ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 66

หลังจากสงบสติอารมณ์ลงแล้ว เขาก็จับใจความของกู้หว่านเยว่ได้อย่างรวดเร็ว

“เจ้ามีวิธีหยุดโรคระบาดงั้นหรือ?”

“อืม” กู้หว่านเยว่ถือว่าซูจิ่งสิงเป็นคนที่ไว้ใจได้อย่างไม่รู้ตัว

และตอนนี้นางก็ขาดคนที่ปรึกษาด้วยจริง ๆ

ในใจของซูจิ่งสิงไม่อยากให้ทั้งสองคนเจอกัน แต่เขาก็ไม่ใช่คนที่ไร้เหตุผล เขาแยกแยะได้ว่าเรื่องไหนสำคัญกว่า

จากนั้นจึงพยักหน้า “ข้าจะไปกับเจ้า”

มีบางอย่างที่เขาอยากจะพูดกับฟู่หลานเหิง

“ก็ได้” กู้หว่านเยว่คิดว่าซูจิ่งสิงเป็นห่วงนาง จึงไปยืมรถเข็นมาทันที หลังจากบอกกับซุนอู่แล้ว ก็ออกไปหาฟู่หลานเหิงด้วยกัน

“ท่านใส่อันนี้ด้วย”

กู้หว่านเยว่หยิบผ้าคลุมหน้าสีขาวสองผืนออกมาจากอก ผืนหนึ่งนางใส่เอง ส่วนอีกผืนหนึ่งก็ส่งให้ซูจิ่งสิง

ดวงตาของซูจิ่งสิงเป็นประกาย “เจ้ายังมีของแบบนี้อยู่อีกหรือ?”

“ท่านรู้หรือว่านี่คืออะไร?”

“อืม” ซูจิ่งสิงพยักหน้า “ตอนที่ข้าไปรบที่ชายแดน มีคนเป็นกาฬโรค ตอนนั้นหมอทหารก็เอาผ้าคลุมหน้ามาให้พวกเราปิดหน้าเอาไว้ เพื่อป้องกันการติดโรค”

กู้หว่านเยว่ยิ้ม “หมอทหารคนนั้นรู้จักอันนี้ด้วย ถือว่ามีความสามารถอยู่บ้าง”

ซูจิ่งสิงเกือบจะกระอักเลือดออกมา

ถ้าหวงเหล่าเห็นเด็กสาวคนหนึ่งชมว่าเขามีความสามารถเหมือนกับชมเด็ก ๆ คงจะโมโหจนเต้นเร่า ๆ เป็นแน่

เวลานี้ฟู่หลานเหิงกำลังปวดหัวกับปัญหาที่ศาลาว่าการ เหล่าหมอหลวงที่ถูกส่งมาจากวังหลวงไม่สามารถรับมือกับโรคระบาดได้ และจำนวนผู้ป่วยในเมืองตงโจวก็เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

ไม่เพียงเท่านั้น แม้ว่าเขาจะปิดประตูเมืองแล้ว แต่ก็ไม่สามารถกักกันโรคระบาดได้ ผู้อพยพนอกเมืองก็ติดโรคระบาดด้วย

ถ้าผู้อพยพเหล่านี้วิ่งไปทั่ว ทั้งเมืองตงโจวจะต้องเดือดร้อน

ฟู่หลานเหิงไม่คิดเลยว่าตัวเองเพิ่งเข้ารับตำแหน่งได้เดือนเดียว ก็ต้องเจอกับปัญหาใหญ่ขนาดนี้

จนกระทั่งได้ยินว่ากู้หว่านเยว่เจอผู้เชี่ยวชาญที่รักษาโรคระบาดได้ เขาก็รู้สึกมีกำลังใจขึ้นมา

“หว่านเยว่ ผู้เชี่ยวชาญที่รักษาโรคระบาดได้อยู่ที่ไหนหรือ?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน