ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 285

บนในหน้าของเซี่ยจินอานยังไม่หายง่วงนอน "ทะเลาะอะไรกันแต่เช้า"

พูดจบก็หาว

จะยังไงเซี่ยยู่หลินก็เป็นผู้ชำนาญในด้านนี้อยู่แล้ว เขาดูออกว่าหญิงคนหนึ่งได้มีอะไรกับผู้ชายหรือไม่

เมื่อมองดูท่าทางที่ผ่อนคลายของเซี่ยจินอานนี้ ไม่มีอาการอ่อนเพลียหลังมีอะไรแล้วเลย

ไม่มีร่องรอยของความคลุมเครือบนคอเปล่านั้นเลย

แค่ดูก็รู้ว่าแผนการของพวกเขาล้มเหลวไปแล้ว

แต่เซี่ยยู่หลินไม่เชื่อ จึงบุกเข้าไปในห้องนอนของเซี่ยจินอานและค้นหาทุกที่

"คนล่ะ!เจ้าซ่อนคนไว้ที่ไหนแล้ว?"

เซี่ยจินอานเอนพิงอยู่ที่ขอบประตู มองดูเซี่ยยู่หลินที่บ้าคลั่งอย่างเกียจคร้าน

"นี่เจ้าหาคนกะไรรึ?"

เซี่ยยู่หลินค้นไปทั่วห้องแต่ไม่พบคนเลย สุดท้ายก็เดินไปข้างเซี่ยจินอานด้วยความโมโห: "เจ้าเอาผู้ชายที่มีอะไรกับเจ้าในเมื่อคืนนี้ไปซ่อนไว้ที่ไหนแล้ว?ไอ้หญิงเลวอย่าคิดว่าเจ้านำคนซ่อนเอาไว้ ก็จะปกปิดความจริงเรื่องที่เจ้าพาผู้ชายกลับบ้านได้"

"ผู้ชายอะไร?" เซี่ยจินอานเลิกคิ้ว "ห้องของข้ามีเพียงข้าผู้เดียว เจ้าอย่าใส่ร้ายป้ายสีไปมั่วนะ"

"เป็นไปไม่ได้!เมื่อคืนเจ้า..."เซี่ยยู่หลินรู้ว่าตัวเองพูดผิด จึงรีบหุบปาก

"ข้าทำไม?"เซี่ยจินอานถามกลับ

เมื่อคืนนางก็เดาออกแล้วว่าเช้านี้จะมีการจับชู้ ดังนั้นเมื่อวานจึงทิ้งคนเข้าไปในห้องของเซี่ยยิวหรานเพียงผู้เดียว เหลือคนอีกหนึ่งคนไว้เล่นละครต่อ

เพียงแต่ว่าสุดท้ายจะปิดฉากอย่างไรก็อยู่ที่นาง

และในเวลานี้ซูหยาวก็วิ่งเข้ามาจากข้างนอกอย่างรีบร้อน เดินไปด้วยและตะโกนไปด้วย:"คุณหนู เกิดเรื่องแล้วเจ้าค่ะ"

ชั่วขณะที่ซูหยาวเข้ามา เซี่ยยู่หลินก็รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย

เตรียมยาและเตรียมคนไว้แล้วแท้ๆ ทำไมนางถึงไม่เป็นไร? หรือว่าตรงไหนผิดพลาดไป?

"เกิดเรื่องอะไรขึ้น ทำให้เจ้าตื่นตระหนกเช่นนี้"

"คือคุณหนูใหญ่ คุณหนูใหญ่นาง นาง..." ซูหยาวอายเกินกว่าจะพูดออกมา