ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 225

แต่ว่าองค์ชายห้าหยุนจุนเย่ามีนิสัยเจ้าเล่ห์แต่กำเนิด ตอนนี้เพื่อที่จะได้รับความประทับใจต่อหน้าฮ่องเต้ กลับว่าพยายามแสดงออกมาอย่างสุดความสามารถ

คำพูดนี้ของหยุนฝู้เฉินทำให้คนเขาโกรธจนใบหน้าแดงก่ำ กลับว่าไม่สามารถคัดค้านได้

ในแง่ของผู้อาวุโสในครอบครัวเขาเป็นญาติผู้ใหญ่ ในฐานะที่เป็นรุ่นหลังแน่นอนว่าไม่มีสิทธิ์มาสั่งสอน

ในใจของหยุนฝู้เฉินมีเรื่องสำคัญ ไม่ต้องการเข้าไปเกี่ยวพันกับเรื่องเล็กน้อยพวกนี้กับพวกเขา พูดตรงๆออกไปว่า : "แม้ว่าเซี่ยจินอานสามารถไปบริเวณแนวตะเข็บชายแดนที่ติดกับศัตรูได้เพียงลำพัง แต่ว่าเรื่องของการขายชาติเกิดขึ้นในเทศกาลไหว้พระจันทร์ แต่ว่าวันนั้น เซี่ยจินอานยังอยู่ในหมู่บ้านชนบท"

"ทำไมเจ้าถึงตัดสินว่าวันนั้นเซี่ยจินอานยังอยู่ที่หมู่บ้านชนบท?" หยุนเทียนยิ่นพูดถาม

"เพราะว่ากระหม่อมหาพยานบุคคลเจอแล้ว!" หยุนฝู้เฉินพูดกล่าว

เมื่อพูดคำนี้ออกมา กลับว่าที่ท้องพระโรงเกิดการถกเถียงขึ้นมาแล้ว

เรื่องขายชาติในตอนแรก ทำให้ราชวงศ์ฉีสุ้นเสียทหารไปสามแสนนาย สูญเสียสามคูเมืองและกำแพงเมือง นี่สำหรับผู้คนแล้วเป็นการโจมตีที่หนักหน่วง !แต่ว่าตอนนั้นคดีถูกตัดสินเร็วเกินไป โยนข้อกล่าวหาให้เซี่ยจินอานเลย

ตอนนั้นพวกเขาทุกคนต่างก็เชื่อกันหมด แต่คิดไม่ถึงว่าวันนี้สถานการณ์พลิกผัน!

สีหน้าของหยุนเทียนยิ่นจริงจังทันที พูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า : "นำตัวประกันเข้ามา"

หลังจากนั้นไม่นาน หญิงสาวชนบทที่สวมใส่เสื้อผ้าหยาบเดินขึ้นมาแล้ว เดินเข้ามาด้วยท่วงท่าที่ไม่ค่อยเป็นธรรมชาติ ร่างกายสั่นคลอนเพราะความหวาดกลัว

วันนี้นางต้องเจอฝ่าบาทนะ!นี่เป็นครั้งแรกของชีวิตที่นางได้เจอฝ่าบาท!แถมยังมาในที่ที่ทันสมัยเช่นนี้

"หม่อมฉันเข้าพบฝ่าบาท" สาวชาวนาคุกเข่าลงเคาะศีรษะหนึ่งครั้งแล้ว พูดกล่าวอย่างสั่นๆ