“ไม่หย่าเจ้าแล้วจะเก็บไว้ฉลองตรุษจีนหรือไร?”
ซูอวี่เข้ามาในห้องด้วยท่าทางโมโห หยิบกระดาษมาเขียนหนังสือหย่าอย่างลวก ๆ แล้วปาใส่หน้าหลี่ซือซือ
“ท่านพี่ แม้เป็นสามีภรรยากันเพียงคืนเดียวก็ยังผูกพันกันนะ!”
หลี่ซือซือน้ำตาไหลพราก กอดขาซูอวี่ไว้แน่น
“ไปให้พ้น!” ฮูหยินผู้เฒ่าซูถีบนางออกไปด้วยเท้าข้างหนึ่ง จากนั้นยังเอาพื้นรองเท้าถูกับพื้นหญ้าอย่างแรง ราวกับเหยียบขี้หมาเหม็น ๆ
ทุกคนมองดูอย่างเย็นชา ไม่มีใครสงสารหลี่ซือซือเลย
“พวกเราซดน้ำแกงจากหม้อใบเล็กไปแล้ว คงไม่ติดโรคมาลาเรียหรอกนะ?”
“ไม่หรอก”
กู้หว่านเยว่รีบอธิบาย เพื่อไม่ให้เกิดความตื่นตระหนก
“หม้อใบเล็กนี้ข้าหาใบที่เหมือนกันมาโดยเฉพาะ ใบเก่าถูกเผาทิ้งไปนานแล้ว”
ทุกคนจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก
“กู้หว่านเยว่ เจ้ากล้าหลอกข้า!”
หลี่ซือซือรู้สึกว่าตนเองถูกหลอก จึงคว้าชามที่อยู่ข้าง ๆ ขึ้นมาปาใส่กู้หว่านเยว่
กู้หว่านเยว่หลบไปด้านข้าง จากนั้นยกเท้าถีบนางจนกระเด็น
“ถ้าเจ้าไม่คิดร้ายกับใคร ก็ไม่มีใครหลอกเจ้าได้หรอก ข้าขอเตือนเจ้าว่าอย่าทำเรื่องชั่วอีกเลย”
หลี่ซือซือทรุดตัวลงไปตามกำแพง มองกู้หว่านเยว่ด้วยความโกรธแค้น และกำหมัดแน่น นางเกลียดกู้หว่านเยว่มากเหลือเกิน!”
“พี่ใหญ่ซุน พวกเราอยากออกไปทำธุระข้างนอก ท่านพอจะอนุญาตสักหน่อยได้หรือไม่” หลังจากแบ่งน้ำแกงไก่ที่เหลือแล้ว กู้หว่านเยว่ก็เดินไปขอร้องซุนอู่
ซุนอู่มองไปที่นางหยางและคนอื่น ๆ คิดว่าทั้งสองคงไม่กล้าหนี จึงพยักหน้า
“พวกเจ้าไปเถอะ”
“ขอบคุณพี่ใหญ่ซุน”
กู้หว่านเยว่ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แล้วเข็นรถเข็นของซูจิ่งสิงออกไป
ทันทีที่ออกจากประตูใหญ่ของศาลาว่าการ กำลังคิดว่าจะไปเรือนสกุลอวิ๋นอย่างไร ก็ถูกคนเรียกไว้
“หมอเทวดาน้อย หมอเทวดาน้อย!”
กู้หว่านเยว่หันกลับไปมอง เห็นคุณชายผู้สูงศักดิ์ท่านหนึ่งลงมาจากรถม้า แล้วเดินมาหานาง
“คุณชายอวิ๋น?”
“ข้าเอง”
อวิ๋นมู่พยักหน้าอย่างแรง ตั้งแต่วันที่เขาได้รับความช่วยเหลือจากกู้หว่านเยว่ เขาก็พยายามสืบหาที่อยู่ของนางมาตลอด ไม่คิดเลยว่าจะได้พบกันที่หน้าศาลาว่าการ

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาแพทย์พลิกชะตา
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...
เติมเงินด้วยบัตรเติมเงินเอไอเอสไม่ได้เหรอคะ...