บทที่ 330 ความโกลาหลในราชสำนัก – ตอนที่ต้องอ่านของ ชายาหมอเซี่ยจินอาน
ตอนนี้ของ ชายาหมอเซี่ยจินอาน โดย ลิ่วเยว่ ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายประวัติศาสตร์ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 330 ความโกลาหลในราชสำนัก จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
หลิวกงกงเพิ่งเดินออกจากตำหนักกระดิ่งทอง ก็พบกับทหารที่มารายงาน หลิวกงกงถาม เมื่อได้ยินว่าเป็นเซี่ยจินอาน สีหน้าเปลี่ยนไปทันที จากนั้นก็รีบกลับไปยังตำหนักกระดิ่งทอง
หยุนเทียนยิ่นเห็นหลิวกงกงกลับมา จึงเอ่ยถามขึ้นว่า "เป็นผู้ใดกัน?"
"ทูลฝ่าบาท คือเซี่ยจินอานคุณหนูรองของจวนแม่ทัพพ่ะย่ะค่ะ"
ผู้คนในราชสำนักได้ยินชื่อนี้ ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
สีหน้าของหยุนเทียนยิ่นนิ่งลง หญิงสาวคนนี้กำลังจะทำอะไรอีก? เหตุใดสายลับภายใต้บัญชาถึงตรวจสอบไม่พบข่าวอันใดเลย
"เชิญนางเข้ามา"
จนกระทั่งมีคนเรียกเซี่ยจินอานเขาวัง นางถึงได้หยุดตีกลอง หันไปพูดกับมู่หลานจิ่นว่า "เจ้าคอยอยู่ข้างนอก"
นางไม่อยากให้คนของตัวเองต้องคุกเข่าให้กับฮ่องเต้
มู่หลานจิ่นตอบตกลง
ในมือของเซี่ยจินอานดึงเชือกที่มัดเซี่ยยิวหรานและหวงย่านอวิ๋นไว้ เดินไปยังหน้าตำหนักกระดิ่งทองอย่างสงบ ก้าวขึ้นบันไดทีละก้าว
สองแม่ลูกเซี่ยยิวหราน ยิ่งเข้าใกล้ตำหนักกระดิ่งทองมากเท่าไหร่ ในใจก็ยิ่งหวาดกลัวมากเท่านั้น ถึงขั้นอยากดิ้นให้หลุดจากการดึงจากเชือกในมือของเซี่ยจินอาน
เซี่ยจินอานมองทั้งสองคนอย่างเย็นชา "ข้าไม่ถือสาที่จะตัดขาของพวกเจ้า แล้วลากไป"
การข่มขู่นี้มีผลดีมาก เซี่ยยิวหรานสองแม่ลูกทำได้เพียงเดินตามอยู่ข้างหลังอย่างเงียบๆ
ประตูตำหนักกระดิ่งทองถูกเปิดออกโดยนางกำนัล เซี่ยจินอานพาคนที่อยู่ข้างหลังเดินเข้าไปโดยตรง นอกจากเซี่ยจินอานแล้ว คนที่เหลือต่างก็พากันคุกเข่าคำนับลงพร้อมกัน
เซี่ยจินอานยืนตัวตรง กล่าวเสียงเรียบ "หม่อมฉันถวายบังคมฝ่าบาท"
หยุนเทียนยิ่นเห็นท่าทีของเซี่ยจินอานเช่นนี้ สีหน้ามืดมนอย่างมาก
"เจ้ามีเรื่องร้องทุกข์อันใด?"
จากสายตาของเซี่ยจินอาน หยุนเทียนยิ่นถึงได้สังเกตเห็นสองแม่ลูกเซี่ยยิวหรานที่ถูกมัดอยู่ เขาขมวดคิ้วกล่าวอย่างไม่พอใจว่า "นี่มันเรื่องอะไรกัน?"
นี่เป็นการจงใจสร้างความลำบากให้กับเซี่ยจินอาน
เซี่ยจินอานยิ้มอย่างไม่สนใจว่า "หม่อมฉันกลัวว่าผู้ร้ายจะหนีไปไม่ใช่หรือ?"
"คดียังไม่ได้รับการตัดสิน ก็ใช้วิธีรุนแรงเช่นนี้ มันไม่สมควร!"หยุนเทียนยิ่นกล่าวอย่างโมโห
เซี่ยจินอานกล่าวยิ้มๆ "สาเหตุหลักเป็นเพราะท่านพี่ถือดาบต้องการจะสังหารหม่อมฉัน หมาอมฉันตกใจกลัวจนไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร ถึงได้มัดคนไว้ หากมัดเพียงบุตรสาวแต่ไม่มัดฮูหยินมันก็ดูไม่ค่อยดีสักเท่าใดนัก จะทำเรื่องไม่ยุติธรรมไม่ได้นะเพคะ!"
เมื่อพูดถึงคำสุดท้าย เซี่ยจินอานตั้งใจเน้นประโยคสุดท้ายให้ชัดเจน!
หยุนเทียนยิ่นถูกเซี่ยจินอานตอบโต้ด้วยสีหน้านิ่งเฉยแบบนี้ ก็โกรธจนหน้าแดง
ในเวลานี้เอง ทหารคนหนึ่งวิ่งมาที่จวนเซ่อเจิ้งหวางอย่างรวดเร็ว ส่งข่าวให้กับทหารที่เฝ้าประตูจวน หลังทหารของจวนได้รับข่าวสารแล้ว ก็รีบวิ่งไปที่สนามฝึกทหาร
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาหมอเซี่ยจินอาน
น่าติดตาอ่าน แต่ตอนหลัง จบคือจบ ขอขอบคุณที่สรุปให้...
ทุกคนไม่ต้องเสียอารมณ์ที่ตัดจบแบบนี้เข้าไปดูเรื่องนี้ในแอปเสียตังค์แล้ว...ตัดจบแบบนี้เหมือนกัน...
เรื่องนี้สนุกมากก ทั้งความฟิน ตลก ไม่ปวดตับ แต่เสียตรงที่ตอนจบ ตัดจบง่ายไป ยังมีหลายอย่างที่ไม่กระจ่าง 1. พระเอกหน้าเป็นยังไง? ทำไมต้องใส่หน้ากากตลอดเวลา หน้าตาไม่ดี? เป็นแผลเป็นบนใบหน้า? หรือเกิดจากปมอะไร 2. ครอบครัวของเซี่ยจินอาน น่าจะมีบรรยายต่ออีกหน่อย สมควรได้รับกรรมมากกว่านี้ 3. เสิ่นหลีซู องค์หญิง และหมอผู้หญิงที่ชอบพระเอก ควรบรรยายว่าจะมีจุดจบเป็นแบบไหน 4. จุดจบของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน...
กำลังลุ้นอยู่ดีๆ ตัดจบจนปวดใจ แต่ก็ขอบคุณที่แปลให้อ่านนะคะ...
จบแบบรีบไปหน่อยเลยหรือเปล่า....สุกมาตั้งแต่ต้น..น่าจะแปลข้ามฟากไปเลยอ่ะ...
เป็นเรื่องที่สนุก เนื้อเรื่องตลก น่ารักดี แต่ตอนจบคือหักมุมจบแบบง่ายเกินไปหน่อยนะคะ...