ชายาหมอเซี่ยจินอาน นิยาย บท 91

หรือว่าคนผู้นี้จะเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ

พ่อบ้านเหลือบมองไปที่ขาทั้งสองข้างของตัวเองด้วยสายตาที่ลุ่มลึก

นอกจากนั้นก็นึกถึงเรื่องของการวางยาพิษบนมือของซูหยาวก่อนหน้านี้ขึ้นมาอีกครั้ง และเขาก็คาดเดาอะไรบางอย่างอยู่ในใจเล็กน้อย

เมื่อนึกถึงข้อมูลที่เขาได้จงใจเปิดเผยให้หมอจวนได้รับรู้ สายตาของเขาก็คมกริบขึ้นมาในทันที

แต่ก็หวังว่ามันจะไม่ใช่อย่างที่เขาคาดเดาเอาไว้นะ

"ถ้าหมอจวนมาหาข้าวันนี้ ก็จงบอกไปว่าข้าไม่อยู่ในเรือน และถ้าเขาอยากจะเข้าไปในเรือนก็อย่าได้ขัดขวาง" หมอจวนกำลังพูดกับสุ้นจื่อ

แม้ว่าสุ้นจื่อจะไม่เข้าใจเจตนาของพ่อบ้าน แต่เขาก็ยังตอบตกลงออกไป

เซี่ยจินอานกำลังบดสมุนไพรที่อยู่ในมืออยู่ภายในเรือน และสแกนดูสภาพของระบบสักหน่อย

สาวใช้น้ำตาลในเลือดต่ำคนนั้นที่นางรับรักษาเมื่อไม่กี่วันก่อนไม่ได้ให้แถบความคืบหน้ากับนางเพิ่มเติมเลย

เมื่อคิดๆดูแล้วสาเหตุน่าจะเป็นเพราะสาวใช้คนนั้นไม่หายเป็นปกติและก็ไม่ได้รับการรักษาจากนางอย่างต่อเนื่องนั่นเอง

เซี่ยจินอานรู้สึกได้ถึงการหล่นหายไปของสิ่งนี้

ขณะที่กำลังครุ่นคิดอยู่นั้น สายตาก็เหลือบไปเห็นหวงอานที่กำลังกวาดพื้นอยู่ และเขาก็มีท่าทางที่จิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว

เซี่ยจินอานมองเขาสองสามครั้ง แม้ว่าหลายวันมานี้หวงอานจะได้เห็นเห็นของแล้วคิดถึงคนอยู่บ่อยๆ แต่เขาก็ไม่เคยสูญเสียจิตวิญญาณของเขาเหมือนวันนี้เลย

และดูเหมือนว่าจะยังกระสับกระส่ายและอยู่ไม่สุขเล็กน้อยอีกด้วย

ดูเหมือนจะประสบกับเรื่องที่ยากลำบากอะไรเข้าแล้ว

แต่หวงอานผู้นี้อยู่แต่ในเรือนทั้งวัน และไม่เคยได้ออกไปไหนเลย ดังนั้นเขายังจะสามารถประสบกับปัญหาอะไรได้อีกล่ะ

หรือว่าจะมีคนมาหาเขาที่นี่แล้ว?

เซี่ยจินอานครุ่นคิดอยู่ในหัวสมองสักพัก เพราะว่าลักษณะท่าทางที่ทำให้ผู้คนรังเกียจนี้ของนาง หลายวันมานี้นอกจากสุ้นจื่อที่อยู่ข้างกายพ่อบ้านแล้ว ก็ดูเหมือนว่าไม่เคยมีใครมาที่นี่เลย

แต่นางก็มักจะไม่อยู่ในเรือน จึงยากที่จะรู้สึกว่ามีอะไรบางอย่างขาดหายไปเสียแล้ว

ดังนั้นเซี่ยจินอานจึงเข้ามาในห้องอย่างเงียบๆ พอเดินไปถึงตรงหน้าของซูหลานแล้ว นางก็พูดเสียงต่ำว่า "หลายวันมานี้หวงอานได้มีการติดต่อกับใครบ้างหรือเปล่า?"

ซูหลานครุ่นคิดอย่างละเอียด แล้วพูดว่า "เมื่อวานตอนพลบค่ำ ข้าเห็นแม่ครัวคนหนึ่งมาหาเขา และข้าได้ยินหวงอานเรียกว่าป้า"