ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 36

เซี่ยจินอานส่งสายตาวางใจให้ซูหยาว จากนั้นมองไปยังหยุนฝู้เฉินด้วยสีหน้าสงบนิ่ง

"แค่โรคเล็กน้อย"

ถึงหยุนฝู้เฉินจะสีหน้าเรียบเฉย หากในใจกลับโกรธขึ้ง!

คำพูดที่สตรีนางนี้พูดกับเขาตอนฝังเข็ม เขายังจำได้แม่นยำ!

อยากถอดหน้ากากเขา เรียกได้ว่าโอหังหาที่เปรียบไม่ได้!

อยากสั่งสอนนางสักหน่อย

ยามนี้หมอจวนเดินตามคนรับใช้ชายเข้ามา คำนับคารวะเมื่อเห็นหยุนฝู้เฉิน

เซี่ยจินอานมองสำรวจผู้ต้องสงสัยคนนี้

ชายวัยกลางคนอายุสี่สิบกว่าปี ในชุดผ้าซาตินสีฟ้า ผมเผ้าหวีซะเรียบแปล้ไม่กระดิก

ดูท่าปกติจะเป็นคนที่ค่อนข้างให้ความสำคัญกับภาพลักษณ์และชื่อเสียง

สีหน้าสงบนิ่ง แต่ประกายแววตาที่ซ่อนแฝงในสายตาคู่นั้นโดนเซี่ยจินอานจับไว้ได้

ในขณะเดียวกันนางก็แน่ใจได้ว่า เรื่องนี้ต้องมีส่วนเกี่ยวข้องกับหมอจวนคนนี้แน่!

"ท่านอ๋อง ไม่ทราบว่าท่านตามข้ามาด้วยเรื่องอันใดรึ?"

หมอจวนมองสำรวจทุกคนในห้องโถงข้างๆ ในตอนที่พ่อบ้านพาสาวใช้มาหาท่านอ๋อง เขาก็ได้ยินข่าวแล้ว

เลยจัดเตรียมฉากเบื้องหลังนี้ไว้ ตอนนี้เขาไม่กลัวเลยสักนิด!

พวกเขาจะสืบยังไงก็ไม่มีทางสืบมาถึงเขาได้!

หมอจวนดูท่าทางมั่นใจ คาดว่าจะวางแผนมาดีแล้ว

หยุนฝู้เฉินเป็นคนพูดจาเรียบง่ายและตรงไปตรงมา จึงออกปากพูดว่า "เรื่องวางยาพิษเกี่ยวข้องกับเจ้าหรือไม่?"

หมอจวนได้ยินคำถามนี้ แสดงสีหน้าตกใจระคนสงสัยออกมาได้แนบเนียนมาก

สุดท้ายทำสีหน้าบริสุทธิ์ย้อนถามกลับว่า "วางยาพิษ? ยาพิษอะไร?"

เซี่ยจินอานเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ยังอดเลื่อมใสสุดๆไม่ได้

เซี่ยจินอานหันไปมองสี่องครักษ์ที่อยู่ข้างกายท่านอ๋อง สุดท้ายเดินไปหาตี้เฟิงที่มีใบหน้ายิ้มมากที่สุด

"ข้าต้องตรวจสอบตัวยา รบกวนท่านไปนำมาให้หน่อยได้หรือไม่?"

ตี้เฟิงหันไปมองหยุนฝู้เฉินทันที เห็นอีกฝ่ายไม่มีแววคัดค้านจึงเห็นด้วย และหันไปสอบถามว่าซูหยาวว่ายาไว้ที่ไหน จึงออกไป

หมอจวนคุกเข่าอยู่บนพื้นอย่างสงบ สีหน้าไม่มีแววร้อนรนเลยสักนิด เซี่ยจินอานมองปฏิกิริยาอีกฝ่าย ในใจก็สงสัย

เขามั่นใจขนาดนี้จริงหรอ?

วิชาตัวเบาที่ตี้เฟิงใช้ พริบตาเดียวก็หยิบห่อยาหลายห่อกลับมา

เซี่ยจินอานรับมา แกะห่อยาออกทั้งหมด

จากนั้นหยิบตัวยาขึ้นมาดมเบาๆ และทำอย่างนี้ทุกห่อ

คิ้วของเซี่ยจินอานขมวดจนแทบจะรัดแมลงหวี่ตายอยู่แล้ว

จากนั้นนางพูดเสียงเบาว่า "ตัวยาไม่มีปัญหา"