ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 119

“ก็ได้ เฉินเกอ ฉันยอมรับนาย！”

จ้าวยีฟานจัดทรงผมของตัวเอง ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเบาๆ

“เห้ย！สาวป๊อบจ้าวยีฟานตอบตกลงคำสารภาพรักของไอ้เฉิ่มล่ะ”

“อะไรกัน? ฉันไม่ได้ฟังผิดไปใช่ไหม พระเจ้า คุณชายมหาเศรษฐีของคณะเราไล่ตามจีบเธอไม่รู้ตั้งเท่าไร จ้าวยีฟานแม้แต่จะชายตามองยังไม่เลยแม้แต่น้อย แล้วตอนนี้ดันกลายเป็นแฟนของไอ้เฉิ่มนี่ซะอย่างนั้น?”

“หรือว่าสาวสวยจะชอบคนเฉิ่มๆกันวะ รู้อย่างนี้ฉันแกล้งแต่งเป็นพวกเฉิ่มๆตั้งแต่แรกก็ดีหรอก เห้ยๆๆ！นี่เป็นรักแรกของจ้าวยีฟานใช่ไหม?”

พวกผู้ชายต่างพากันเศร้าสร้อยเหงาหงอยไปตามๆกัน

พวกผู้หญิงก็รู้สึกเหลือเชื่อเหนือความคาดหมาย

ต่างพากันคิดว่าจ้าวยีฟานบ้าไปแล้ว ถึงเฉินเกอจะหน้าตาดูน่ารักไม่น้อย แต่คนที่ตาสูงแบบจ้าวยีฟานเนี่ยนะจะชอบผู้ชายแบบนี้?

แต่ไม่ว่าผู้คนจะเข้าใจยังไง จ้าวยีฟานก็ตอบตกลงไปแล้ว

แถมหยิบดอกไม้จากในมือของเฉินเกอมาอีกด้วย

จากนั้นก็มีท่าทางเขินอายเล็กน้อย แล้วก็ทำเป็นบ่ายเบี่ยงเฉินเกอ ก่อนจะกลับเข้าห้องของตัวเองไป

“เลี้ยงข้าวจ้า เลี้ยงข้าว คืนนี้ต้องเลี้ยงข้าวแล้วนะ！”

พวกของสวีเสียที่รู้สึกดีใจสุดๆ กระโดดโลดเต้นไปมา

มีแค่หลินเจียวที่กลั้นความรู้สึกอึดอัดเอาไว้ แถมมองเฉินเกอด้วยความโมโห ก่อนจะสะบัดหน้าเดินหนีไป

เฉินเกอนายหมายความว่ายังไง นับตั้งแต่ที่คบกับสวี่ตงในวันนั้น นายก็รู้อยู่แกใจเฉินเกอว่าฉันหลินเจียวคนนี้แอบมีใจให้นาย

ตอนนี้ จู่ๆนายมาตามจีบผู้หญิงคนอื่นต่อหน้าต่อตาเนี่ยนะ

มันทำให้หลินเจียวรู้สึกเจ็บปวดใจเป็นที่สุด

เห้อ！

มีแค่เฉินเกอเท่านั้นที่ทำอะไรไม่ถูก ยังคงเหม่อลอยยังไม่ได้สติกลับมา

เขามาทำอะไร? นัดให้ซูมู่หานออกมาเจอกันสักหน่อยไม่ใช่หรอ

ให้ตายสิ！ไหงตัวเองกลับกลายเป็นแฟนของจ้าวยีฟานไปได้ล่ะ?

จะบ้าตาย ตนเองยังไม่ได้พูดอะไรสักคำ แล้วจู่ๆกลายเป็นแฟนของจ้าวยีฟานได้ยังไง?

