ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 312

ทั้งสองยืนอยู่หน้าประตูโรงหมอของตัวเอง และสบตากัน คนหนึ่งเฉยชา และอีกคนหนึ่งโมโห

หลังจากเถียงโต้ตอบกันไปหลายครั้ง สุดท้ายฉีเซียวเซียวก็พ่ายแพ้ลง และมันก็ทำให้นางตระหนักถึงความจริงที่ว่านางไม่สามารถเถียงไหวเซี่ยจินอาน และในเวลาเดียวกันนางก็เกลียดและโมโหเซี่ยจินอานยิ่งนัก

จากนั้นนางก็คิดถึงแผนการที่ยอดเยี่ยมออกมาได้! แผนการดีที่จะกดขี่เซี่ยจินอานได้!

"เซี่ยจินอาน เจ้าอยากรักษาผู้ป่วยไม่ใช่รึ?งั้นข้าก็เมตตาให้เจ้ามาทำงานเบ็ดเตล็ดและจัดระเบียบสมุนไพรในโรงหมอของข้า "ฉีเซียวเซียวกล่าวอย่างหยิ่งยโส และเหมือนทำทานให้กับนาง

นางจะให้เซี่ยจินอานเห็นการที่นางถูกประชาชนสรรเสริญ! ให้หล่อนเห็นว่านางกลายเป็นพระผู้ช่วยให้รอดในปากของประชาชนอย่างไร และดูชื่อเสียงของนางในฐานะหมอหญิงคนแรกในเมืองหลวงนั้นได้แพร่ไปทั่ว!

จากนั้นก็ประชดเยาะเย้ย และเหยียบศักดิ์ศรีของเซี่ยจินอานให้เละเทะ ทำให้นางไม่สามารถเงยหน้าขึ้นต่อหน้าผู้คนได้อีก และไม่กล้าไปโผล่หน้าให้เซ่อเจิ้งหวางเห็นอีก!

เซี่ยจินอานมองความตั้งใจโอ้อวดของฉีเซียวเซียวออก

แต่หลังจากนางเหลือบมองไปที่ฝูงชนในอนุเคราะห์พิภพ จากนั้นก็หัวเราะเบาๆและกล่าวว่า:"ดีนะสิ"

ไม่แน่"ลมบูรพา" อีกอันของนางอาจอยู่ในนี่ก็ได้

ฉีเซียวเซียวมองดูเซี่ยจินอานอย่างดูถูก ผู้หญิงคนนี้ไม่คู่ควรที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของนางเลย สามารถเป็นเพียงหินที่ให้นางเหยียบขึ้นไปยังจุดสูงที่กว่านี้เท่านั้น

เซี่ยจินอานเดินเข้าไปในอนุเคราะห์พิภพ มองดูการตกแต่งภายใน ช่างเป็นโรงหมอที่เป็นทางการเลยจริงๆ ฉีเซียวเซียวพูดกับเด็กดูแลยาตรงหน้าแท่งคิดเงินว่า:"เจ้าหางานให้นางทำ"

เซี่ยจินอานเอามือกอดหน้าอก และมองดูฉีเซียวเซียว มุมปากมีรอยยิ้ม "ข้าช่วยจับยาอยู่ตรงนี้แหละ"

ฉีเซียวเซียวก็ไม่อยากเถียงกับนางที่นี่ ก็เลยตามใจนางไป จากนั้นก็ไปที่ดูโรคให้ชาวบ้านที่หลังห้อง