ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 223

ข้าหลวงที่เพิ่งส่งของชิ้นนี้มาพูดว่า นี่เป็นสิ่งที่หัวหน้าสาขาเพ้ยทำเองกับมือ!

นี่ก็เจ๋มากเลยนะ!

เซี่ยจินอานเดินเข้ากำแพงมา มองดูเข็มเงินที่เรืองแสงเยือกเย็น พูดด้วยเสียงทอดถอนใจอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ว่า : "นี่เป็นตัวช่วยฆ่าคนและปล้นสะดมเอาทรัพย์สินที่ดีเลยจริงๆ"

ทันใดนั้น เซี่ยจินอานได้กลิ่นแปลกๆแล้ว หลังจากนั้นดึงเข็มเงินออกจากกำแพง ดมกลิ่นแล้ว

บนเข็มนี้เปื้อนด้วยยาพิษ ชนิดที่คร่าชีวิตคนเลย

แต่ว่าพิษนี้ แม้ว่านางจะสามารถแยกแยะสูตรได้ แต่นางไม่เคยเห็นมาก่อน

สิ่งเหล่านั้นที่กงซุนหนันเสียนมอบให้นางก่อนหน้านี้ก็ใช่เช่นกัน

ข่าวลือทั่วยุทธภพว่าประมุขสำนักซื่ออิ่งใช้พิษที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว ดูเหมือนว่ายาพิษเหล่านี้ประมุขคนเดิมเป็นคนกำหนดค่าขึ้นมาเอง อีกอย่างสรรพคุณยาของยาพิษแต่ละชนิดล้วนแต่รุนแรงอย่างมาก

เซี่ยจินอานขัดถูๆอาวุธลับในมือเบาๆครู่หนึ่ง หลังจากนั้นก็ใส่เข้าไปในแขนเสื้อแล้ว

กลางคืน เซี่ยจินอานเห็นอาหารบนโต๊ะ ขมวดคิ้วแน่น ใช้ตะเกียบเขี่ยอย่างรังเกียจพร้อมพูดว่า : "สรุปว่าใครมันสติไม่ดีขนาดนี้ จู่ๆวางยาใส่ข้า? "

ไท่จื่อและฮ่องเต้คงไม่น่าจะสติไม่ดีขนาดนี้ ถึงยังไงพวกเขาก็เข้าใจพละกำลังของนางอยู่บ้างแล้ว

คนเพียงคนเดียวที่เกลียดนางและสติปัญญาไม่ค่อยเท่าไหร่ ก็มีเพียงองค์หญิงที่น่าหงุดหงิดนั่นแล้ว

คาดว่าสารพิษที่พื้นนั่นเมื่อวันเช้านี้ก็เกี่ยวข้องกับนางเช่นกัน

รังแกมาถึงนางแล้ว ไม่ตอบแทนกลับหน่อยจะได้ยังไงกันล่ะ

เซี่ยจินอานหยิบยาระบายออกมาจากอ้อมแขนแล้ว กำชับสั่งนางกำนัลที่นำอาวุธลับมาให้นางถึงที่เมื่อเช้า ให้นางใส่ยาลงไปในแก้วน้ำชาของหยุนฉีฝูเลย

นางกลับว่าคิดอยากจะไปวางยาถึงที่ด้วยตัวเองเลย แต่ว่าถูกคนจับตามองทุกนาที นางก็ยากที่จะลงมือจัดการได้ ทำได้เพียงมอบหมายให้พวกสอดแนมของสำนักซื่ออิ่งไปจัดการ

คนของสำนักซื่ออิ่ง จัดการเรื่องได้รวดเร็ว หลังจากหนึ่งชั่วโมงผ่านไปนางก็ได้รับข่าวที่องค์หญิงฝูเหยาไม่สบาย

ด้วยข่าวที่นำมาซึ่งความปีติยินดีนี้ เซี่ยจินอานโปรยยาพิษที่ข้างเตียงแล้ว นอนหลับต่อ