ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 188

สี่หัวหน้าสาขา มีเพียงกงซุนหนันเสียนผู้เดียวที่ถูกเปิดเผยตัวตนที่แท้จริง ส่วนคนที่เหลือก็ยังซ้อนอยู่เหมือนเดิม โดยเฉพาะประมุขของพวกเขา ตัวใหญ่หรือเล็ก เป็นชายหรือหญิง ก็ไม่มีเบาะแสใดๆเลย

แต่ว่าหลายปีที่สืบหามา ก็ทำให้เขาเข้าใจอย่างหนึ่งว่า ในสี่หัวหน้าสาขานี้ มีคนหนึ่งที่เป็นผู้หญิง

คดีที่เขารู้นั้น มีหลายกรณีที่เหมือนของวันนี้ ซึ่งเป็นฝีมือของคนเดียวกันทั้งหมด และบุคคลนี้มีความเกลียดชังผู้ชายเป็นอย่างยิ่ง มิฉะนั้นก็คงจะไม่ทำให้เหยียดหยามคนเช่นนี้หรอก!

และสิ่งที่สำคัญที่สุดคือวิทยายุทธของผู้นี้สูงมาก ซึ่งไม่เหมือนกับลูกศิษย์ทั่วไปของสำนักซื่ออิ่ง คงจะอยู่ในระดับหัวหน้าสาขา

ไม้เรียวระหงกลางป่าย่อมถูกลงโค่น ไม่มีความผิดในความจริงนี้ก็จริง แต่สำหรับผู้ปกครองแล้ว สำนักซื่ออิ่งเป็นกองกำลังหนึ่งที่ยิ่งใหญ่มาก ซึ่งทำให้ผู้คนจำนวนมากอยากได้มัน

เซี่ยจินอานได้ยินการกระซิบพึมพำของหยุนฝู้เฉินนี้ และถามกลับว่า: "ไม่มีเบาะแสใดๆเลยรึ?"

"ไม่มี เคยคิดที่จะให้สอดแนมบุกเข้าไปภายในสำนักของพวกเขา แต่พวกเขามีความสามัคคีเป็นหนึ่งเดียวกันเป็นอย่างยิ่ง เลยทำให้พวกเขาแตกแยกกันไม่ได้"

เซี่ยจินอานอดไม่ได้ที่จะชื่นชมประมุขของสำนักนี้ ประมุขของพวกเขาต้องมีความเป็นผู้นำที่เก่งเพียงใดถึงได้สร้างสำนักที่แข็งแกร่งมากได้เช่นนี้!

ทุกแคว้นต่างก็กำลังตามหาประมุขคนนี้ และกองกำลังที่ยิ่งใหญ่รวมกันออกตามหาแต่ก็ยังคงตามหาประมุขผู้นี้ไม่เจอ หาเจอเพียงหัวหน้าสาขาคนหนึ่ง!มันช้างน่าทึ่งจริงๆ!

จู่ๆเซี่ยจินอานก็คิดอะไรบางอย่างได้ และทำสีหน้าจริงจังแล้วบอกว่า:"ท่านอ๋อง บ้านฉืออานนี้ไม่ธรรมดา"

สาวน้อยที่ถูกนายท่านหวางรังแก และสายสืบของฮ่องเต้นั้นต่างก็มาจากบ้านฉืออาน จะเห็นได้ว่าแท้ที่จริงสถานที่แห่งนี้ควรจะเป็นบ้านที่อบอุ่นสำหรับเด็กเร่ร่อนเหล่านี้ แต่กลับเป็นเขตสีเทา

หยุนฝู้เฉินพยักหน้า สีหน้าของเขานั้นคลุมเครือ "เรื่องนี้ข้าจะเรียกคนไปสอบสวนดีๆ"

เซี่ยจินอานพยักหน้า จากนั้นทั้งสองก็ออกจากร้านเหล้า และออกไปจากหมู่บ้านแห่งนี้ นางมองดูหยุนฝู้เฉินที่เดินอยู่ข้างนางเสมอแล้วถามอย่างสงสัยว่า:"ท่านอ๋อง ท่านไม่ได้ขี่ม้ามารึ?"

ตอนแรกหยุนฝู้เฉินก็จะขี่ม้ามา แต่ม้าถูกผูกไว้ที่หน้าประตูของจวนนายท่านหวาง และเขาก็ไม่อยากกลับไปขี่แล้ว ดังนั้นเขาจึงส่ายหัว