ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 82

เมื่อพ่อบ้านเห็นดังนั้นก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากขึ้นมาว่า "เกิดอะไรขึ้นรึ?"

เซี่ยจินอานเอาขี้ผึ้งที่อยู่บนมือทาไปบนผ้าขาว จากนั้นก็นั่งลงบนเก้าอี้แล้วพูดว่า "ตาเฒ่า ยาของท่านถูกแอบสับเปลี่ยนแล้ว"

พ่อบ้านพูดโต้กลับทันทีเมื่อได้ยินคำนั้นว่า "เป็นไปไม่ได้ บ่าวรับใช้ชายที่คอยดูแลข้าในวันธรรมดาคนนั้นเป็นคนที่ฉันไว้ใจมาโดยตลอดนะ!"

เขายังคงเข้าใจผู้คนที่อยู่รอบตัวเขาดี และเขาจะไม่มีวันมีใจเป็นอื่นอย่างเด็ดขาด

เซี่ยจินอานถอนหายใจอย่างจนใจ แล้วพูดว่า "ไม่ว่าท่านจะเชื่อหรือไม่ก็ตาม ขี้ผึ้งของท่านก็ได้ถูกคนแอบสับเปลี่ยนแล้ว และยาที่ท่านกำลังใช้อยู่ในตอนนี้ไม่ใช่ยาตัวนั้นที่ข้าให้ท่าน แต่เป็นยาพิษที่ถูกสับเปลี่ยนในภายหลัง"

เมื่อพ่อบ้านได้ยินดังนั้น ก็พูดขึ้นมาด้วยความตกใจว่า "อะไรนะ! ยาพิษ!"

เซี่ยจินอานพยักหน้าไปมา

ในใจของเซี่ยจินอานน่าจะรู้แล้วว่าใครเป็นคนลงมือ เพียงแต่คิดไม่ถึงว่าคนผู้นี้จะลงมือกับพ่อบ้านได้ อีกทั้งยังเป็นการวางยาพิษอีกด้วย!

"ยาพิษนี้มีปริมาณเพียงเล็กน้อย และไม่เป็นอันตรายถึงแก่ชีวิต แต่ถ้าใช้เป็นเวลานาน ก็อาจทำให้เป็นอัมพาตได้ แล้วก็ไม่อาจที่จะลุกขึ้นมาได้อีกด้วย!"

พ่อบ้านสูดหายใจเข้าเฮือกหนึ่งด้วยความตกใจ จิตใจของชายผู้นี้ช่างชั่วร้ายจริงๆ!

"เจ้ามีวิธีรักษาหรือไม่?" พ่อบ้านสอบถาม

"มีแน่นอน!" เซี่ยจินอานตอบอย่างมั่นใจมาก

พิษชนิดนี้ ช่างไม่ได้อยู่ในสายตาของนางจริงๆ

"แต่ว่า ท่านต้องบอกข้าก่อน ว่าหลายวันมานี้ท่านติดต่อกับผู้ใดบ้าง หรือว่าผู้ใดเข้ามาในเรือนของท่านบ้าง ลองดูซิว่ามีใครที่น่าจะเป็นผู้ต้องสงสัยได้บ้าง"

เซี่ยจินอานพูด แม้ว่านางจะคาดเดาได้บ้างแล้ว แต่ก็ยังต้องถามอย่างละเอียดถี่ถ้วนสักครั้ง ถึงอย่างไรเสียการใส่ร้ายป้ายสีใครก็ไม่ใช่เรื่องดีเลย!

"อันที่จริงก็ไม่มีผู้ใดเข้ามาในบ้านของข้าหรอก คนที่เดินเข้าเดินออกอยู่ทุกวันก็คือบรรดาสาวใช้กับบ่าวรับใช้ชายเหล่านั้นที่อยู่ในบ้านของข้า"

พ่อบ้านตอบ แต่ต่อจากนั้นเขาก็นึกถึงคนคนหนึ่งขึ้นมาได้อีกครั้ง