ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 330

หลิวกงกงเพิ่งเดินออกจากตำหนักกระดิ่งทอง ก็พบกับทหารที่มารายงาน หลิวกงกงถาม เมื่อได้ยินว่าเป็นเซี่ยจินอาน สีหน้าเปลี่ยนไปทันที จากนั้นก็รีบกลับไปยังตำหนักกระดิ่งทอง

หยุนเทียนยิ่นเห็นหลิวกงกงกลับมา จึงเอ่ยถามขึ้นว่า "เป็นผู้ใดกัน?"

"ทูลฝ่าบาท คือเซี่ยจินอานคุณหนูรองของจวนแม่ทัพพ่ะย่ะค่ะ"

ผู้คนในราชสำนักได้ยินชื่อนี้ ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ

สีหน้าของหยุนเทียนยิ่นนิ่งลง หญิงสาวคนนี้กำลังจะทำอะไรอีก? เหตุใดสายลับภายใต้บัญชาถึงตรวจสอบไม่พบข่าวอันใดเลย

"เชิญนางเข้ามา"

จนกระทั่งมีคนเรียกเซี่ยจินอานเขาวัง นางถึงได้หยุดตีกลอง หันไปพูดกับมู่หลานจิ่นว่า "เจ้าคอยอยู่ข้างนอก"

นางไม่อยากให้คนของตัวเองต้องคุกเข่าให้กับฮ่องเต้

มู่หลานจิ่นตอบตกลง

ในมือของเซี่ยจินอานดึงเชือกที่มัดเซี่ยยิวหรานและหวงย่านอวิ๋นไว้ เดินไปยังหน้าตำหนักกระดิ่งทองอย่างสงบ ก้าวขึ้นบันไดทีละก้าว

สองแม่ลูกเซี่ยยิวหราน ยิ่งเข้าใกล้ตำหนักกระดิ่งทองมากเท่าไหร่ ในใจก็ยิ่งหวาดกลัวมากเท่านั้น ถึงขั้นอยากดิ้นให้หลุดจากการดึงจากเชือกในมือของเซี่ยจินอาน

เซี่ยจินอานมองทั้งสองคนอย่างเย็นชา "ข้าไม่ถือสาที่จะตัดขาของพวกเจ้า แล้วลากไป"

การข่มขู่นี้มีผลดีมาก เซี่ยยิวหรานสองแม่ลูกทำได้เพียงเดินตามอยู่ข้างหลังอย่างเงียบๆ

ประตูตำหนักกระดิ่งทองถูกเปิดออกโดยนางกำนัล เซี่ยจินอานพาคนที่อยู่ข้างหลังเดินเข้าไปโดยตรง นอกจากเซี่ยจินอานแล้ว คนที่เหลือต่างก็พากันคุกเข่าคำนับลงพร้อมกัน

เซี่ยจินอานยืนตัวตรง กล่าวเสียงเรียบ "หม่อมฉันถวายบังคมฝ่าบาท"

หยุนเทียนยิ่นเห็นท่าทีของเซี่ยจินอานเช่นนี้ สีหน้ามืดมนอย่างมาก

"เจ้ามีเรื่องร้องทุกข์อันใด?"