ่งเข้ามาในเมือง หยุดไปไม่ถึงสองชั่วยาม พอจะช่วยให้พวกเราออกจากเมืองตงโจวได้หรือไม่ ข้ารับรองว่าพวกเราไม่ได้ติดโรคระบาด”
เมื่อได้ยินดังนั้น ฟู่หลานเหิงกลับปฏิเสธ “ไม่ได้ ในเมืองเกิดโรคระบาดแล้ว ห้ามใครออกจากเมืองเด็ดขาด เพื่อป้องกันไม่ให้โรคระบาดแพร่กระจายไปยังเมืองและหมู่บ้านอื่น ๆ เรื่องนี้ไม่มีข้อยกเว้น”
พูดจบ เขาก็หันไปมองกู้หว่านเยว่ด้วยสีหน้ารู้สึกผิด
“หว่านเยว่ ข้าต้องรับผิดชอบต่อชาวเมืองตงโจว”
ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาแพทย์พลิกชะตา
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...
เติมเงินด้วยบัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...