ชื่อสวนสงเคราะห์คิดมาจากสถานสงเคราะห์ในยุคสมัยใหม่ เพียงแค่เปลี่ยนจากสถานเป็นสวน
ความหมายแฝงว่าสรวงสวรรค์
เดิมนางชอบชื่อสวนสวรรค์เด็กที่สุด แต่นางรู้สึกว่ามันแปลกๆพิกล เลยยอมเปลี่ยนเอง
ลานนี้ใหญ่กว่าสามถึงสี่เท่าของลานที่กรมยุติธรรมจิงจ้าวเสนอ ให้เด็กยี่สิบกว่าคนมาอยู่มันพออยู่แล้ว
พวกเด็กๆเข้าลานอย่างตื่นเต้น มีความสังเกตและยินดีปรีตาเต็มสายตา! ที่นี่แบ่งห้องแยกชายหญิง สองคนหนึ่งห้อง
เซี่ยจินอานจับคนพวกนี้แยกกลุ่ม ทุกคนจะได้รับการจัดห้องอย่างเหมาะสม พวกเจียงซือสองพี่น้องที่อยู่ด้านหลังได้ยินความเคลื่อนไหวทางนี้ เดินมาดูอย่างแปลกใจ พอมองแล้วก็เข้ามาช่วยด้วย
หยุนจวินหงเห็นมีคนเพิ่มมาสองคน สีหน้าแปลกใจ แอบกระเถิบเข้าใกล้เซี่ยจินอานพลางเลียบเคียงถามว่า "แม่นางสองท่านนี้เป็นใคร?"
เซี่ยจินอานคิดๆ สองคนนี้ฐานะตามจริงแล้วควรจะเป็นเมียน้อยที่ตายแล้วของหยุนฝู้เฉิน แต่ฐานะนี้พูดไม่ได้เด็ดขาด แถมเรื่องราวความบาดหมางระหว่างเหล่าองค์ชายนางยังไม่เข้าใจเลย ดังนั้นจะเปิดเผยหมดเปลือกไม่ได้
"อาจารย์ที่ข้าหามาให้พวกเด็กๆ" เซี่ยจินอานครุ่นคิดดีแล้วจึงบอก
และนี่เป็นความคิดหนึ่งในใจนาง วิชาพิษและวิชาแพทย์ของทั้งสองคนนับว่าไม่เลว สามารถมาสอนให้เด็กๆได้
แถมนางเองไม่ได้มีอคติอะไรกับวิชาพิษ ขอเพียงช่วยคนได้ ใครจะสนว่ามันวิชาอะไร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาหมอเซี่ยจินอาน
น่าติดตาอ่าน แต่ตอนหลัง จบคือจบ ขอขอบคุณที่สรุปให้...
ทุกคนไม่ต้องเสียอารมณ์ที่ตัดจบแบบนี้เข้าไปดูเรื่องนี้ในแอปเสียตังค์แล้ว...ตัดจบแบบนี้เหมือนกัน...
เรื่องนี้สนุกมากก ทั้งความฟิน ตลก ไม่ปวดตับ แต่เสียตรงที่ตอนจบ ตัดจบง่ายไป ยังมีหลายอย่างที่ไม่กระจ่าง 1. พระเอกหน้าเป็นยังไง? ทำไมต้องใส่หน้ากากตลอดเวลา หน้าตาไม่ดี? เป็นแผลเป็นบนใบหน้า? หรือเกิดจากปมอะไร 2. ครอบครัวของเซี่ยจินอาน น่าจะมีบรรยายต่ออีกหน่อย สมควรได้รับกรรมมากกว่านี้ 3. เสิ่นหลีซู องค์หญิง และหมอผู้หญิงที่ชอบพระเอก ควรบรรยายว่าจะมีจุดจบเป็นแบบไหน 4. จุดจบของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน...
กำลังลุ้นอยู่ดีๆ ตัดจบจนปวดใจ แต่ก็ขอบคุณที่แปลให้อ่านนะคะ...
จบแบบรีบไปหน่อยเลยหรือเปล่า....สุกมาตั้งแต่ต้น..น่าจะแปลข้ามฟากไปเลยอ่ะ...
เป็นเรื่องที่สนุก เนื้อเรื่องตลก น่ารักดี แต่ตอนจบคือหักมุมจบแบบง่ายเกินไปหน่อยนะคะ...