ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 65

ขณะที่กู้หว่านเยว่พูดคุยกับฟู่หลานเหิง เขาก็ได้ยินเช่นกัน

ในใจพอจะเดาความสัมพันธ์ของฟู่หลานเหิงและกู้หว่านเยว่ได้

แต่จากการที่ได้ใช้เวลาอยู่กับกู้หว่านเยว่มาระยะหนึ่ง เขาเชื่อมั่นในตัวของนางมาก และจะไม่ยอมให้ใครพูดจาใส่ร้ายนางเด็ดขาด

หลี่ซือซือกล่าวอย่างน้อยใจว่า “พี่ชาย ท่านยังจะปกป้องนางอีกหรือ?”

“ไม่ปกป้องพี่สะใภ้ของข้า แล้วจะไปปกป้องเจ้าหรือไง?”

ซูจิ่นเอ๋อร์ที่อดทนมาตลอดก็เอามือเท้าสะเอวแล้วตะโกนด่าว่า “พี่สะใภ้ของข้าติดตามพี่ชายมาตลอดทาง ไม่เคยทิ้งกัน ความรักของทั้งสองมั่นคงยิ่งกว่าทองคำเสียอีก!

อีกอย่าง ถ้าไม่ใช่เพราะพี่สะใภ้ของข้า ทุกคนคงโดนน้ำท่วมตายไปแล้ว อย่าเนรคุณให้มันมากนัก!”

ซูจิ่นเอ๋อร์ระเบิดออกมาราวกับประทัด ผู้หญิงคนอื่น ๆ ก็รวบรวมความกล้าพูดเพื่อกู้หว่านเยว่เช่นกัน

มีเพียงหลี่ซือซือที่ยังคงปากแข็ง ยืนกรานว่ากู้หว่านเยว่และฟู่หลานเหิงมีความสัมพันธ์กัน

“ถ้านางและท่านเจ้าเมืองไม่ได้มีความสัมพันธ์กัน แล้วเหตุใดเขาถึงให้พวกเราเข้ามาพักในศาลาว่าการได้ แน่นอนว่าต้องให้ผลประโยชน์บางอย่างกับท่านเจ้าเมือง อาจจะแอบไปทำเรื่องลับ ๆ ล่อ ๆ ในเชิงชู้สาวกันก็ได้”

หลี่ซือซือไม่รู้ว่ากู้หว่านเยว่และฟู่หลานเหิงเป็นเพื่อนเล่นสมัยเด็ก นางแค่เห็นทั้งสองคนคุยกันที่ประตูเมือง และท่านเจ้าเมืองคนนั้นก็ดูอ่อนโยนกับกู้หว่านเยว่มาก นางเลยอิจฉาจนทนไม่ไหว จึงกุเรื่องว่าทั้งสองมีความสัมพันธ์กัน

ซูจิ่นเอ๋อร์พับแขนเสื้อขึ้น แล้วพุ่งเข้าไปข่วนหน้าหลี่ซือซือ

“ถ้าจะให้ข้าพูด ข้าว่าเจ้าต่างหากที่เป็นผู้หญิงใจง่าย เจ้าและซูอวี่แอบมีความสัมพันธ์กัน ทั้งสองคนแอบไปทำลับ ๆ ล่อ ๆ กันในป่า!”

โอ้โห

กู้หว่านเยว่สำลักน้ำลาย

เด็กคนนี้พัฒนาเร็วมาก รู้เรื่องที่เกิดขึ้นในป่าวันนั้นหมดแล้ว

“จะ จะ เจ้า ข้าจะฉีกปากของเจ้า!”

เรื่องที่น่าอับอายที่สุดถูกเปิดเผย หลี่ซือซือก็แยกเขี้ยวพุ่งเข้าใส่ซูจิ่นเอ๋อร์ด้วยความโมโห

ซูจิ่งสิงดีดนิ้วเล็กน้อย ก้อนหินเล็ก ๆ ก้อนหนึ่งก็พุ่งไปโดนขาของหลี่ซือซือ

หลี่ซือซือหกล้มหน้าคะมำทันที

“หลี่ซือซือ ถ้าเจ้ายังก่อเรื่องอีก ข้าจะตีเจ้าให้ตาย!”

กู้หว่านเยว่ขมวดคิ้ว ตัดสินใจว่าจะไม่นั่งรอความตายอีกต่อไป

“ท่านพี่ ข้าจะไปหาใต้เท้าฟู่”

ซูจิ่งสิงมองนางอย่างลึกซึ้งครู่หนึ่ง สายตาของเขาดูเหมือนจะลังเล

“เจ้าแน่ใจแล้วจริง ๆ หรือ?”

“อืม ถ้าปล่อยให้โรคระบาดลุกลามต่อไป ทั่วทั้งเมืองตงโจวจะต้องเดือดร้อน รวมถึงพวกเราด้วยที่หนีไม่พ้น ต้องรีบหยุดยั้งโรคระบาดนี้ให้เร็วที่สุด”

ซูจิ่งสิงชะงัก “เจ้าไปหาฟู่หลานเหิงเพราะเรื่องนี้หรือ?”

“ไม่งั้นล่ะ?”

กู้หว่านเยว่ตกตะลึง ทันใดนั้นก็นึกถึงสายตาที่ลังเลของเขาเมื่อครู่ ผู้ชายคนนี้คงไม่คิดว่านางจะหนีตามกันไปกับฟู่หลานเหิงหรอกนะ?

“ท่านคิดอะไรน่ะ!” นางตีเขาด้วยความโมโห

ซูจิ่งสิงรู้สึกเจ็บเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้ถือสาอะไร เมื่อเทียบกับความร้อนใจเมื่อครู่แล้ว เรื่องนี้ก็เล็กน้อยมาก