ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 366

สีหน้าของหวงย่านอวิ๋นมีแต่ความชั่วร้าย"อีกเดี๋ยว หากเจอพ่อของพวกเจ้าแล้ว พวกเจ้าจะต้องฟ้องเรื่องของเซี่ยจินอาน บอกความผิดทุกอย่างของนางให้พ่อของพวกเจ้าฟัง!"

วันที่เป็นมงคลเช่นวันนี้คนทั่วทั้งเมืองต่างมากันหมด ขนาดขุนนางฝ่าบบู๊ฝ่ายบุ๋นทั้งหลายก็ยังเฝ้ารออยู่ที่ประตูเมือง แต่เซี่ยจินอานกลับไม่มา เพียงแค่ข้อนี้ก็สามารถทำให้เซี่ยฉู่เหรินเกลียดนางได้

พอถึงตอนนั้นพวกนางค่อยใส่สีตีไข่อีกหน่อย จะต้องทำให้เซี่ยฉู่เหรินลงโทษเซี่ยจินอานอย่างหนักได้แน่นอน!

"มาแล้ว! มาแล้ว! องค์ชายเจ็ดพวกเขามาแล้ว!"

ภายในหมู่ผู้คนไม่รู้ว่าใครเป็นคนตะโกน ทำให้ผู้คนกลับมาคึกคักอีกครั้ง ทุกคนต่างยื่นหน้าออกไปมองประตูเมือง!

เห็นเพียงชายคนหนึ่งกำลังขี่ม้าแดงอยู่ข้างหน้า บนตัวสวมชุดเกราะสีเงินเย็นเยียบ และส่วนหัวสวมหมวกสีเงิน

เพียงแต่สายตาของคนคนนั้นอ่อนโยน ยิ้มมุมปาก ดูเป็นคนที่อ่อนโยนมาจากข้างใน จนทำให้เกราะที่เยือกเย็นและแข็งดูอ่อนโยนลงไม่น้อย

คิ้วบางดวงตาเป็นรูปเรียว สีหน้าอ่อนโยน เป็นชายรูปงามที่หาได้ยาก

คนคนนี้ก็คือองค์ชายเจ็ดหยุนจวินมู่แห่งราชวงศ์ฉีสุ้น

หยุนจวินมู่ยิ้มพยักหน้าให้ผู้คน สุดท้ายสายตาก็ตกอยู่ที่เหล่าขุนนางที่อยู่ตรงหน้า หลังจากเข้าใกล้แล้ว ก็พลิกตัวลงจากหลังม้าแล้วกล่าวคำนับว่า "คารวะเสด็จพี่ไท่จื่อ"

"น้องเจ็ดไม่ต้องมากพิธีหรอก"หยุนจวินเฮ่อยื่นมือออกไปพยุงหยุนจวินมู่

จากนั้นก็เดินเข้าไปใกล้ชายวัยกลางคนที่พลิกลงจากหลังม้า กล่าวคำนับต่อหน้าผู้คนว่า"ข้าราชบริพารคารวะไท่จื่อ"

"แม่ทัพเซี่ยลุกขึ้นเถิด"หยุนจวินเฮ่อพยุงมือของเซี่ยฉู่เหรินโดยตรง พยุงคนให้ลุกจากพื้น

จากนั้นก็มองไปที่ทหารที่อยู่ข้างหลัง กล่าวขึ้นว่า "ศึกครั้งนี้ทุกคนลำบากแล้ว ข้าขอโค้งคำนับขอบคุณทุกท่านอยู่ ณ ที่นี้แทนประชาชนทุกคน!"

จากนั้นก็โค้งคำนับเล็กน้อย

แต่กลับถูกเซี่ยฉู่เหรินพยุงไว้อย่างรวดเร็ว "ฝ่าพระบาทไท่จื่อ การกระทำนี้ทำไม่ได้นะพ่ะย่ะค่ะ"

หยุนจวินเฮ่อยืนกรานที่จะโค้งคำนับ ซึ่งนี่ทำให้หัวใจของทหารหลายคนเกิดความประทับใจ