ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 1046

"เจ้าหนุ่มนายเป็นคุณชายตระกูลใหญ่ที่ไหนรึเปล่า?" ไป๋เสี่ยวเฟยนั่งลงข้างโจวหยวนทง แม้ว่าเขาจะไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของอีกฝ่าย แต่กลับรู้ว่าอีกฝ่ายไม่ได้มีเจตนาร้ายอะไร

"ถ้าผมเป็นคุณชายตระกูลใหญ่ ผมจะมานั่งอยู่ที่นี่ได้อย่างไรกัน!" โจวหยวนทงยิ้มอย่างขมขื่น แม้แต่ในตระกูลโจว สถานะของเขาก็ไม่ได้สูงส่งอะไรมาก ก็แค่เป็นลูกศิษย์ที่ค่อนข้างได้รับการใส่ใจจากเบื้องบนก็เท่านั้นเอง

"อย่างนั้นก็ไม่ถูกต้องแล้ว เจ้าหนุ่มนายเอาตั๋วห้องส่วนตัวมาได้ มาตอนนี้ก็พูดเรื่องที่ลุงโกวไม่รู้ออกมา ฉันสงสัยนายอย่างมาก" ไป๋เสี่ยวเฟยส่ายหัว เขากอดไหล่ของอีกฝ่ายเอาไว้แล้วพูดว่า "รีบบอกมา ไม่อย่างนั้นฉันจะโยนนายออกไป"

"เสี่ยวเฟย ฉันก็แค่เป็นคนธรรมดาๆในโลกการฝึกตนเท่านั้นเอง ที่พวกนายไม่รู้ก็เพราะพวกนายอยู่ในปุถุชน" โจวหยวนทงอธิบาย

"หึ มีเหตุผล" เมื่อได้ยินแบบนั้น ไป๋เสี่ยวเฟยก็ปล่อยเขา

"เอาล่ะ พวกนายไปพักผ่อนก่อนเถอะดีกว่า อีกหนึ่งชั่วโมงการประมูลก็จะเริ่มอีกครั้งแล้ว" เมื่อเหลือบมองดูเวลาแล้วเห็นว่าตอนนี้เป็นเวลา 12.00 น.แล้ว เฉินเกอก็โบกมือและพูดขึ้น

เมื่อเฉินเกอพูดจบ ทุกคนก็กลับไปที่ห้องของพวกเขา

ส่วนโจวหยวนทงกลับนอนบนโซฟาโดยตรง หลังจากเห็นว่าประตูของทั้งสามห้องปิดไปแล้ว เขาก็รีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและรายงานสถานการณ์แก่ผู้อาวุโสสาม

ผู้อาวุโสสามเองก็ไม่ชักช้าและได้ถ่ายทอดข้อมูลที่โจวหยวนทงรายงานไปยังโจวว่านเจียงในทันที

ในเวลานี้ โจวว่านเจียงกำลังรับประทานอาหารอยู่ในห้อง หลังจากฟังผู้อาวุโสสามรายงานแล้ว เขาก็หัวเราะดังลั่นขึ้นมา

"ดูเหมือนว่าเจ้าหนุ่มนี้จะอยากได้อะไรจากการประมูลของเราอยู่บ้าง เอาอย่างนี้ผู้อาวุโสสาม คุณไปบอกโจวหยวนทงสักหน่อย ให้เขาลองดูว่าเฉินเกอชอบอะไร พวกเราจะได้ซื้อน้ำใจเขาเอาไปให้เขาโดยตรงก็พอ!"

หลังกลืนอาหารเข้าปาก โจวว่านเจียงก็คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูด

"นี่จะทำให้เขาสงสัยขึ้นมาหรือ?" ผู้อาวุโสสามถาม

"นี่ไม่ใช่แผนชั่วร้ายอะไรสักหน่อย รู้ก็รู้ไปสิ จะทำไมกัน?" โจวว่านเจียงส่ายหัว ในความเห็นของเขา แน่นอนว่าเขาย่อมอยากติดต่อเฉินเกอโดยเร็วที่สุด ให้เขาช่วยใช้พลังเทพจิตเก้าภพเพื่อช่วยขจัดพิษเย็นในร่างกายของลูกสาวตน

แม้ว่าจะยังมีเวลาอีกหนึ่งปี แต่ใครจะรู้ว่านี่แม่นยำหรือไม่ หากพิษเย็นนั้นมีความรุนแรงมาก อย่างนั้นไม่ถึงหนึ่งปีมันก็จะเข้าสู่ในอวัยวะภายในของลูกสาวตนและทำให้เกิดความเสียหายขึ้นมา

ในเวลานั้น หากจะให้เฉินเกอช่วยรักษาด้วยเทพจิตเก้าภพ ก็คงเหลือเพียงร่างที่มีลมหายใจ ส่วนคนคงมอดม้วยไปแล้ว

"ได้ ฉันจะบอกโจวหยวนทงเดี๋ยวนี้" ผู้อาวุโสสามพยักหน้าและส่งข้อความถึงโจวหยวนทงทันที

"ยังมีอีกเรื่องเจ้าสาม ของที่ฉันนำมาพวกนั้นอยู่ที่ไหน?" โจวว่านเจียงไม่มีความอยากอาหาร ในหัวของเขาเต็มไปด้วยเรื่องนี้

"อยู่ในโกดัง" ผู้อาวุโสสามคิดและพูด

"เอามันออกมาให้หมด ฉันต้องการพบเฉินเกอคืนนี้หรือพรุ่งนี้" โจวว่านเจียงเอ่ยต่อ "เรื่องนี้อย่าเพิ่งให้หมิ่นเอ๋อร์รู้ ฉันจะไปพบเขาเป็นการส่วนตัวและดูว่านิสัยใจคอของเขาเป็นยังไง"

"เข้าใจแล้ว" ผู้อาวุโสสามยังคงพยักหน้า

"เอาล่ะ คุณไปทำธุระเถอะ อย่าทำให้การประมูลในตอนบ่ายล่าช้าก็พอ" โจวว่านเจียงเหลือบมองดูเวลา จากนั้นก็หยิบตะเกียบและรับประทานอาหารต่อ

"อืม" ผู้อาวุโสสามออกจากห้องไปและเดินไปที่โกดังอย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเดินไปได้เพียงไม่กี่ก้าว เขาก็ปะหน้ากับโจวหมิ่นก็โดยตรง

โจวหมิ่นสองมือไพล่หลัง เธอสวมชุดเดรสสีขาวดูบริสุทธิ์อย่างยิ่ง ภายใต้แสงอาทิตย์ที่ทอดลงมา ทำให้ผิวที่แต่เดิมงดงามอยู่แล้วของเธอราวกับกำลังจะเปล่งแสงออกมา