ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 77

ไม่ต้องสงสัย

เผยจิ้นโม่ยิ่งอยากจะใช่คลิปเสียงนี่นในการช่วยล้างชื่อเสียงให้ฉางซินเอ๋อร์ ทางเย่ชิงหลีนั้นเหมือนรู้เลยว่าเผยจิ้นโม่จะเล่นงานเธอ

ดังนั้นก็เลยให้ข่าวฉางซินเอ๋อร์เป็นจริงไปเลย

ตอนนี้เผยจิ้นโม่ทางนี้อย่าว่าแต่ฝ่ายประชาสัมพันธ์ที่ดีเด่น ถึงแม้ว่าเอาไฮเตอร์มาก็ไม่สามารถล้างฉางซินเอ๋อร์ให้ข่าวสะอาดได้

หัวของผู้ชายเริ่มทำงานอย่างเร็ว

เรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว น่าจะเดาได้แล้วว่า ฉางซินเอ๋อร์....จบแล้ว

“เอาไอแพดให้ฉัน” น้ำเสียงของเผยจิ้นโม่หงุดหงิดมาก

เย่ชิงหลีนี่

ตอนนี้เขาอยากจะบีบคอเธอให้ตายไปเลยจริงๆ

จี๋ลู่รีบยื่นไอแพดให้เผยจิ้นโม่ ส่วนเผยจิ้นโม่ก็ดูคลิปที่เปิดไว้ในนั้น ถึงแม้ว่าจะไม่ได้พูดชื่อโดยตรง

แต่ออร่าและสวนสูงนั้น มองไป....ก็ทำให้รู้ว่าเป็นใครกันแน่

ไม่ใช่ฉางซินเอ๋อร์แล้วจะเป็นใคร?

แบ่งแยกภาพสอง

หลังจากที่เย่ชิงหลีกินข้าวอิ่มแล้ว ลี่เลี่ยก็ได้จองเครื่องบินส่วนตัวส่งเธอกลับไปที่เมืองเสว่เฉิง โยวชิงชวนส่งเธอไปที่สนามบินด้วยตัวเอง

บนรถ

เย่ชิงหลีกำลังเลื่อนดูไอแพดอยู่ ไม่ชมไม่ได้เลยว่าเจิ้งยู่ทำงานสำเร็จเร็วมาก

ตอนนี้ ก็ถือว่าได้ทำลายความคิดของเผยจิ้นโม่ที่จะใส่ร้ายเธอได้แล้ว ตอนนี้เธอสามารถกลับบ้านไปอยู่เป็นเพื่อนเสว่อานได้อย่างสบายใจแล้ว

บนโทรศัพท์แสดงว่าเป็นเบอร์ของเจิ้งยู่ ทางนั้นรับเร็วมาก “ชิงหลี เราจ้างให้พวกแอคปั่นปล่อยไปหมดแล้ว”

โดยเฉพาะตอนนี้ดังขนาดนี้ ข่าวนี้ออกไปที แทบจะพาดหัวข่าวในทันที

ภายใต้สายตาของทุกคน เย่ชิงหลีไม่เชื่อว่าเผยจิ้นโม่ตอนนี้ยังกล้าดึงเธอเข้าไปเกี่ยวข้องด้วย

“ขอบใจนะ” เย่ชิงหลีพูดเบาๆ

ต้องพูดว่าเจิ้งยู่เป็นเพื่อนที่ดีมากจริงๆ เชื่อถือได้ เป็นเพื่อนที่น่าไว้วางใจที่สุด

แต่จุดสนใจของฉางซินเอ๋อร์ ไม่ใช่เรื่องพวกนี้ทั้งนั้น

“ฉันกับเธอยังต้องแบ่งอะไรพวกนี้อีกเหรอ อย่าพูดแบบนี้”

“จริงด้วย ฉันให้ฉีลั่วโอนเงินเข้าไปในบัญชีโรงพยาบาลเพื่อเป็นค่ายาไปแล้ว”

“ฉันไม่ต้องการ.....”

“เสี่ยวยู่ เธอไม่ได้ใช้จุดอ่อนนี้ขู่บังคับมาหักหลังฉัน ฉันก็ขอบคุณเป็นอย่างมากแล้ว แล้วทำไมฉันถึงจะปล่อยให้เธอต้องลำบากละ?”

“ชิงหลี...” อีกฝั่งของโทรศัพท์ก็เริ่มสะอึกแล้ว

ได้ยินแค่เธอพูดขึ้นมาว่า “ถ้ายายรู้ละก็ ยอมไม่รักษา ก็ไม่มีทางให้ฉันทำเรื่องแบบนี้หรอก”

“อื้ม ฉันรู้” เพราะฉนั้นเจิ้งยู่ เป็นผู้หญิงที่สมควรได้รับความรัก

วางสายจากเจิ้งยู่

เย่ชิงหลีมองความคิดเห็นบนหน้าจอ เต็มเกลื่อน ต่างด่าว่าฉางซินเอ๋อร์

ดังนั้นตอนนี้ฉางซินเอ๋อร์ใช้ชีวิตลำบากแค่ไหนก็ไม่จำเป็นต้องพูดแล้ว

และนี้ ก็จะโทษเธอไม่ได้

ไม่นาน เจิ้งยู่ก็โทรมาเข้ามา เย่ชิงหลีรับสาย “เสี่ยวยู่”

