ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 73

นี่ไม่ใช่ตำราแพทย์อะไรเลย แต่เป็นสมุดภาพที่กู้หว่านเยว่ขีดเขียนเล่น ๆ

สิ่งที่วาดไว้ข้างใน ไม่ใช่เต่าก็เป็นตะพาบ แถมยังมีคำด่าทอที่เป็นที่นิยมในสมัยใหม่ด้วย

หมอโจวยอมทิ้งศักดิ์ศรีไปทำตัวเป็นโจร ศึกษาตำราทั้งคืน สุดท้ายก็ได้แค่ของแบบนี้มา

เขาสติแตกแล้ว

โมโหจนขว้างตำราแพทย์ลงพื้น จากนั้นเดินออกไปด้วยความโกรธ

“กู้หว่านเยว่ นางเด็กสารเลว เจ้ากล้าหลอกข้า เจ้าไม่ตายดีแน่...เอ๊ะ สมุนไพรของข้าล่ะ?”

เมื่อเห็นร้านขายยาที่ว่างเปล่า เขายังคิดว่าตัวเองตาฝาด จึงรีบขยี้ตา

จนกระทั่งขยี้ตาไปหลายสิบรอบแล้วก็ยังเห็นภาพเดิม สุดท้ายก็ตกใจจนทรุดลงไปกองกับพื้น

“ร้านของข้า สมุนไพรของข้า สมุนไพรล่ะ!”

เสียงร้องไห้ของหมอโจว ทำให้หมอและเด็กในร้านขายยาคนอื่น ๆ ตกใจกันหมด

ทุกคนต่างตกใจจนหน้าถอดสี รีบไปแจ้งทางการ เนื่องจากสมุนไพรสูญหายไปมากขนาดนี้ ทางการย่อมให้ความสำคัญอย่างยิ่ง

อย่างไรก็ตาม เมื่อไปตรวจสอบที่ร้านขายยา ก็ไม่พบว่ามีใครบุกรุกเข้าไปในร้าน แต่กลับพบชุดดำภายในห้องของหมอโจว

ทางการสงสัยว่าหมอโจวจงใจสร้างเรื่องขึ้นมา หมอโจวที่น่าสงสารไม่เพียงแต่ไม่ได้รับการชดใช้ความเสียหาย แต่ยังถูกจับเข้าคุกและถูกสั่งสอนอย่างหนัก ก่อนที่จะถูกปล่อยตัวออกมา

ช่างเป็นการทำตัวเองแท้ ๆ

แน่นอนว่านี่เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นภายหลัง

ทางด้านกู้หว่านเยว่และซูจิ่งสิงกลับมาถึงศาลาว่าการ หลังจากกลับมาแล้ว กู้หว่านเยว่ก็ไม่ได้ล้มตัวลงนอนทันที แต่กลับคิดหาวิธีจัดการกับยาสมุนไพรจำนวนมากที่อยู่ในมิติ

“ตอนนี้ในเมืองตงโจวมีผู้ป่วยเยอะมาก และมีผู้อพยพนอกเมืองจำนวนไม่น้อยที่ติดโรคระบาด ข้าตั้งใจจะบริจาคสมุนไพรเหล่านี้ให้กับผู้อพยพ”

หลังจากครุ่นคิดอยู่นาน กู้หว่านเยว่ก็ตัดสินใจ

ซูจิ่งสิงแสดงสีหน้าชื่นชมออกมาทันที สายตาของเขาก็มองกู้หว่านเยว่ด้วยความรักใคร่มากยิ่งขึ้น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน