ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 88

ตอนนี้นางยังไม่มีหลักฐานใดๆ หยุนฝู้เฉินจะสั่งโบยสั่งฆ่านางอย่างนั้นเหมือนครั้งที่แล้วหรือเปล่า!

หยุนฝู้เฉินเห็นนางพูดไม่เต็มปากเต็มคำ จึงพูดอย่างไม่พอใจว่า "ข้าต้องการฟังความจริง"

เซี่ยจินอานเห็นดังนั้นจึงตัดสินใจอย่างเด็ดขาดว่า ถ้าเขาอยากจะฟังความจริง นางก็จะพูดความจริงออกมา เขาจะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่เขา!

พอคิดดูดีๆแล้ว ชายผู้นี้ยังต้องการให้นางรักษาอาการป่วยให้เขาอยู่ ถึงอย่างไรเขาก็ไม่ฆ่านางหรอก!

"ท่านขอให้ข้าพูดเองนะ! ถ้าท่านไม่พึงพอใจในสิ่งที่ข้าพูดจะตำหนิข้าไม่ได้นะ!" เซี่ยจินอานพูด

"พูดมาสิ"

"ในร่างกายของตาเฒ่ามีโรคเหน็บชา ซึ่งโรคนี้ได้ทรมานเขามานานนับสิบปีแล้ว ในฐานะที่เป็นหมอข้าจึงไม่อาจนิ่งดูดายได้อยู่แล้ว ดังนั้นข้าก็เลยอยากจะรักษาอาการป่วยให้พ่อบ้าน และพ่อบ้านก็เห็นด้วยแล้วเช่นกัน แต่ทว่ากลับมีใครบางคนแอบเปลี่ยนยาของพ่อบ้านเสียแล้ว"

ตอนที่เซี่ยจินอานพูดอยู่นั้นก็ไม่ลืมที่จะโอ้อวดตัวเองด้วย แต่พอพูดถึงคำพูดสุดท้ายในน้ำเสียงก็มีความเย็นชาแวบผ่านเข้ามา

"ความหมายของเจ้าคือมีคนปองร้ายพ่อบ้านอย่างนั้นหรือ?" น้ำเสียงของหยุนฝู้เฉินไม่มีความผันผวนปรวนแปรมากนัก แต่ภายในดวงตากลับเต็มไปด้วยความเย็นชา

"ไม่ผิด" เซี่ยจินอานตอบ "คนผู้นั้นเปลี่ยนยาของพ่อบ้านเป็นยาพิษที่ทำให้อาการป่วยเรื้อรัง ถ้าใช้ไปนานๆ ขาคู่นั้นของพ่อบ้านก็จะพิการได้เจ้าค่ะ"

เมื่อเทียนเฟิงได้ยินคำพูดประโยคนี้เข้า คิ้วของเขาก็ขมวดแน่นขึ้นมา

คนผู้นี้ช่างโหดเหี้ยมอำมหิตมากจริงๆ!

น้ำเสียงและสีหน้าของหยุนฝู้เฉินเย็นชาลงอีกแล้วเล็กน้อย ทำให้ผู้คนอดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้านไปทั้งตัว "คนผู้นี้เป็นใคร?"

ในขณะที่เซี่ยจินอานกำลังมองดูปฏิกิริยาตอบสนองของหยุนฝู้เฉิน ภายในใจกลับมีความสงสัยใคร่รู้เล็กน้อย

ในวันธรรมดานางมักจะรู้สึกว่าหยุนฝู้เฉินไม่เคยเก็บเรื่องผู้ใดมาใส่ใจ ชีวิตและความตายของผู้อื่นล้วนไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเขาเลย

แต่เรื่องที่เกิดขึ้นกับพ่อบ้านในวันนี้ ทำให้นางตระหนักได้ว่าตัวเองผิดไปแล้ว

หยุนฝู้เฉินไม่ใช่คนที่เงียบขรึมและเลือดเย็นโดยสมบูรณ์ เขายังคงกังวลเกี่ยวกับพ่อบ้านอยู่มาก

เมื่อคิดดูอีกทีท่าที่ของพ่อบ้านที่มีต่อหยุนฝู้เฉินนั้น ก็ถือว่าเป็นบุคคลที่มีความซื่อสัตย์และมีสัจจะอย่างเป็นแบบแผนเหมือนกันนะ

คิดว่าหยุนฝู้เฉินผู้นี้จะต้องแสดงความสนใจเฉพาะคนที่เห็นด้วยกับตัวเองเท่านั้น