ชายาแพทย์พลิกชะตา นิยาย บท 78

ซูจิ่งสิงส่ายหัวให้นาง

“ทุกอย่างต้องมีหลักฐาน เจ้าไม่มีหลักฐาน ตอนนี้ไปหานาง นางก็ไม่ยอมรับหรอก”

“แล้วจะทำอย่างไรดี?”

จะปล่อยให้นางรอดตัวไปงั้นหรือ? กู้หว่านเยว่ยอมไม่ได้

“ข้ามีวิธีให้นางยอมรับเอง” ซูจิ่งสิงกระซิบข้างหูนางสองสามประโยค กู้หว่านเยว่ฟังแล้วตาเป็นประกาย

สองวันต่อมา ผู้ป่วยในห้องเก็บฟืนก็หายดีเกือบหมดแล้ว แม้แต่นางจินที่หมดสติก็ฟื้นขึ้นมา

ซูหรานหร่านรู้สึกขอบคุณกู้หว่านเยว่เป็นอย่างยิ่ง มองนางเป็นผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิต

กู้หว่านเยว่และซุนอู่เสนอว่าจะออกไปซื้อแม่ไก่แก่มาสักสองสามตัว จากนั้นตุ๋นเป็นน้ำแกงหนึ่งหม้อ เพื่อบำรุงร่างกายให้ทุกคน

เมื่อทุกคนได้ยินว่ามีน้ำแกงแม่ไก่ให้ดื่ม บรรยากาศหดหู่จากโรคระบาดก็พลันสลายไป ทุกคนต่างถือชามมาต่อแถวรับน้ำแกงไก่ด้วยความกระตือรือร้น

หลี่ซือซือก็ไม่ยกเว้น

แต่เมื่อนางเห็นหม้อที่กู้หว่านเยว่ใช้ต้มน้ำแกง ชามในมือก็เกือบจะหลุดร่วงลงพื้นด้วยความตกใจ

“หม้อมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไร...” นางตกใจจนหน้าถอดสี หันหลังจะเดินหนีไป

กู้หว่านเยว่เรียกนางจากด้านหลัง “หลี่ซือซือ เจ้าจะไปไหน น้ำแกงไก่นี่ไม่ดื่มแล้วหรือ?”

หลี่ซือซือส่ายหัว เหมือนถูกกู้หว่านเยว่มองทะลุปรุโปร่ง นางจึงรีบวิ่งหนีไปด้วยความตื่นตระหนก

ซุนอู่ที่รู้เรื่องมาก่อน ก็กระโดดออกมาขวางนางไว้

“ดื่มน้ำแกงไก่แล้วค่อยไป!”

หลี่ซือซือแสร้งทำเป็นสงบนิ่ง “ข้ารู้สึกไม่ค่อยสบาย ได้กลิ่นน้ำแกงไก่แล้วอยากจะอาเจียน”

“ไม่สบาย? น้ำแกงไก่ที่แม่นางน้อยกู้ทำเองกับมือ ใครกล้าบ่นว่าไม่อยากกิน เจ้าไม่กินใช่หรือไม่ ข้าจะกรอกปากให้เอง”

ซุนอู่พูดพลางหยิบชามข้าง ๆ ขึ้นมา ทำท่าจะกรอกใส่ปากหลี่ซือซือ

หลี่ซือซือตกใจจนหน้าซีดเผือด พยายามขัดขืนสุดชีวิตแต่ก็ไม่เป็นผล สุดท้ายก็ทนไม่ไหวตะโกนออกมาแล้วปัดชามนั้นแตก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน