ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 369

เซี่ยฉู่เหรินเห็นทุกคนหยุดอยู่ที่นี่ นึกว่าคนเหล่านี้กำลังรอตัวเองอยู่ ก็นึกดีใจ

คิดไม่ถึงว่าไท่จื่อจะให้ความสำคัญกับเขาขนาดนี้ เขาจึงได้จัดเสื้อผ้า แล้วเดินไปหาเหล่าขุนนางอย่างเชิดหน้าชูตา ประสานมือขึ้นแล้วกล่าวว่า"ฝ่าพระบาท กระหม่อมมาสายแล้ว"

หยุนจวินเฮ่อมองเซี่ยฉู่เหริน แล้วกล่าวอย่างไม่ชัดเจน"แม่ทัพเซี่ยเลี้ยงบุตรสาวได้ดีมาก"

การแสดงออกของเซี่ยฉู่เหรินหยุดชะงัก รู้สึกสับสน อยากเข้าไปถามให้แน่ใจสถานการณ์ แต่กลับได้ยินหยุนจวินเย่ากล่าวเยาะเย้ยเสียงเย็น:"บุตรสาวคนที่สองของเจ้าคงอยากจะยืนอยู่เหนือศีรษะของราชวงศ์จริงๆนะ!"

ใจของเซี่ยฉู่เหรินสั่นระริก เหงื่อเย็นๆผุดขึ้นมาบนใบหน้า

เซี่ยจินอานอีกแล้ว! นังลูกโง่คนนี้ก่อเรื่องอะไรอีก ถึงได้ทำให้ไท่จื่อโกรธเคือง!

รอเขากลับจวนจะต้องสั่งสอนนางดีๆสักหน่อยแล้ว!

หยุนจวินหงเหลือบมองทั้งสองคนอย่างดูถูก

คนเหล่านี้ก็กล้าพูดแค่เฉพาะตอนที่เซี่ยจินอานจากไป!

เขาก็ไม่อยากสนใจคนเหล่านี้ ดึงมือของหยุนจวินมู่เข้าวังไปโดยตรง

หยุนจวินเฮ่อมองแผ่นหลังของทั้งสองคน สีหน้ามืดมนเป็นอย่างมาก

เมื่อกี้เจ้าเจ็ดกับเจ้าแปดช่วยพูดให้กับเซี่ยจินอาน เป็นไปได้ไหมว่าพวกเขาร่วมมือกันนานแล้ว หรือว่าสำนักซื่ออิ่งตั้งใจที่จะเข้าข้างเจ้าเจ็ด!

หากเป็นเช่นนั้นจริง ฆ่าเพียงแค่เจ้าแปดคงไม่ได้แล้ว! เจ้าเจ็ด เซี่ยจินอานเองก็ไว้ไม่ได้สักคน!

คนที่ไม่สามารถใช้เป็นคนของตัวเองได้ ก็ไม่ควรเก็บไว้!

เซี่ยจินอานเดินไปทางสำนักหมอหลวงกับซ่งจื่อเชียน ตลอดทางซ่งจื่อเชียนเล่าเรื่องเกี่ยวกับสำนักหมอหลวงให้นางฟังมากมาย และก็ได้รู้ว่าหัวหน้าของสำนักหมอหลวงก็คือปู่ของเขา

เมื่อเซี่ยจินอานเดินเข้าไปในประตูสำนักหมอหลวงก็ได้กลิ่นของยาสมุนไพรขึ้นมาทันที มีกลิ่นของยาสมุนไพรบางชนิดที่นางไม่รู้ว่ามันคืออะไร คาดว่าคงเป็นสมุนไพรที่นางไม่เคยพบ

นี่ก็แสดงให้เห็นแล้วว่าสำนักหมอหลวงมีทรัพย์สินมากมาย