ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 706

ตอนที่706จงรักภักดี

“ฝ่าบาทกระหม่อมอยากขอให้ท่านช่วยชีวิตกระหม่อมด้วยมีแต่ท่านที่ช่วยกระหม่อมได้”เหลี่ยงกวางเสียงเห็นหลี่เฉินเย่นทำหน้าเย็นชาเขาก็เริ่มลนลาน

“ฝ่าบาทกระหม่อมรู้ว่าตัวเองผิดหนักตอนนั้นกระหม่อมก็เตรียมตัวจะฆ่าตัวตายก็มีคนมาช่วยกระหม่อมไว้ส่งกระหม่อมไปที่จวนองค์ชายสามแม้กระหม่อมอยากได้ตำแหน่งที่สูงขึ้นไปอีกอยากอยู่กับคนรักอย่างเป็นทางการแต่ไม่เคยคิดที่จะก่อกบฏทรยศต่อแคว้นเลย”เหลี่ยงกวางเสียงพูดอย่างจริงจังมองดูหลี่เฉินเย่นด้วยสีหน้าที่จริงใจ

โชคดีที่มีคนช่วยเอาไว้แต่กลับต้องมาอยู่รับใช้ฝ่ายศัตรูเขาก็เคยคิดจะตั้งหลักปรักฐานที่แคว้นจื่อสวี้แต่องค์ชายสามไม่ใช่องค์ชายที่ดีมากนักเทียบกับตอนนั้นที่ตัวเองอยู่ต้าเหลี่ยงจะอยู่ยากกว่าเยอะยิ่งไปกว่านั้นเขาก็เป็นคนที่เคยทรยศเจ้านายขนาดองค์ชายสามยังไม่เห็นหัวเขาเลย

“ชูเชี่ยเคยบอกกับข้าว่าตอนนั้นนางเลือกที่จะไว้ชีวิตเจ้านางก็อยากให้เจ้าได้อยู่กับคนที่รักจากนั้นก็อยู่กับคนที่รักอย่างมีความสุขแต่เจ้า……”หลี่เฉินเย่นพูดอย่างจริงจังมองดูท่าทางที่สับสนของเหลี่ยงกวางเสียงเขาน่าจะรู้ว่าตัวเองผิดพลาดมาเยอะมาก

เหลี่ยงกวางเสียงอึ้งเขาไม่คิดว่าหัวหน้าที่ต้องการชีวิตเขากลับจัดการวางแผนให้เขาเช่นนี้?

ทั้งที่นางรู้ว่าเขาทรยศพรรคมังกรเหินทรยศฝ่าบาทแต่ยังยอมไว้ชีวิตตัวเองเขาถึงได้มีชีวิตอยู่ตอนนี้……

เหลี่ยงกวางเสียงไม่คิดว่าชีวิตที่เขาอยู่อย่างหลบๆซ่อนๆมาเป็นแค่เรื่องตลกเท่านั้น

“ชูเชี่ยไม่ใช่คนที่ฆ่าคนด้ที่นางต้องกำจัดเจ้าเป็นเพราะถ้าเจ้าไม่ตายก็จะรายงานต่อที่ประชุมไม่ได้ขอแค่เจ้าตายถึงจะทำให้พวกที่คิดจะทรยศไม่กล้าคิดดังนั้นนางแค่ประกาศว่าเจ้าตายไปแล้วแต่เจ้ากลับ……แม้เจ้าเป็นคนเก่าคนแก่ของพรรคมังกรเหินแต่เจ้าไม่เข้าใจชูเชี่ยเลยด้วยซ้ำ”

คำพูดของหลี่เฉินเย่นเหมือนระเบิดที่ดังขึ้นกระทบใจเขาไปเต็มๆ

เหลี่ยงกวางเสียงคิดไปเองตลอดรู้สึกว่าตัวเองควบคุมทุกอย่างไว้แล้วแต่ไม่คิดว่าสองปีก่อนตัวเองกลับ……

“ก็เพราะเช่นนี้นางถึงไม่ยอมยกโทษให้ข้าสุดท้ายนางก็เลือกที่จะเชื่อใจหัวหน้าแต่ข้ากลับ……”คำพูดและน้ำเสียงเหลี่ยงกวางเสียงเริ่มลนลานเหมือนเด็กที่ทำผิดและสารภาพความผิด……

“ครั้งนี้เจ้าทำเพื่อองค์ชายสามข้าไม่โทษเจ้าคนอยู่ในที่เดียวกันมีหลายเรื่องที่ไม่อยากทำก็ต้องทำอีกอย่างเจ้าก็ช่วยข้าทางอ้อมคือการส่งตัวผู้หญิงคนนั้นมาดังนั้น……เจ้าไปเถอะต่อไปไม่ว่าเรื่องเกี่ยวกับองค์ชายสามหรือขุนนางในต้าเหลี่ยงหรือเรื่องพรรคมังกรเหินก็ไม่มีอะไรเกี่ยกวับเจ้าเหลี่ยงกวางเสียงแล้ว”หลี่เฉินเย่นพูดจบก็หลับตานอนต่ออย่างเหนื่อยล้า

พูดกับชูเชี่ยเยอะแค่ไหนเขาก็ไม่รู้สึกเหนื่อยแต่กับเหลี่ยงกวางเสียงจริงๆเลย……

คงต้องอยู่กับคนรู้ใจจริงๆถึงจะมีคำพูดเหมือนกันแต่คนที่มีเขารักตอนนี้กลับไปแล้ว……

“ขอบพระคุณฝ่าบาทและหัวหน้าที่ไม่ฆ่าสามปีนี้กระหม่อมก็รู้แล้วถ้าไม่มีเจ้านายที่เห็นใจด้านหลังไม่มีพรรคมังกรเหินที่ยิ่งใหญ่กระหม่อมเหลี่ยงกวางเสียงก็ไม่ใช่อะไรทั้งนั้นก่อนหน้านั้นกระหม่อมยังคิดว่าตัวเองเป็นคนที่น่าภาคภูมิใจที่สุดในพรรคมังกรเหินเป็นพลังในต้าเหลี่ยงแต่พอออกมาจากต้าเหลี่ยงและพรรคมังกรเหินกระหม่อมถึงได้รู้ว่าที่จริงกระหม่อมก็ไม่ได้สำคัญอะไรมากนักมีแค่ฝ่าบาทและพรรคมังกรเหินที่จะทำให้กลัวได้”

สองปีนี้ที่อยู่ในจวนองค์ชายสามเขาถึงได้รู้ว่าตัวเองทำผิดมาเยอะมาก……

แต่ตัวเองกลับไม่มีสิทธิ์พูดอะไรแล้ว……

ตัวเองไม่ใช่เหลี่ยงกวางเสียงในแคว้นต้าเหลี่ยงอีกแล้วยิ่งไม่ใช่คนของพรรคมังกรเหินอีก……