ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 222

กงซุนหนันเสียนแค่คิดก็รู้สึกว่าใช่ ไม่แน่ประมุขคนนี้กำลังวางแผนอะไรอยู่อีก

ถึงอย่างไรประมุขก็เป็นเจ้าแผนการเสมอมา พวกเขาสี่คนนอกจากมู่หลานจิ่นแล้ว มีคนไหนบ้างที่ไม่ถูกเขาหลอกเข้ามา

เพียงแค่คำพูดเมื่อกี้นี้ของเพ้ยจิ่วชวนมักจะทำให้เขารู้สึกว่าสติปัญญาของตัวเองถูกดูถูกอีกแล้ว

เพราะงั้น เขาพูดอย่างไม่พอใจว่า : "ข้ามักจะรู้สึกว่าเจ้ากำลังดูถูกดูแคลนสติปัญญาของข้า"

เพ้ยจิ่วชวนเงยหน้ามองกงซุนหนันเสียนพูดอย่างจริงจังว่า : "ข้าเปล่านะ"

หลังจากนั้นก็หยิบสิ่งของชิ้นเล็กๆออกมาจากในอ้อมแขนแล้ว มองโดยรวมแล้วคือแท่งกระบอก ทำด้วยโลหะ มีปุ่มยื่นออกมาจากปลายด้านหนึ่ง ปลายอีกด้านหนึ่งเป็นดอกบัวตูม

"นี่เป็นอาวุธลับรูปแบบใหม่ที่ข้าทำเมื่อสองวันมานี้ ขนาดเล็กพกพาสะดวก"

พูดแล้วก็นำวัตถุที่อยู่ในมือส่งให้กงซุนหนันเสียนแล้ว เปลี่ยนหัวข้อสนทนาเมื่อครู่นี้

กงซุนหนันเสียนมองอาวุธลับใหม่ ดีใจกับข่าวดีที่คาดไม่ถึงจริงๆ สลัดหัวข้อสนทนาก่อนนี้ออกไปเลย อดไม่ได้ที่จะพูดชมว่า : "ไอ้จิวจิ่ว เจ้านี่สุดยอดมากจริงๆ!"

เพ้ยจิ่วชวนเห็นใบหน้าที่มีความสุขของกงซุนหนันเสียน มุมปากยกขึ้นเล็กน้อยไม่ได้พูดตอบกลับ

นี่เป็นเพียงอาวุธลับเท่านั้น เป็นเพียงของที่เขาวิจัยเล่นๆตามปกติเท่านั้น แล้วก็เก็บไว้ให้กงซุนหนันเสียนไว้ป้องกันตัว

สิ่งที่เขาวิจัยจริงๆคืออาวุธสำหรับการต่อสู้ สิ่งที่เขาวิจัยในช่วงนี้ก็คือจะทำอย่างไรให้ดาบเปลี่ยนเป็นแหลมคมและแข็งมากยิ่งขึ้น ถ้าหากสามารถทำให้ดาบมีความแหลมคมถึงขีดสุดได้งั้นก็ยิ่งดีเลย!

"นี้เรียกว่าอะไรนะ?ใช้ยังไง?" กงซุนหนันเสียนศึกษาอาวุธลับใหม่ที่มาถึงมือ นำด้านที่เป็นดอกตูมหันเข้ากับใบหน้า กดปุ่มด้วยความอยากรู้แล้ว

สีหน้าของเพ้ยจิ่วชวนเปลี่ยนไป ใช้มือข้างหนึ่งกุมศีรษะของกงซุนหนันเสียน โอบเข้ามาอยู่ในอ้อมแขนแล้ว ส่วนมืออีกข้างหนึ่งใช้แขนเสื้อที่กว้างป้องกันไว้ที่อกของกงซุนหนันเสียนเลย หลบหลีกขอบเขตการยิงของอาวุธลับ