ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 53

การรักษาครั้งสุดท้ายของซูหยาวสิ้นสุดลงแล้ว หลังจากนั้นเซี่ยจินอานหยิบผ้าลักษณะสี่เหลี่ยมผืนผ้าออกมาพันมือซูหยาวไว้

บดบังสายตาค้นหาของหมอจวน

หมอจวนโกรธจนสะบัดชายเสื้อ ประชดประชันใส่ว่า "ทำมีลับลมคมใน!"

"จะมีลับลมคมในได้ยังไงกันล่ะ? ความลับน่ะต้องเปิดเผยในวินาทีสุดท้ายสิ!" เซี่ยจินอานบอกยิ้มๆ

หมอจวนเดือดพล่านกับรอยยิ้มของนาง

สตรีผู้นี้เหตุใดยังยิ้มออกมาได้ในเวลาเยี่ยงนี้อีก!

หรือว่านางจะรักษาหายแล้วจริงๆ?

พอคิดมาถึงตรงนี้ในใจหมอจวนกระตุก จากนั้นก็ปฏิเสธความคิดนี้ทันที!

จะเป็นไปได้อย่างไร! ต่อให้รักษาเชื้อราที่เล็บหาย ยังมีผงคันคะเยอที่เขาผสมขึ้นมาด้วยตัวเองอีก!

ยาพิษที่เขาผสมออกมาเองไม่ใช่ผู้ใดจะสามารถแก้มันได้ดอก!

สตรีผู้นี้ก็แค่แกล้งทำมีลับลมคมใน!

พอคิดอย่างนี้หัวใจที่หวาดหวั่นของหมอจวนก็ค่อยๆสงบลง จากนั้นก็มองเซี่ยจินอานด้วยสีหน้าหยามหยันเย่อหยิ่งอีกครั้ง

เซี่ยจินอานพาพวกซูหยาวออกจากเรือน มองดูบรรดาสาวใช้คนรับใช้ชายผู้กำลังห้อมล้อมอยู่หน้าเรือนด้วยสีหน้าตื่นเต้น

"ข้ารู้ว่าทุกคนกำลังรอผลกันอยู่ ทุกคนสามารถไปหน้าจวนอ๋องด้วยกันกับข้า ให้ทุกคนเปิดเผยคำตอบต่อหน้าทุกคนด้วยกันน่าจะดีกว่า!"

ไม่มีใครคัดค้าน ทุกคนพากันไปรวมตัวกันที่หน้าจวนเซ่อเจิ้งหวางอย่างเปิดเผย

ประชาชนที่มาห้อมล้อมเยอะมาก จวนอ๋องเริ่มส่งทหารออกมารักษาระบบ

เซี่ยจินอานในชุดแดงมายืนหน้าประตูจวนอ๋อง ยืนมองฝูงชนเบื้องหน้าที่ตื่นเต้นระคนหวาดหวั่น

"คุณหนูเซี่ย ตอนนี้ได้เวลาเปิดเผยคำตอบแล้วหรือไม่! ข้าอยากชนะเดิมพันเอาเงินไปซื้อเหล้านะ!" มีชายร่างใหญ่วัยกลางคนคนหนึ่งในฝูงชนตะโกนขึ้นดัง

เซี่ยจินอานยิ้มถามชายร่างใหญ่วัยกลางคนที่พูดว่า "อ๋อ? แล้วเจ้าลงเดิมพันข้างไหนเล่า?"

"แน่นอนว่าเจ้ารักษามิได้สิ!"