ฮูหยินใหญ่หัวใจกระตุกวูบ
นางคิดบัญชีกับอี๋เหนียงห้าเสร็จแล้ว ก็หันมาคิดบัญชีกับนางงั้นหรือ?
ฮูหยินใหญ่ส่งสายตาให้แม่นมผู้ดูแล ตวาดเสียงลั่น "เงินเดือนของคุณหนูสามเล่า เหตุใดนางถึงไม่ได้รับ? หรือว่าพวกเจ้าแอบยักยอก"
"ฮูหยินโปรดตรวจสอบ ต่อให้ข้าทาสจะใจกล้าเพียงใด ข้าทาสก็ไม่กล้ายักยอกเงินเดือนของคุณหนูสามหรอกเจ้าค่ะ ข้าทาสจะตรวจสอบให้แน่ชัดเจ้าค่ะ"
"แม่นมไป๋ต้องตรวจสอบให้ถี่ถ้วนละ ในเมื่อบัดนี้ข้าคือว่าที่พระชายาของเทพสงครามหานอ๋อง หากหานอ๋องรู้เข้าว่าพระชายาของเขาใช้ชีวิตอย่างลำบาก เกรงว่าเขาคงจะไม่พอใจนัก"
"เจ้าค่ะๆ..."
คนทั้งจวนสีหน้าไม่สู้ดีนัก
ยังไม่ทันได้เป็นหานอ๋องเฟย ก็เริ่มวางท่าเป็นหานอ๋องเฟยแล้ว ใครก็รู้ว่าหานอ๋องมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน หากหานอ๋องไม่อยู่แล้ว คอยดูซินางจะอวดดีเช่นนี้หรือไม่
กู้ชูหน่วนกวาดตามองทุกคน ณ ที่นั้น ก่อนจะประกาศตนเสียงทรงอำนาจ "นับแต่วันนี้เป็นต้นไป หากผู้ใดกล้ารังแกชิวเอ๋อร์ ก็เท่ากับรังแกข้า แม้ในจวนนี้ข้าจะฐานะต่ำต้อยไปสักหน่อย แต่ข้าคิดว่าด้วยฐานะของธิดาแห่งองค์หญิงเจาหลิง หากจะสั่งประหารชีวิตใครสักคนคงพอมีอำนาจอยู่บ้าง"
ทุกคนหวาดผวาตัวสั่น
ฮูหยินใหญ่ยกยิ้ม ทว่าดวงตากลับไม่ยิ้มตาม "คุณหนูพูดเป็นเล่นไป หากวันหน้าผู้ใดในจวนกล้ารังแกเจ้า เจ้าบอกข้าได้เลย ข้าจะจัดการให้เจ้าเอง"
"ขอบคุณฮูหยินใหญ่ยิ่งนัก แต่ตอนนี้ขอฮูหยินใหญ่ช่วยคืนเงินที่ถูกริบไปให้แก้ข้า อย่าให้ได้ขาดแม้แต่เหวินเดียว ไม่เช่นนั้นจะมีคนครหาว่าฮูหยินใหญ่ทารุณลูกสาวของภรรยาเดิมอย่างองค์หญิงเจาหลิง ท่านว่าถูกไหม"
ฮูหยินใหญ่กัดฟันกรอด
หญิงนางนี้ ทุกคำล้วนแต่ข่มขู่นาง
เพราะฮ่องเต้พระราชทานสมรสให้นางกับหานอ๋องอย่างนั้นหรือ?
ไม่ใช่ เป็นไปไม่ได้
บางทีพวกนางอาจถูกกู้ชูหน่วนหลอกเข้าให้เสียแล้ว หญิงยโสโอหังตรงหน้าอาจจะเป็นตัวตนที่แท้จริงของนางก็ได้
ฮูหยินใหญ่แสร้งยิ้ม "ย่อมเป็นเช่นนั้น"
"เช่นนั้นชูหน่วนขอขอบพระคุณฮูหยินใหญ่ ใช่แล้ว ฮูหยินใหญ่ช่วยจัดรถม้าไปส่งข้าที่สำนักบัณฑิตหลวงด้วยสิเจ้าคะ"
"ย่อมได้อยู่แล้ว แม่นมไป๋ เตรียมรถม้าให้คุณหนูสามหนึ่งคัน มิเช่นนั้นคนอื่นจะหาว่าจวนอัครเสนาบดีของพวกเรายากจนนัก"
"เจ้าค่ะ..."
กู้ชูหน่วนกวาดตามองสีหน้าหลากหลายด้วยสายตาเย็นชา ผิวปากเดินจากไปอย่างหยิ่งผยอง
ชิวเอ๋อร์รีบตามติด
ขอบตาของนางแดงก่ำ ซาบซึ้งใจจนพูดไม่ออก ในหัวมีแต่ประโยคนั้นของกู้ชูหน่วน นับแต่วันนี้เป็นต้นไป หากผู้ใดกล้ารังแกชิวเอ๋อร์ ก็เท่ากับรังแกข้า
นางเป็นเพียงสาวใช้ต่ำต้อย ควรค่าที่คุณหนูจะปกป้องด้วยชีวิตเช่นนี้หรือ
บนถนนในวัง ชิวเอ๋อร์ลากตัวกู้ชูหน่วนมุ่งหน้าไปยังสำนักบัณฑิต สีหน้ารนร้อนอย่างเห็นได้ชัด นางเอ่ยเสียงร้อนใจ "คุณหนู ท่านช่วยเร่งฝีเท้าหน่อยเถิดเจ้าค่ะ พวกเราสายมากแล้ว หากเหล่าอาจารย์โมโหเข้าจะทำอย่างไรเจ้าค่ะ"
"รีบร้อนไปทำไม อย่างไรก็สายอยู่ดี ไม่ต้องกังวลว่าจะสายแค่ไหน"
ชิวเอ๋อร์เหนื่อยใจ
คนอื่นคิดหาทางเข้าเรียนสำนักบัณฑิตหลวงจนหัวแทบระเบิด แต่คุณหนูของนางดันไม่แยแส เดิมทีก็สายอยู่แล้ว แต่ยังดึงดันจะไปหายาอะไรก็ไม่รู้ที่ร้านขายยาให้ได้ ยิ่งช้าเข้าไปใหญ่
"คุณหนูเจ้าคะ หากยังไม่รีบไป ชิวเอ๋อร์จะโกรธแล้วนะเจ้าคะ"
"เอ้า ข้างหน้ามิใช่ห้องเรียนหรอกหรือ"



ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชายาหมอเทวดาตัวแสบ: ดื้อรักท่านอ๋องเทพสงคราม