“เธอโอนหนึ่งล้านเข้าบัญชีโรงพยาบาลเหรอ?” เสียงอีกฝั่งของโทรศัพท์ดังขึ้นมาอย่างตะลึง

เห็นได้ชัด เธอคิดไม่ถึงว่าเย่ชิงหลีจะออกเงินเยอะขนาดนี้

เย่ชิงหลี “ก็ให้เธอบอกทางโรงพยาบาลว่ารีบทำการผ่าตัดให้คุณย่าเร็วๆ สิ”

เงินพวกนั้น รวมค่าผ่าตัดอยู่ในนั้นด้วยนะ

“ชิงหลี ทำไมเธอถึง?”

“ร่างกายของคุณย่าสำคัญกว่า” เจิ้งยู่ยังไม่ทันพูดจบ ก็ถูกเย่ชิงหลีขัดไว้ทันที

คลิปเสียงนั้น เธอฟังหมดแล้ว

วันเดียวก็ต้องการเงินเป็นหมื่น

เห็นได้เลยว่าค่าผ่าตัดนั้นไม่ธรรมดาแน่นอน

และในความสามารถของธอในตอนนี้สามารถช่วยเพื่อนได้ ทำไมจะไม่ช่วยไว้ล่ะ?

“ชิงหลี ฉันควรขอบคุณเธอยังไงดีเนี่ย?”

“พวกเราเป็นเพื่อนกัน ไม่ต้องมีความกดดันอะไรทั้งนั้น” เย่ชิงหลีช่วยเจิ้งยู่ เพียงแต่ไม่อยากให้เจิ้งยู่ต้องกดดันเกินไป

เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับฉางซินเอ๋อร์เลยแม้แต่น้อย เธอถูกใส่ร้าย ของที่ควรออกก็ต้องออก

แต่ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว

บนชั้นสุดได้หลักฐานใหม่ล่าสุด ที่สามารถยืนยันได้ว่าทุกอย่างเกี่ยวกับฉางซินเอ๋อร์ บวกกับสถานการณ์ใหญ่โตแบบนี้

ทำให้ท่านผู้นั้นอารมณ์ไม่ดีเป็นอย่างมาก

ดังนั้นเผยจิ้นโม่ที่เดิมทีอยากจะเจรจา ตอนนี้ก็ไม่กล้ามีการเปลี่ยนแปลงอะไรทั้งนั้น

“ปั้ง” เผยจิ้นโม่โยนโทรศัพท์ออกไปโดยตรง

เซียวหลิงมองเผยจิ้นโม่ที่โมโหแล้วพูดว่า “ที่นี่เป็นเมืองซีโจว ทุกอย่างไม่ใช่ว่าคุณอยากจะทำก็จะทำได้ง่ายๆ”

ไม่ต้องสงสัย นี่เป็นครั้งแรกที่หลังจากที่เผยจิ้นโม่รับมือแลนแทน กรุ๊ปแล้วมีเรื่องที่จะทำให้เธอเสียการควบคุมมากขนาดนี้

และเซียวหลิงไม่รู้

การแข่งขันนิทรรศการนี้สำหรับฉางซินเอ๋อร์แล้วหมายถึงอะไร และยิ่งไม่รู้ว่าสำหรับเผยจิ้นโม่แล้วหมายความว่าอะไรกันแน่

ติดหนี้คนคนหนึ่งมาเป็นเวลานาน มันหนักเกินไป ดังนั้นไม่ว่าใครก็ต้องอยากจะคิดว่าต้องทำให้จบยังไง

ไม่ต้องสงสัย

เผยจิ้นโม่ นี่เป็นของขวัญครั้งสุดท้ายที่ให้กับฉางซินเอ๋อร์

เธอเดินเข้าไปในเส้นทางนานาชาติ เป็นเพราะเขา...เห็นแก่เรื่องในตอนนั้น ที่ชดใช้สุดท้ายต่อเธอ

แต่ใครจะไปคิดได้ว่า ผลของเรื่องจะเป็นแบบนี้

“ปั้ง” เผยจิ้นโม่ปิดประตูแล้วจากไป ไม่ต้องคิดก็รู้แล้วว่าเขาจะไปทำอะไร

จี๋ลู่และเซียวหลิงมองหน้ากัน

จี๋ลู่ถามเซียวหลิงอย่างกล้าๆ กลัวๆ “เรื่องนี้ ไม่มีวิธีแล้วจริงๆ เหรอ?”

“มี”

จี๋ลู่ “......” มี?

ในเมื่อมี ทำไมต่อหน้าคุณชายถึงทำสีหน้าเหมือนไม่มีล่ะ?

เซียวหลิง “จี๋ลู่ นายคิดว่าฉางซินเอ๋อร์เป็นคนยังไง?”

จี๋ลู่ “...” ทันใดนั้น เขาตัวสั่นไปหมด นิสัยของคนนี้ทำไมยังไม่ดีเหมือนเดิมเลย