ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 227

ในเมื่อเซ่อเจิ้งหวางเต็มใจเลือกนางสนมในจวนอ๋อง ทำไมพวกเขาไม่ถือใช้โอกาสนี้ละ ส่งลูกสาวของตัวเองในวัยที่เหมาะสมเข้าไป ผู้ชายก็ได้!

แม้ว่าเซ่อเจิ้งหวางจะโหดเหี้ยมสามารถฆ่าคนได้มากมาย แต่พลังอำนาจของเขาแข็งแกร่ง มีเขาคุ้มครองอยู่ ตระกูลต้องกลับมารุ่งโรจน์อย่างแน่นอน

คู่กรณีไม่รู้เลยว่าคำพูดของตัวเอง ได้มีผลตอบรับที่คล้อยตามมาอย่างไรกันแน่

"ฝ่าบาท กระหม่อมมีจดหมายที่ต้องกราบบังคมทูล" หยุนฝู้เฉินหยิบจดหมายหนึ่งฉบับออกมาจากอ้อมแขนของเขา แล้ววางไว้กลางอากาศรอให้คนมาหยิบไป

หยุนเทียนยิ่นโบกมือให้ขันทีข้างๆ ส่งจดหมายมาให้ เมื่อเขาได้รับจดหมาย เขาก็เปิดออกดู สีหน้าเปลี่ยนทันที

หยุนฝู้เฉินเกรงว่าคนในพระที่นั่งไม่รู้สาเหตุว่าทำไม ครั้นแล้วก็หันหลังไปมองข้าราชการและผู้บัญชาการทหาร อธิบายด้วยความหวังดีว่า: "นี่คือสิ่งที่ข้าขอให้ผู้ใต้บังคับบัญชาไปสอบสวนเหตุการณ์เมื่อไม่นานมานี้ พบว่าตอนแรกคนที่เปิดประตู มิใช่เซี่ยจินอานบุตรสาวคนที่สองแห่งตระกูลเซี่ย แต่เป็นบุตรสาวคนโตเซี่ยยิวหราน!"

"นอกจากนี้ กระหม่อมได้พบพยานหลายคนในเมืองยาน เมืองอู่ เมืองฉินทั้งสามเมือง หากฝ่าบาทไม่เชื่อ สามารถพาตัวพวกเขามาได้"

ทุกคนสูดลมหายใจเย็นยะเยือก!จู่ ๆ ก็นึกถึงต้นสายปลายเหตุเรื่องการขายชาติในตอนแรก

ตอนแรกที่แม่ทัพเซี่ยผลักเซี่ยจินอานออกมานั้น กล่าวว่าเซี่ยจินอานสวมรอยเป็นเซี่ยยิวหรานมาเปิดประตูเมือง นำไปสู่การเสียฐานทัพของทั้งสามเมือง

ดูเหมือนว่าตอนนี้ กลับเป็นว่าเดิมทีเซี่ยยิวหรานเป็นคนเปิดประตูเมือง สุดท้ายก็ใส่ร้ายป้ายสีใส่เซี่ยจินอาน?

งั้นตระกูลเซี่ยนี้มีความผิดฐานหลอกลวงเบื้องสูงน่ะสิ!

หยุนเทียนยิ่นมองคำบรรยายบนจดหมาย

ความหมายคร่าวๆก็คือตอนแรกเซี่ยยิวหรานไม่ประมาณตนเองเปิดประตูเมือง จนทำให้สูญเสียทั้งสามเมืองไป ทหารสามแสนนายเสียชีวิต ประชาชนพลัดพรากจากที่อยู่ไปอย่างคนสิ้นเนื้อประดาตัว หลังจากนั้นแม่ทัพเซี่ยตระหนักถึงความร้ายแรงของเรื่อง เพื่อที่จะรักษาบุตรีภรรยาหลวง นำความรับผิดชอบผลักให้เซี่ยจินอาน

"ไปประกาศให้เซี่ยยิวหรานเข้ามาในวัง" หยุนเทียนยิ่นกล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า "และเอาตัวพยานที่น้องพามาด้วย!"

ขันทีไปที่จวนของแม่ทัพเซี่ยทันที เหลือคนในตำหนักกระดิ่งทองรออยู่เงียบๆ

สาวชาวนาเป็นพยานให้เสร็จก็ถอยไป หยุนฝู้เฉินจัดการให้คนไปส่งสาวชาวนากลับหมู่บ้านอย่างปลอดภัย

พยานที่หยุนฝู้เฉินพามารออยู่หน้าประตูพระราชวังนานแล้ว ขันทีนำคนเข้าไป พยานทั้งหมดสามคนทุกคนล้วนเป็นผู้ชาย

"กระหม่อมขอเข้าพบฝ่าบาท ทรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นปี หมื่น ๆ ปี"

"รู้หรือไม่เพราะเหตุใดเรียกพวกเจ้าเข้ามาในพระที่นั่ง?"

ชายวัยกลางคนหนึ่งในนั้นพูดอย่างโกรธเคือง: "มีคนบอกว่าให้พวกกระหม่อมมาที่นี่เพื่อระบุตัวคนทรยศที่ทำร้ายครอบครัวเรา!"

ทั้งสามแนะนำตัวของตัวเอง พวกเขาเดิมทีเป็นประชาชนของทั้งสามเมือง เทศกาลไหว้พระจันทร์ควรจะเป็นวันรวมญาติของแต่ละครอบครัว แต่คิดไม่ถึงว่ามันจะกลายเป็นวันหายนะ!

ญาติสนิทมิตรสหายของพวกเขาบาดเจ็บล้มตาย จึงมีความเกลียดชังอยู่ในใจ!ถ้าไม่มีคนทรยศเปิดประตูเมือง จะเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นได้อย่างไร!

"พวกเจ้าจำคนทรยศในวันนั้นได้อย่างไร?" หยุนเทียนยิ่นถาม