จากนั้นซูหลานกราดเกรี้ยว "เจ้ากล้าวางยาพิษนาง!"
"ไม่ใช่ข้า" เซี่ยจินอานอธิบาย จากนั้นหันไปมองซูหยาวพลางถามว่า "เชื่อข้าหรือไม่?"
สีหน้าซูหยาวลังเลเล็กน้อย
พอคิดถึงข่าวลือต่างๆนานาในท้องตลาด และคิดถึงวันเวลาที่อยู่ร่วมกับนาง
สุดท้ายพยักหน้า
ซูหลานเห็นตัวซูหยาวเองพยักหน้ารับแล้ว นางมิอาจกล่าวอันใดอีก ได้แต่ใช้สายตากล่าวโทษมองไปยังซูหยาว
เซี่ยจินอานขี้หน้าใช้เข็มฝังลงไปที่จุดประสาทบนมือหลายจุด ทำให้ซูหยาวรู้สึกหยุดคันที่มือขึ้นมา จากนั้นความบวมแดงค่อยๆลดลง
ซูหลานเห็นอย่างนั้นยังไม่วายค่อนขอด บ่นกระปอดกระแปดทั้งหัวเราะว่า "ใครจะรู้กันว่าเจ้ามิได้วางแผนและทำมันด้วยตัวเอง" คำพูดนี้ลอยเข้าหูเซี่ยจินอานเต็มๆ
"ข้าโง่รึ? พวกเจ้าต่างก็รู้ว่าข้าเป็นคนสั่งยาให้ซูหยาว เกิดปัญหาขึ้นมาข้าหนีพ้นรึ?"
ซูหลานโดนตอกกลับซะพูดอะไรไม่ออก
เซี่ยจินอานมองมือของซูหยาว ในใจครุ่นคิด ดูท่าจะมีคนต้องการต่อกรกับนาง
จะเป็นพวกเดียวกับตัวบงการที่แท้จริงเบื้องหลังหวงอาน?
"เจ้าไปซื้อยาตามใบสั่งยาที่ข้าให้เจ้าหรือไม่?" เซี่ยจินอานถาม
ซูหยาวพยักหน้า "ไปซื้อตามใบสั่งยาของเจ้าเลย"
เซี่ยจินอานคิ้วขมวด สูตรนางไม่มีทางผิดพลาด
ต้องมีคนเล่นตุกติกในระหว่างนี้แน่!
"ยาของเจ้ามีผู้อื่นแตกต้องหรือไม่?"
สูตรยาไม่มีปัญหา งั้นก็เหลือแต่ตัวยาที่มีปัญหาละ
ซูหยาวกัดปากเล็กน้อย ดูกระอักกระอ่วนใจ
"ข้าไม่สามารถออกนอกจวนอ๋องได้ จึงไหว้วานหมอเซวียไปจับยาแทนข้า หลังจากหมอจวนมอบยาให้ข้าแล้วก็มิมีผู้อื่นแตะต้องเลย"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาหมอเซี่ยจินอาน
ทุกคนไม่ต้องเสียอารมณ์ที่ตัดจบแบบนี้เข้าไปดูเรื่องนี้ในแอปเสียตังค์แล้ว...ตัดจบแบบนี้เหมือนกัน...
เรื่องนี้สนุกมากก ทั้งความฟิน ตลก ไม่ปวดตับ แต่เสียตรงที่ตอนจบ ตัดจบง่ายไป ยังมีหลายอย่างที่ไม่กระจ่าง 1. พระเอกหน้าเป็นยังไง? ทำไมต้องใส่หน้ากากตลอดเวลา หน้าตาไม่ดี? เป็นแผลเป็นบนใบหน้า? หรือเกิดจากปมอะไร 2. ครอบครัวของเซี่ยจินอาน น่าจะมีบรรยายต่ออีกหน่อย สมควรได้รับกรรมมากกว่านี้ 3. เสิ่นหลีซู องค์หญิง และหมอผู้หญิงที่ชอบพระเอก ควรบรรยายว่าจะมีจุดจบเป็นแบบไหน 4. จุดจบของฮ่องเต้องค์ปัจจุบัน...
กำลังลุ้นอยู่ดีๆ ตัดจบจนปวดใจ แต่ก็ขอบคุณที่แปลให้อ่านนะคะ...
จบแบบรีบไปหน่อยเลยหรือเปล่า....สุกมาตั้งแต่ต้น..น่าจะแปลข้ามฟากไปเลยอ่ะ...
เป็นเรื่องที่สนุก เนื้อเรื่องตลก น่ารักดี แต่ตอนจบคือหักมุมจบแบบง่ายเกินไปหน่อยนะคะ...