ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 976

ถ้าหากยังมีครั้งที่สามล่ะก็ เฉินเกอจะไม่สนใจสถานการณ์อะไรแล้วทั้งนั้น จะกำจัดเจ้าบ้านกับซุทานิของตระกูลโคชิทิ้งซะ

"เพราะตระกูลของพวกเรา เลยทำให้นายต้องเจอกับเรื่องเดือดร้อนมากมาย" คำพูดของทาตายุมีความรู้สึกผิดปนอยู่ เธอรู้ดีว่าเฉินเกอไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องพวกนี้เลย ถ้าหากตอนนั้นไม่ช่วยตัวเองเอาไว้จากด้านหลังโรงแรม คงไม่ต้องเจอกับเรื่องวุ่นวายเหล่านี้

"ไม่ต้องพูดอะไรแบบนี้หรอก วันหน้าฉันยังรอให้เธอช่วยฉันอยู่นะ" เฉินเกอโบกปัดมือแล้วยิ้มอย่างเรียบๆ ครั้งนี้ไม่ใช่นิ่งเงียบไม่พูดอะไรอีกแล้ว แต่ค่อยๆ เอาความคิดของตัวเองกรอกใส่ทาตายุ

"ขอแค่นายเอ่ยปาก ไม่ว่าเรื่องอะไร ฉันก็จะช่วยนาย!" ทาตายุไม่สนใจสักนิดว่าเฉินเกอต้องการให้เธอช่วยอะไร เธอกลับพยักหน้าและตอบตกลงในทันที

"ฮ่าฮ่า งั้นก็ดี!" เฉินเกอหัวเราะเสียงดังออกมา

หลังจากกลับมาถึงคฤหาสน์ เฉินเกอได้พาทาตายุไปส่งที่ห้องของเธอ แล้วเรียกไป๋เสี่ยวเฟยกับท่านซินแสกุ่ยมาที่ห้องของตัวเอง

เฉินเกอได้ปิดประตูและหน้าต่างจนสนิท แล้วทั้งสามคนก็นั่งล้อมวงกันที่โต๊ะ

"มีเรื่องอะไรเหรอ?" เห็นท่าทางเคร่งขรึมของเฉินเกอ ท่านซินแสกุ่ยจึงได้เอ่ยถามเสียงต่ำ

"ไม่มีเรื่องใหญ่อะไรหรอก ผมแค่อยากพูดเรื่องแผนการต่อไปกับพวกคุณหน่อย ตอนนี้ผมได้เตือนเจ้าบ้านของตระกูลโคชิไปแล้ว บอกให้พวกเขาไม่ต้องหาเรื่องกันอีก หากพวกเขาเชื่อฟังงั้นก็รอให้ผ่านช่วงนี้ไปก่อนค่อยจัดการพวกเขา ถ้าหากไม่เชื่อฟัง งั้นก็ทำให้พวกเขาหายไปจากประเทศโวกั๋วซะ"

"แน่นอนว่าก่อนจะทำอย่างนี้ ผมจำเป็นต้องกำจัดคนคนหนึ่งเสียก่อน"

เฉินเกอนั่งอยู่ตรงหน้าพวกเขา แล้วค่อยๆ เอ่ยพูด

"ใคร?" ไป๋เสี่ยวเฟยกับท่านซินแสกุ่ยเอ่ยถามขึ้นมาพร้อมกัน

"เคซาแห่งตระกูลคิมคาวะ" เฉินเกอขมวดคิ้วเล็กน้อย "ผมรู้สึกว่านักฆ่าติดอันดับคนนั้น น่าจะได้รับการจ้างวานจากเขาให้มากำจัดผม หากปล่อยคนกลุ่มนี้เอาไว้ มีแต่จะสร้างปัญหาให้ผมไม่จบไม่สิ้น ครั้งนี้เขาสามารถจ้างนักฆ่าติดอันดับ ครั้งหน้าไม่รู้ว่าจะจ้างวานใครมาอีก"

เฉินเกอหรี่ตาลง เคซา คิมคาวะเป็นคนที่เขาจำเป็นต้องฆ่าทิ้งเท่านั้น ไม่มีอะไรมาเทียบได้ แม้แต่ตระกูลโคชิก็ยังอยู่อันดับหลัง

ไม่ใช่เพื่ออะไรหรอก แต่เพราะคนคนนี้ทำได้ทุกอย่างเพื่อฆ่าตัวเอง ตอนนี้ถ้าหากไม่ฆ่าเขาทิ้งในทันที ต่อไปก็ไม่รู้ว่าต้องเจอกับอะไรอีก อาจจะมีนักฆ่ายอดฝีมือกว่านี้ก็ได้ หรืออาจจะเป็นคนที่ตัวเองคาดไม่ถึง

"ฉันไปเอง พรุ่งนี้เช้าจะได้เห็นศพของมันแน่นอน!" ไป๋เสี่ยวเฟยเสนอตัว

"ฉันจะไปกับนายด้วย นายเอาตัวมันมาไว้ที่โกดังร้างด้านหลังคฤหาสน์ มีบางเรื่องที่ฉันต้องสอบปากคำมันสักหน่อย" เฉินเกอหยิบบุหรี่หนึ่งมวนออกมาจากกล่องบุหรี่แล้วโยนให้ไป๋เสี่ยวเฟย จากนั้นพยักหน้าแล้วเอ่ยพูด

"ไปกันเถอะ!" ไป๋เสี่ยวเฟยให้ความสนใจกับเรื่องแบบนี้มาตลอด

เมื่อออกไปจากคฤหาสน์อีกครั้ง เฉินเกอมองไปยังไป๋เสี่ยวเฟยที่ขับรถออกไป แล้วหมุนตัวเดินไปยังด้านหลังคฤหาสน์ เขาเชื่อว่าด้วยศักยภาพของไป๋เสี่ยวเฟย ยังไงซะก็เป็นถึงราชาแห่งหน่วยรบพิเศษ การจับตัวเคซาออกมาจากตระกูลคิมคาวะ ไม่ใช่เรื่องยากอะไร

ด้านหลังคฤหาสน์เป็นโกดังร้างซอมซ่อแห่งหนึ่ง

เฉินเกอเคยได้ยินทากูยะพูดถึงโกดังแห่งนี้โดยบังเอิญ เดิมทีตอนที่อยู่ในยุครุ่งเรืองของตระกูล โกดังเหล่านี้เต็มไปด้วยสินค้ากองโต ทุกคืนจะมีรถบรรทุกนับสิบคันจอดต่อคิวรอส่งสินค้าที่นี่ แต่หลังจากที่ตระกูลตกต่ำลง โกดังเหล่านี้ก็ค่อยๆ หมดประโยชน์ไป

จนถึงตอนนี้ผ่านไปสามสี่ปีแล้ว โกดังทั้งหมดถูกทิ้งให้ร้าง บริเวณโดยรอบเต็มไปด้วยหญ้ารกชัน ถึงขนาดมีบางตึกถล่มลงมา

เฉินเกอเดินมาถึงด้านหน้าโกดังหลังหนึ่งที่ดูสภาพไม่แย่เท่าไหร่ จากนั้นเปิดประตูเข้าไป ด้านในก็มีฝุ่นมากมายปลิวฟุ้งออกมาทันที

"แค่ก แค่ก" ไม่ทันได้ตั้งตัว เฉินเกอจึงเอามือปิดจมูกแล้วไอออกมาสองสามที