ชายาเกิดใหม่ของข้า นิยาย บท 707

ตอนที่707ตำนานแห่งความรัก

ฉองเหลาได้ยินสิ่งที่แคว้นจื่อสวี้ขอเขาก็กำลังนั่งเขียนหนังสืออยู่ใช่แม้หลี่เฉินเย่นจะขอชูเชี่ยก็ไม่ลดโทษลงเลย

“ถ้ารู้ว่าเป็นเช่นนี้ตอนนั้นข้าก็ไม่ต้องนั่งคิดแผนการกับเสด็จอาหรอกแค่คิดอยากจะได้ผลประโยนช์จากแคว้นจื่อสวี้บ้างแต่ไม่คิดว่า……”ฉองเหลาพูดอย่างเสียดาย

“ไม่เป็นไรหรอกแค่เมืองสองเมืองเองถ้าพวกเขาไม่คืนข้าก็จะรบเอาคืนมาตอนนี้ข้าใช้กำลังทหารเป็นแม่ทัพที่เก่งกาจตอนนี้ทหารต้าเหลี่ยงก็เรียกข้าว่าท่านแม่ทัพหญิงกันทั้งนั้น……”พอพูดถึงเมืองที่รบมาได้จิงโม่ก็ไม่ค่อยสนใจสองปีนี้มีคำสั่งของเฉิ่นหยวนชิงให้นางนำทัพทหารไปออกรบนางก็เชื่อว่าแค่มีกำลังทุกอย่างก็จะมาอยู่ในมือได้โดยง่ายดาย

“พอเถอะ?ยังแม่ทัพหญิงอีกถ้าจะเป็นแม่ทัพนั้นก็ต้องเป็นเฉิ่นหยวนชิงเจ้าอย่าคิดว่าข้าไม่รู้นะแผนการรบของเจ้าก็ต้องผ่านตาของเขาก่อนถึงจะสั่งการทหารได้”ฉองเหลาพูดอย่างไม่ไว้หน้ากันเพราะเห็นท่าทางจิงโม่ที่ได้ใจเขาก็เกิดหมั่นไส้ขึ้นมา

“เขาก็แค่ดูเฉยๆส่วนจะใช้รายละเอียดการรบอะไรเขาไม่สนเขา……”จิงโม่รีบอธิบายนางรู้ว่าความพยายามของตัวเองสองปีมานี้คนอื่นดูแล้วก็เป็นความดีความชอบของเฉิ่นหยวนชิงแต่นางพยายามมาเยอะมากนางไม่อยากให้ใครมาดูถูกความสามารถของตัวเองโดยเฉพาะฉองเหลา

“อืมข้าจัดการงานราชการสุดท้ายก็ต้องให้เสด็จพ่อตรวจสอบดูก่อน”ฉองเหลาไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับจิงโม่ต่อไปและพูดแทรกขึ้นมาอย่างหวังดี

“ฉองเหลาข้าก็ไม่มีทางเจ้าคิดว่าข้าอยากได้ความดีความชอบเขางั้นเหรอ?เขาไม่อยากได้เองเขาบอกอยากใช้ชีวิตที่เรียบง่ายสงบสุขไม่อยากไปแย่งชื่อเสียงให้เหนื่อยเขาบอกว่าเมื่อก่อนเขาสนใจนเรื่องไร้สาระมาเยอะแล้วดังนั้นถึงแพ้อย่างราบคาบเช่นนี้เขายังบอกอีกว่าต่อไปความหวังที่ใหญ่ที่สุดคือการได้เห็นข้าเติบโตเห็นข้าได้แต่งงานกับคนที่รักมีความสุขตลอดไป”จิงโม่พูดอย่างภาคภูมิใจ

ก่อนหน้านี้ที่นางเข้าใกล้เฉิ่นหยวนชิงเป็นเพราะหวังผลประโยชน์เพื่อได้ความรักของเขาจะได้ลดความเกลียดในใจที่เขามีต่อท่านแม่แต่ไม่คิดว่าเขากลับยอมทิ้งทั้งชีวิตทิ้งทหารทิ้งสมบัติทุกอย่างที่มีเพื่อนางยิ่งไปกว่านั้นยังยอมปิดบังตัวตนเพื่ออยู่ปกป้องนาง

“อืมเขาเห็นน้องสาวเขาในตัวของเจ้าอย่างเช่นความใสซื่อของเจ้าความมีเมตตาและยังไม่ปิดบังอะไรเขาอีกน้องสาวเขาตายไปแล้วเขารู้สึกผิดมากดังนั้นก็เลยมาชดเชยที่ตัวเจ้าแทนหวังว่าจะได้มีความสุข”ฉองเหลาพยักหน้าและพูดกับจิงโม่

คำพูดของฉองเหลาทำเอาจิงโม่ทำหน้าดีใจนางไม่คิดว่าน้องชายที่ดูซื่อบือของตัวเองจะพูดคำพูดที่ฉลาดเช่นนี้แต่ไม่คิดว่าฉองเหลาพูดต่อว่า:“เจ้าว่าเฉิ่นหยวนชิงตาบอดหรือเปล่าที่คิดว่าเจ้าใสซื่อมีเมตตา……”

ฉองเหลายังไม่ทันพูดจบจิงโม่ก็มองหน้าฉองเหลาด้วยสายตาอาฆาตฉองเหลารีบวิ่งหลบทันทีแต่ไม่คิดว่าจิงโม่กลับบังทางเขาเอาไว้แล้วไม่นานทั้งสองก็ตีกันเอง……

สุดท้ายผลที่ออกมาคือทั้งสองตาและจมูกต่างบวมเพื่อไม่โดนลงโทษทั้งสองก็หลบในห้องนอนตัวเองหลายวันไม่ออกมา

รอหน้าทั้งอสงหายบวมแล้วออกมาจากห้องได้งานแต่งขององค์หญิงเวินซือกับหลี่เฉินเย่นก็มีกำหนดการแล้วเพราะเหตุนี้หลี่เฉินเย่นเลยดีใจอย่างมากเพื่อได้อยู่กับชูเชี่ยมากขึ้นเขาก็ให้คนปล่อยข่าวไปว่าเขามาขอองค์หญิงเวินซือแต่งงานถึงแคว้นจื่อสวี้เอง

เพราะได้อยู่ด้วยกันดังนั้นหลี่เฉินเย่นเลยอยู่กับชูเชี่ยอย่างเปิดเผยทุกวันก็ไปนั่งเรือกันพรุ่งนี้ก็ไปปืนเขาเขาจะทำทุกอย่างที่เคยวางแผนไว้กับชูเชี่ยแต่ไม่ได้ไปเขาจะไปให้หมดทำชูเชี่ยรำคาญมากแต่พูดแล้วเขาก็ไม่ฟังอีก