จริงๆตะกี้เฉินเกอกะจะพูดอธิบายให้ชัดเจน

แต่ว่า ถูกผู้คนล้อมมากมายขนาดนี้ เฉินเกอก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรออกไปดี

เขาแค่ยืนสติหลุดอยู่แบบนี้ไปไม่นาน บรรยากาศก็เปลี่ยนเป็นแบบนี้ไปแล้ว

โผล่มาถึงที่นี่แล้ว ถ้าเกิดบอกว่าตัวเองไม่ได้มาตามจีบจ้าวยีฟาน มันก็เหมือนจะเป็นการตบหน้าเธอเกินไป

แถมยังมีสวีเสียคอยยุยงอยู่ด้วย

เล่นซะจนเฉินเกอจะพูดอธิบายออกมาตรงๆมันก็ไม่ใช่ ถ้าไม่อธิบายไปมันก็ไม่ได้

“ไม่ได้ เรื่องนี้มันต้องไปพูดอธิบายกับจ้าวยีฟานสิ จะมัวยืนอยู่ตรงนี้ต่อไปไมได้แล้ว！ถ้าซูมู่หานมาเห็นเข้าล่ะก็ ต่อให้พูดแก้ต่างยังไงก็ฟังไม่ขึ้นแน่นอน！”

เฉินเกอส่ายหัว หันตัวกำลังจะเดินไป

“เฉินเกอ！”

จู่ๆก็มีเสียงของผู้หญิงตะโกนเรียกชื่อของเขาดังขึ้นมาในขณะนี้พอดี

พอได้ยินเสียงเสียงนี้ มันก็ทำให้เฉินเกอสั่นไปทั้งตัว

ซูมู่หาน

มันทำให้เฉินเกอรู้ว่า ซูมู่หานมองดูตัวเองจากในกลุ่มคนมาโดยตลอด

จบแล้ว มันเข้าใจผิดไปกันใหญ่แล้ว！

“มู่หาน เธอฟังฉันก่อน！”

เฉินเกอพูดขึ้นด้วยความลนลาน

เฉินเกอก็ยอมรับว่า ตอนแรกสุด เขาก็ชอบจ้าวยีฟาน เพราะว่าเธอสวยดูดีมากจริงๆ

แต่ต่อมาพอได้รู้จักกัน เฉินเกอก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเธอแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้นคนที่เฉินเกออยากจะมาจีบ ก็ยังคงเป็นซูมู่หาน ไม่มีผู้หญิงคนไหนที่สามารถมาแทนที่เธอได้

แต่ตอนนี้เรื่องมันดันเกิดขึ้นไม่หยุดไม่หย่อนขนาดนี้ ต่อให้พูดยังไงก็ฟังไม่ขึ้นอยู่ดี

“เฉินเกอ นายไม่ต้องพูดแล้วล่ะ ฉันเห็นหมดแล้ว！อื้ออื้อ ดีแล้ว ขออวยพรให้นายแล้วกัน！”

ซูมู่หานจ้องมองเฉินเกอ พร้อมกับพูดคำหยุดคำ

“หึ ไอ้ผู้ชายใจเหี้ยม！จิตใจเหี้ยมโหดจริงๆ！”

รูมเมทของซูมู่หานก็รู้จักเฉินเกอ ในตอนนี้ทุกคนต่างพากันพูดด่าทอเหยียดหยามเฉินเกอ อีกนิดก็จะถุยน้ำลายใส่เขาแล้ว

“รีบไสหัวออกไปจากคณะการสื่อสารมวลชนเดี๋ยวนี้เลยนะ น่าขายหน้าสิ้นดี！”

กลุ่มนักศึกษาผู้หญิงก็รู้สึกโกรธเกลียดขึ้นมาพร้อมๆกัน

“น่าจะเป็นการเข้าใจกันผิดแล้วล่ะ！ มู่หาน ฟังฉันก่อน……”

“เพี๊ยะ！”

ขณะที่เฉินเกอยังไม่ทันพูดจบ จู่ๆซูมู่หานก็หันมา ตบเข้าที่ปากของเฉินเกอเข้าอย่างจัง

เสียงดังมาก

จากนั้นก็ส่งสายตาสื่อประมาณว่านายรู้สึกยังไงมันก็ตามนั้นแหละให้เฉินเกอ ก่อนจะเดินจากไป

เฉินเกอชะงักไป