ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 76

หลังจากผลออกมา กู้หว่านเยว่ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

โชคดีที่มีเพียงสี่คนที่ติดโรคระบาด

ฮูหยินผู้เฒ่าซู นางจิน ฮูหยินสกุลหลี่ และลูกชายคนเล็กของสกุลเซิ่ง

“คนที่ไม่ได้ป่วยให้ออกมาจากห้องเก็บฟืน ถอดเสื้อผ้าที่สวมใส่ออกมานำไปเผา แล้วใส่เสื้อผ้าที่สะอาด จากนั้นไปรับยาต้มป้องกันโรคจากจิ่นเอ๋อร์”

กู้หว่านเยว่สั่งการอย่างเป็นระเบียบ

“คนที่ป่วยทั้งสี่คน ให้อยู่ในห้องเก็บฟืนห้ามออกมา”

คนอื่น ๆ ทั้งสามคนเชื่อฟังคำสั่งอย่างว่าง่าย มีเพียงฮูหยินผู้เฒ่าซูที่ทำหน้าบึ้งตึง ใช้ไม้เท้าพยุงตัวพยายามจะออกไปข้างนอก

“ท่านออกไปไม่ได้”

กู้หว่านเยว่รีบขวางนางไว้

ยายแก่คนนี้ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไร ป่วยแล้วยังจะออกไปข้างนอกอีก อยากแพร่เชื้อให้คนอื่นใช่หรือไม่?

ฮูหยินผู้เฒ่าซูจ้องมองนางอย่างดุร้าย “ทำไมข้าจะออกไปไม่ได้ ข้าไม่ได้ป่วย ร่างกายของข้าแข็งแรงมาก กู้หว่านเยว่นางสารเลว เจ้าทำเพื่อแก้แค้นส่วนตัว ต้องการฆ่าข้า!”

ดูทั้งสามคนที่เป็นโรคระบาดนั่นสิ คนไหนบ้างที่ร่างกายไม่อ่อนแอ?

ข้อหนึ่งนางไม่ไอ ข้อสองไม่ตัวร้อน แล้วทำไมถึงเป็นโรคมาลาเรียได้?

เมื่อเห็นฮูหยินผู้เฒ่าซูกำลังจะพุ่งออกมาด้วยความโกรธ กู้หว่านเยว่ก็ไม่ได้อารมณ์ดีนัก จึงเตะนางกลับไปข้างใน

“โรคระบาดล้วนมีระยะฟักตัว ตอนนี้ท่านไม่มีอาการแสดงว่ายังไม่ออกอาการ ไม่ได้หมายความว่าท่านไม่ได้ป่วย!”

นางขี้เกียจอธิบายเรื่องเหล่านี้กับฮูหยินผู้เฒ่าซูที่ไร้เหตุผล แค่กลัวว่าคนอื่นจะเข้าใจผิด

“เจ้าตั้งใจ เจ้าตั้งใจจะฆ่าข้า!”

ฮูหยินผู้เฒ่าซูตบต้นขาตัวเอง ร้องไห้คร่ำครวญ

กู้หว่านเยว่ขี้เกียจสนใจนาง จึงมองไปที่ซูหรานหร่าน “เจ้าไม่ได้ป่วย รีบออกไป”

ซูหรานหร่านกอดนางจินที่กำลังจะตายอย่างไม่อยากจากไป “ท่านแม่ของข้าป่วยหนักมาก พี่สะใภ้ ท่านให้ข้าอยู่ที่นี่เพื่อดูแลเถอะ...”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน