ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 78

จนถึงตอนนี้

จี๋ลู่ก็ไม่รู้ว่าเซียวหลิงและฉางซินเอ๋อร์ไปผิดคอกันตอนไหน แต่เขารู้สึกได้อย่างชัดเจนว่า เซียวหลิงไม่ชอบฉางซินเอ๋อร์เลยแม้แต่น้อย

บอกได้เลยว่าการไม่ชอบนั้นแสดงออกมาอย่างเห็นได้ชัดเจนเลย

“ถ้าคุณผู้ชายรู้ เขาต้อง....”

“นายจะบอกเขา?” ไม่รอให้จี๋ลู่พูดจบ เซียวหลิงก็ขัดก่อน

ยังไงก็ตาม ตอนนี้ข้างนอกเป็นยังไง เผยจิ้นโม่เองก็ดูเป็น

ไม่ว่าใคร

ก็คิดว่าไม่ว่าPRยังไง ก็จัดการเรื่องนี้ไม่ได้

แต่เซียวหลิง ที่จริงวันนี้ก่อนที่จะมาที่นี่ ก็ได้มีวิธีที่จะจัดการแล้ว แต่หลังจากที่ฟังความคิดของเผยจิ้นโม่แล้ว

อยู่ๆ ก็ไม่อยากแล้ว

แต่ว่าเย่ชิงหลีก็ถือว่าฉลาด รู้จักลงมือก่อน ตอนนี้ทุกอย่างได้ชี้ไปที่ตัวของฉางซินเอ๋อร์ทางนั้น

ไฮเตอร์ก็แช่ไม่ขาวแล้ว

ไม่ต้องสงสัย ในใจของเผยจิ้นโม่ในตอนนี้ก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน

แน่นอนว่า....เขาก็คิดแบบนั้นในตอนที่ยังไม่สงบพอ พอสงบลงแล้วจริงๆ เรื่องมันก็บานปลายไปแล้ว

จี๋ลู่ไม่กล้าพูดแล้ว ยังไงก็ตามถูกเซียวหลิงหมายหัวแล้ว

ชีวิตของเขาก็ถือว่าจบแล้ว

“ไม่”

“นายเป็นผู้ช่วยที่มีคุณสมบัติ น่าจะดูเป็น” ที่พูดนี้ หมายถึงฉางซินเอ๋อร์เป็นคนยังไง ก็น่าจะรู้ดี

จี๋ลู่พยักหน้า

ตกลงฉางซินเอ๋อร์เป็นคนยังไงกันแน่?

หลายปีมานี้ พวกผู้หญิงที่สาวๆ สวยหน่อยในบริษัท ต่างถูกฉางซินเอ๋อร์เยาะเย้ยบ่อยมาก

ในที่สุดต่างแบกรับความเหยียบหยามนั้นไม่ไหว ก็ขอลาออกจากบริษัทไม่น้อย

และครั้งนี้ จี๋ลู่ก็เป็นหนึ่งในนั้น ที่สามารถเดินมาถึงทุกวันนี้ได้ก็ต้องรู้ว่าฉางซินเอ๋อร์เป็นคนทำตัวเองเอง

เผยจิ้นโม่มาที่ห้องประจำของลี่เลี่ยอย่างอารมณ์เสีย เตรียมจะฉีกเย่ชิงหลีซะ แต่ผลที่เห็นคือพนักงานโรงแรมกำลังทำความสะอาดห้องกันอยู่

เห็นเผยจิ้นโม่ที่อารมณ์ไม่ดี ก็ตกใจกันหมด

รีบทักทายอย่างเคารพ “คุณผู้ชาย”

“เธอไปไหน?”

เธอ เย่ชิงหลี

สามคำนี้กัดฟันพูดออกมา

ไม่เห็นเย่ชิงหลี อารมณ์ของเขายิ่งไม่ดีเข้าไปใหญ่

พนักงาน “ลูกค้าที่นี่ได้ไปแล้ว”

“ไปแล้ว? ตอนไหน?”

“เมื่อสามชั่วโมงก่อน”

เผยจิ้นโม่ “...” ทันทีที่เลือดขึ้นหน้านั้น ก็รู้สึกหน้ามืดไปทันที

เธอทำเรื่องใหญ่ขนาดนี้ออกมา แต่ตัวเองกลับหนีไปก่อนแล้ว

แบ่งไปอีกฝั่ง

ทางโรงพยาบาล

เดิมที ทุกอย่างมีเผยจิ้นโม่อยู่ ฉางซินเอ๋อร์ก็สามารถรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลได้อย่างไร้กังวล แต่ใครจะไปคิด

ข่าวที่ตามหลังมา ยิ่งถล่มทลายมา มองพวกความเห็นที่เต็มไปด้วยคำด่าและเหยียบหยาม

ฉางซินเอ๋อร์รู้สึกแค่ว่าเลือดในตัวก็เย็นไปหมดแล้ว

บนโทรศัพท์แสดงว่าเป็นเบอร์ของสวี่อี๋ “เธอไปไหนแล้ว?”

ทันทีที่สวี่อี๋ที่อยู่อีกฝั่งโทรศัพท์รับสาย ในน้ำเสียงของฉางซินเอ๋อร์เต็มไปด้วยคำถาม

“กลับเมืองลี่เฉิงแล้ว”

“เธอกลับไปคนเดียว?” ได้ยินว่าสวี่อี๋ได้กลับไปที่เมืองลี่เฉิงแล้ว ฉางซินเอ๋อร์ยิ่งเหมือนตัวเองจะระเบิดเลย

เห็นได้ชัด คิดไม่ถึงว่าสวี่อี๋จะทิ้งเธอไว้แล้วกลับไป

ในตอนที่เธอคิดจะพูดอะไรอีก โทรศัพท์ก็ถูกตัดสายทิ้งโดยตรง

ฟังเสียง ‘ตู้ด ตู้ด’ ในโทรศัพท์ ในตอนนี้หัวใจของฉางซินเอ๋อร์ก็เต้นแรงอย่างเป็นจังหวะ

สวี่อี๋หมายความว่าอะไร?

ตอนนี้เกิเรื่องใหญ่ขนาดนี้ ตกลงต้องจัดการยังไง ไม่ปรึกษาเธออะไรเลย ตัวเองกลับไปที่เมืองลี่เฉิงก่อนซะอย่างนั้น?

ในใจของฉางซินเอ๋อร์นั้นเจ็บปวดเป็นอย่างมาก

และไม่รู้ว่าใครกันแน่ที่เปิดโปงเบอร์โทรศัพท์ของเธอ ตอนนี้สายเบอร์แปลกหน้าโทรเข้ามาเรื่อยๆ

สีหน้าของฉางซินเอ๋อร์ที่แต่เดิมซีดอยู่แล้ว ตอนนี้ยิ่งไร้สีสันกว่าเดิม ใช่ เธอไม่ควร เธออะไรก็ไม่ควร

แล้วเธอควรทำอะไร?

สมควรถูกเย่ชิงหลีเหยียบไว้ใต้เท้าไปตลอดชีวิต เหยียบจมดินอย่างเดียว?ต่อหน้าของมัน เธอก็จะต้องเป็นเหมือนกับตัวตลกไปตลอด?

ใช่แล้ว มันเป็นถึงเจ้าหญิงของครอบครัวนักวิชาการ ส่วนเธอ....สมควรแล้วที่เป็นเด็กยากจนบ้านนอกใช่ไหม?

ฉางซินเอ๋อร์ไม่รู้ว่าตัดสายของเผยจิ้นโม่ไปยังไงกันแน่

โทรศัพท์สั่นขึ้นมาอีกครั้ง คิดว่าเป็นสายปลอบของเผยจิ้นโม่ แต่ทันทีที่เห็นเบอร์ที่โทรเข้ามา ไม่ใช่

ในใจ เต็มไปด้วยความสิ้นหวังและเสียใจที่พูดไม่ออก

เย่ชิงหลีมาถึงเมืองเสว่เฉิงเป็นเวลาตีสองครึ่ง ลี่เลี่ยขับรถมารับเธอด้วยตัวเอง เย่ชิงหลี “พี่ก็เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว จะมารับเองทำไม”

“พี่ไม่ไว้ใจพวกเขา” ได้ยินลี่เลี่ยพูดขึ้นมาอย่างไม่สนใจ

เย่ชิงหลีอมยิ้ม “มีอะไรไม่น่าไว้ใจ”

น้ำเสียงแปลกๆ แต่กลับเต็มไปด้วยความสุข

ตอนนี้ทางคฤหาสน์หงซานได้นอนกันหมดแล้ว ลี่เลี่ยจึงรับเย่ชิงหลีไปในคอนโดใจกลางเมืองไปเลย

Helen's Castle

ลี่เลี่ยช่วยเธอเอาสัมภาระ เย่ชิงหลีถาม “ทางคุณตาไม่มีปฏิกิริยาอะไรใช่ไหม?”

“จะมีปฏิกิริยาอะไรได้ พี่จัดการให้หมดแล้ว ยังเป็นห่วงอะไรอีก?”

“อ้อ”

สองปีนี้ คุณตาดูเข้มมาก ถ้าทางลี่เลี่ยไม่ดูแลตัวเองดีๆ ก็จะโดนไม้เท้า.....

เวลาผ่านไปนาน ลี่เลี่ยเหมือนจะชินกับการช่วยเธอจัดการเรื่องข้างหลัง

“ครั้งนี้เธอก็โหดจริงๆ” ลี่เลี่ยมองเย่ชิงหลีทีหนึ่งแล้วพูด

พูดถึงเรื่องคลิปนั้น ลี่เลี่ยก็เป็นคนหวั่นไหวเหมือนกัน ก็ต้องรู้ว่าเผยจิ้นโม่จะทำอะไร

เพียงแต่ไม่รอให้เขาออกมือก่อน เย่ชิงหลีก็แย่งลงมือซะแล้ว

เย่ชิงหลี” เขาก็ไม่เคยอ่อนมือให้ฉันเหมือนกัน”

“ใช่ ทำดีมาก” ลี่เลี่ยพูดพร้อมอมยิ้ม

อย่างนี้ ตอนที่อยู่เมืองลี่เฉิงก็ไม่ต้องเป็นห่วงว่าเย่ชิงหลีจะถูกคนพวกนั้นรังแกอีกแล้ว ผู้หญิงคนนี้ก็ฉลาดเหมือนกัน

ตอนนี้ไม่รู้ว่าสีหน้าของเผยจิ้นโม่จะเป็นยังไงแล้ว