ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 311

"แม้ว่าข้าจะไม่ใช่เทพพระเจ้า แต่ข้าเป็นหมอผู้หนึ่ง"

เซี่ยจินอานพูดอย่างแผ่วเบา

หยุนฝู้เฉินยืนอยู่ตรงข้ามกับนาง แม้ว่าสีหน้าของเขานั้นจะดูไม่ค่อยดี แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรอีก

อย่าพยายามพูดโน้มน้าวใจคนที่มีศรัทธาเลย เพราะนั้นหมายถึงเจ้ากำลังดูถูกเหยียดหยามความศรัทธาของเขา

แต่ลูกน้องทั้งสี่คนของนางนั้นไม่รู้ความศรัทธาอะไรนั้นหรอก พวกเขาต่างก็เป็นคนที่ผ่านความยากลำบากและอันตรายมา จะไปมีความเมตตากรุณาที่ไหนกัน!

"หมออะไรกัน! นักฆ่าอย่างพวกข้า ไม่จำเป็นต้องช่วยเหลือผู้อื่น!" มู่หลานจิ่นกล่าวอย่างโกรธแค้น

"ถูกต้อง! ประมุขเจ้าเปิดโรงหมอพวกข้าก็เห็นด้วย แต่ถ้าเจ้าจะไปหมู่บ้านโรคปอดอะไรนั้น พวกข้าไม่ตกลงแน่นอน! กงซุนหนันเสียนตะโกน

"หากประมุขก้าวเข้าไปในหมู่บ้านโรคปอดเพียงก้าวเดียว ข้าจะฆ่ากวาดล้างหมู่บ้านนั้นให้หมดเกลี้ยงแน่!" เพ้ยจิ่วชวนกล่าวด้วยสีหน้าเย็นชา

จื่อโม่ตกตะลึง ดูเหมือนว่าทุกคำพูดนั้นจะโดนพวกเขาพูดไปหมดแล้ว ช่างเฮ้อพูดมั่วๆสักประโยคหนึ่งละกัน

"ถ้าอย่างนั้น ข้าจะให้สำนักซื่ออิ่งนั้นเปิดศึกการล่าฆ่าขึ้นอีกครั้ง!"

ภารกิจที่สำนักรับนั้น พึ่งเริ่มบรรจบลงมาหน่อยในไม่นานนี้ ฆ่าเฉพาะคนเลวฉาวโฉ่

เปิดศึกการล่าฆ่าขึ้นใหม่นั้นก็พูดไม่ผิด

ต้องบอกว่าสิ่งที่เพ้ยจิ่วชวนกับจื่อโม่พูดนั้นเป็นปัญหาที่เซี่ยจินอานกังวลมากที่สุดในตอนนี้ และนั่นก็เป็นสาเหตุที่นางลังเลในตอนนี้

"พวกเจ้าอย่าตื่นเต้นไปหน่อยเลย" เซี่ยจินอานกล่าวว่า "ซ่าอะไร ดีร้ายยังไงกัน"

"นี่ตอนนี้ข้าก็กำลังหารือกับพวกเจ้าอยู่ไม่ใช่รึ"

"ไม่มีอะไรน่าหารือ"มู่หลานจิ่นกล่าว

"ที่จริงแล้ว ข้าสามารถรักษาโรคนี้ได้จริงๆ" เซี่ยจินอานกล่าว

แต่ทุกคนไม่เชื่อและไม่ได้ให้เวลานางพูดอีกต่อไป หันหลังเดินออกจากโรงหมอโดยตรงเลย

เวลาเปิดร้านดีๆเช่นนี้ กลับพลาดมันไปเช่นนี้