ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 119

"เสด็จอา..."

ตอนที่หยุนฝู้เฉินเข้ามานั้น คุณชายผู้ดีก็รู้สึกว่าแย่แล้ว!

ได้มาเล่นที่หอนางโลมครั้งเดียว ยังถูกเสด็จอาจับได้อีก ทำเช่นไรดี!

คนทั้งคนก็อกสั่นขวัญแขวนไม่ได้!

หยุนฝู้เฉินหันหน้ามองไป เห็นคุณชายผู้ดี และพูดอย่างเย็นชาว่า:"เจ้ามาอยู่ที่นี่ทำไม?"

คุณชายผู้ดีรู้สึกอยากร้องไห้แต่ก็ร้องไม่ออก เขาบอกว่าเขามาที่นี่เพื่อมาคบหาเพื่อนเสด็จอาจะเชื่อไหม?

"ข้ามาดื่มเหล้า"คุณชายผู้ดีกล่าวอย่างแผ่วเบา

หยุนฝู้เฉินมองดูคุณชายผู้ดีและเซี่ยจินอานไปมา ทำเสียงหึ้มเย็นชา หันมองเซี่ยจินอานแล้วถามว่า:"พวกเจ้ารู้จักกันตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?"

คุณชายผู้ดีนึกว่าหยุนฝู้เฉินกำลังถามเขาอยู่ ดังนั้นเขาจึงก้มหัวและพูดว่า:"วันนี้"

หยุนฝู้เฉินไม่ได้พูดอะไร แต่กลับนั่งลงข้างโต๊ะ รอบกายของเขานั้นเย็นมาก

"ข้าเฝ้าดูพวกเจ้าดื่ม ไม่เมาห้ามออกไป"

เซี่ยจินอานกับคุณชายผู้ดี:"???"

แม้ว่าทั้งสองจะไม่พอใจ แต่ก็ไม่มีใครกล้าประท้วง

คุณชายผู้ดีคือไม่กล้า

ส่วนเซี่ยจินอานเป็นเพราะรู้สึกใจไม่เป็นสุข ตอนนี้นางสวมหน้ากากไว้และไม่รู้ว่าหยุนฝู้เฉินจะรู้หรือไม่ว่าเป็นนาง ดังนั้นตอนนี้วิธีที่ดีที่สุดก็คืออยู่นิ่งๆเอาไว้! หากเขาพบว่านางแอบออกจากจวนเซ่อเจิ้งหวางแถมยังปลอมเป็นชายแอบมาที่หอนางโลมละก็ เขาคงจะตัดขาทั้งสองข้างของนางออกแน่เลย!

ดังนั้นเซี่ยจินอานจึงได้แต่ก้มหน้าดื่มเหล้า แก้วหนึ่งหมดไปดื่มต่ออีกแก้วหนึ่ง

หยุนฝู้เฉินมองดูเซี่ยจินอาน ดวงตาของเขาเย็นชาลงเรื่องๆ พูดอย่างจงใจว่า:"คุณชายท่านนี้ดื่มแก่งจังเลย!"

เซี่ยจินอานฝืนยิ้มแล้วพูดว่า:"ก็ยังพอได้"

หยุนฝู้เฉินหมุนแหวนหยกที่สวมไว้ในมือ และสายตาของเขาคลุมเครือ: "ไม่ทราบการดื่มเหล้าของคุณชายฝึกมาจากไหน?"