ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 37

ห่อยาหลายห่อนี้ตามใบสั่งยาที่นางเปิดไม่ผิดเพี้ยน ไม่มีใครใส่หรือลดตัวยาอะไรไป

ทุกอย่างเป็นสิ่งที่นางเขียนบนกระดาษทั้งนั้น

ซูหยาวอยู่ใกล้เซี่ยจินอานที่สุด คำพูดนี้ได้ยินชัดเจนที่สุด

สีหน้านางซีดเผือดเล็กน้อย ก้มหน้าต่ำมองมือตัวเองไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่

หมอจวนเองก็ได้ยินประโยคนี้เช่นกัน ดังนั้นจึงรีบร้องขอความยุติธรรมให้ตัวเองมากขึ้น

"ท่านอ๋อง ข้าจงรักภักดีต่อจวนอ๋องมานานหลายปี ไม่เคยมีความคิดทำร้ายผู้ใดมาก่อน! มาวันนี้กลับมาโดนใส่ร้ายเยี่ยงนี้ ข้ารู้สึกมิยุติธรรมเลย!"

หยุนฝู้เฉินไม่สนใจเรื่องพวกนี้ แต่ถ้าจะเป็นการหาเรื่องให้กับสตรีที่อาจหาญคิดจะถอดหน้ากากเขาได้ เขายินดีเป็นอย่างมาก

สมองของเซี่ยจินอานหมุนวนครุ่นคิดอย่างรวดเร็ว หมอจวนนี่ดูท่าจะได้ยินข่าวเลยจัดการเปลี่ยนห่อยาไปก่อนแล้ว!

คราวนี้จัดการยากละ!

แต่ถ้าเขาเข้าออกเรือนนางได้ ต้องมีสาวใช้หรือคนรับใช้ชายผ่านมาเห็นบ้างแน่ ถ้าสามารถหาพยานได้ อย่างน้อยก็จะรอดพ้นข้อกล่าวหาได้

"ท่านอ๋อง ข้าสงสัยว่ามีคนแอบเข้าไปในเรือนข้า ข้าอยากทำการสืบสวนตรวจสอบสาวใช้คนรับใช้ชายในจวน!"

"คุณหนูเซี่ย ใบสั่งยาของท่านข้าเคยเห็น น่าจะรักษาอาการเชื้อราที่เล็บกระมัง!"

ยังไม่รอหยุนฝู้เฉินเอ่ยคำ ทางหมอจวนเปลี่ยนหัวข้อทันที พลางเอ่ยถามบีบคั้น

ซูหยาวได้ยินประโยคนี้สีหน้ายิ่งซีดเผือดหนักขึ้น ความลับของนางถูกเปิดเผยณที่นี้แล้ว

ซูหลานเองก็ถลึงตาใส่หมอจวนอย่างมิชอบใจ

"ใช่" เซี่ยจินอานยอมรับออกมาตรงๆ

หมอจวนคนนี้น่าจะเคยเห็นใบสั่งยา ฤทธิ์ยาบางอย่างแสดงออกชัดว่ารักษาเชื้อราที่เล็บ เขาดูออกนั้นมิได้แปลกอันใด

ในใจหมอจวนแอบหัวเราะ หากสีหน้าไม่เปลี่ยน "เท่าที่ข้ารู้ ใบสั่งยาที่สามารถควบคุมการติดต่อของเชื้อราที่เล็บขอเพียงตัวยาสี่ชนิดคือ ไม้ชิงมู่ เห็ดหลิวกู กระดองเต่า หางงูก็ได้แล้ว