ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 160

เซี่ยจินอานถือรายชื่อไปหาหยุนฝู้เฉินและนำเอาคำพูดของพวกเจียงยี่ทั้งหมดไปบอกให้หยุนฝู้เฉินทราบแล้ว

ในขณะที่หยุนฝู้เฉินกำลังอ่านรายชื่อที่อยู่ในมือ เขาก็เงียบอยู่นาน หลังจากนั้นก็พูดขึ้นมาอย่างกะทันหันว่า

"เมื่อสามปีก่อน เจ้ารองถูกเขาต้องสงสัยว่าจะก่อกบฏ ก็เลยถูกฟันไปแล้ว"

เมื่อได้ยินประโยคนี้ เซี่ยจินอานก็ตื่นตระหนกตกใจขึ้นมา

นางเดาออกอยู่แล้วว่าเจ้าสองที่หยุนฝู้เฉินพูดถึงนั้นจะต้องเป็นองค์ชายรองของราชวงศ์อย่างแน่นอน

นางคิดไม่ถึงเลยว่าฮ่องเต้พระองค์หนึ่งจะขี้ระแวงสงสัยจนถึงขนาดที่บอกว่าจะฆ่าลูกของตัวเองก็ฆ่าเลยแบบนี้!

ไม่น่าแปลกใจเลยที่สามารถสอดแทรกฝ่ายสอดแนมเอาไว้ในหมู่ขุนนางชั้นผู้ใหญ่และในราชสำนักได้

แต่พอคิดอย่างละเอียดถี่ถ้วนแล้ว หยุนฝู้เฉินยังหนุ่มยังแน่นและมีผลการรบมากมาย เขาน่าจะเป็นคนที่ฮ่องเต้ต้องเตรียมการปกป้องมากที่สุดกระมัง!

ยาพิษที่อยู่ในร่างของหยุนฝู้เฉินนั้น จะเกี่ยวข้องกับฮ่องเต้หรือเปล่านะ?

แน่นอนว่าหยุนฝู้เฉินไม่สามารถคาดเดาความเคลื่อนไหวที่อยู่ภายในใจของเซี่ยจินอานได้ แต่ก็ยังพูดต่อไปว่า "ในรายชื่อนี้มีสองสามคนที่เป็นนายทหารในกองทัพ และมีชั้นยศไม่ต่ำเลย"

เมื่อได้ยินประโยคนี้ บนใบหน้าของเซี่ยจินอานก็เต็มไปด้วยความสะอิดสะเอียน คิดไม่ถึงเลยว่าฮ่องเต้พระองค์นี้ยังแผ่ขยายลูกสมุนเข้าไปอยู่ในค่ายทหารด้วย!

"ค่ายทหารทางไหนรึ?" เซี่ยจินอานซักถาม

"นอกเมือง"

"พรุ่งนี้ท่านพาข้าไปดูหน่อยสิ" เซี่ยจินอานพูด

นางจะดูซิว่าคนที่อยู่ในรายชื่อนี้เป็นนายทหารเหล่านั้นจริงๆหรือไม่

"ได้" หยุนฝู้เฉินตอบตกลงอย่างไม่ลังเล

ภายในใจของเขาก็เดาความคิดของเซี่ยจินอานออกแล้วเช่นกัน เขาก็เลยไม่ได้ห้ามปรามนาง

แต่ทว่าในตอนกลางคืน หยุนฝู้เฉินได้ถูกคนโจมตีเข้าแล้ว ซึ่งคนที่โจมตีก็คือนางสนมทั้งสองคนที่ฮ่องเต้ทรงพระราชทานมาให้นั่นเอง! ว่ากันว่านางสนมทั้งสองได้ถูกสังหารภายใต้ความโกรธของหยุนฝู้เฉินไปเสียแล้ว เขาก็เลยไปว่าราชการตั้งแต่เช้าตรู่เพื่อเรียกร้องขอความเป็นธรรมให้ตัวเอง!

ในพระตำหนักกระดิ่งทอง ไม่มีขุนนางฝ่ายพลเรือนหรือฝ่ายทหารคนใดกล้าพูดอะไรออกมาสักคำ