ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 79

เหมือนดังที่ลี่เลี่ยคิด

ตอนนี้เผยจิ้นโม่นั้นโกรธมากจนปอดจะระเบิดแล้ว ส่วนทางเย่ชิงหลีตอนนี้กลับกำลังค้างคืนที่Helen's Castleที่หรูหรากับลี่เลี่ยในกลางเมืองเมืองเสว่เฉิง

ตอนที่เผยจิ้นโม่รู้ข่าวนี้ ก็รู้สึกว่าอยากจะฆ่าคนให้ตายไปเลย

เช้าวันที่สอง

เย่ชิงหลีตื่นเช้ามาก เพราะว่าอยากจะไปกินข้าวเช้ากับคุณตาที่คฤหาสน์หงซาน และเสี่ยวเสว่อานของเธอ เธอคิดถึงจะตายแล้ว

แต่สุดท้ายตอนจะออกจากประตู โทรศัพท์ก็ดังขึ้น เผยจิ้นโม่เป็นคนโทรมา

รับสาย “ฮาโหล”

“เมื่อคืนเธออยู่กับลี่เลี่ย?”

เย่ชิงหลี “...” ถึงแม้ว่าจะผ่านคลื่นของโทรศัพท์ เธอก็รู้สึกได้ว่าผู้ชายอีกฝั่งของโทรศัพท์นั้นตอนนี้สีหน้าเย็นชามาก

และอารมณ์ที่ดีของเธอ ตอนนี้ก็สีหน้าไม่ได้ดีไปถึงไหน

“นายสะกดรอยตามฉัน?” น้ำเสียง ไม่พอใจเป็นอย่างมาก

ทำไมที่ไหนก็มีเขาอยู่เรื่อยเลย?ตอนนี้ตัวเองอยู่เมืองเสว่เฉิงแล้ว แต่ก็ยังหนีเงื่อนมือของเขาไม่พ้น?

จริงๆ ด้วย

ในสามปีนี้ ทำไมถึงได้สงบขนาดนี้

แต่แท้จริงแล้ว ก็เพราะว่า...เผยจิ้นโม่คิดว่าเธอตายแล้ว ถ้าหาหลุมศพเจอ คาดว่าศพของเธอไม่เป็นชิ้นดีแน่ๆ

“ใช่ หรือไม่ใช่” ผู้ชายอีกฝั่งโทรศัพท์ ไม่ได้ตอบคำถามของเย่ชิงหลีโดยตรง แต่น้ำเสียงหนักแน่นขึ้นกว่าเดิม

มองไม่เห็นอีกฝ่าย เย่ชิงหลีก็แทบจะรู้สึกถึงอันตรายที่ออกมาจากตัวของผู้ชายคนนั้น

“เกี่ยวอะไรกับนาย”

พูดคำพวกนี้ใส่เผยจิ้นโม่อย่างแรง และไม่รอให้ผู้ชายโกรธ เย่ชิงหลีก็ตัดสายโดยตรง

ไอคนนี้จริงๆ เลย ทำให้หมดอารมณ์ตั้งแต่เช้า

ลี่เลี่ย “...”

น่าหงุดหงิด

ทำให้ลี่เลี่ยที่เดิมอยู่ข้างหน้านั้นอดไม่ได้ที่จะเกร็งไปหมด แต่ก็ดีแล้ว มาหาเรื่องกันตั้งแต่เช้าแบบนี้ สมควรโดนแล้ว

เผยจิ้นโม่ที่อยู่อีกฝั่งของโทรศัพท์ ตอนนี้อยู่ที่สนามบินแล้ว ตอนนี้ทุกอย่างของเมืองซีโจวได้ทิ้งให้เซียวหลิงจัดการทั้งหมด เขาก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่แล้ว

ฉางซินเอ๋อร์นั่งอยู่ข้างๆ เขา จี๋ลู่ยืนอยู่ห่างๆ รู้สึกว่าตัวเกร็งไปหมด

ตอนนี้มือของเผยจิ้นโม่จับโทรศัพท์ไว้ ความเยือกเย็นในตาของเขารุนแรงขึ้น และพลิกพลันอยู่ตลอดเวลา

“จิ้นโม่” ฉางซินเอ๋อร์มองเผยจิ้นโม่ไว้

เมื่อก่อนยังเรียกว่าพี่จิ้นโม่ ตอนนี้แม้แต่ ‘พี่’ ก็ไม่เรียกแล้ว เห็นได้ชัดว่าท่าทีที่เธอมีต่อความสัมพันธ์ของตัวเองและเผยจิ้นโม่นั้นเป็นยังไง

ครั้งนี้ เธออะไรก็ไม่มีแล้ว

นอกจากเผยจิ้นโม่แล้ว อะไรก็เหลือแล้ว

ชีวิต ถึงแม้ว่าจะเดินขึ้นไปบนจุดสูงสุดอีกครั้งแล้วจะทำไม?เธอก็แค่ต้องใช้ชีวิตในการถูกวิพากษ์วิจารณ์ครั้งแล้วครั้งเล่าเท่านั้น ไม่ว่าจะปกปิดยังไง ก็ไม่มีทางที่จะกลับมางดงามอีกครั้ง

ทางแบบนั้น ถูกลิขิตไว้แล้วว่าเต็มไปด้วยขวากหนาม ทำไมถึงต้องไปไล่ตามมันอีก?

“ฉันไปสูบบุหรี่” เผยจิ้นโม่ลุกขึ้นแล้วเดินไปข้างๆ

ฉางซินเอ๋อร์มองเผยจิ้นโม่ที่เต็มไปด้วยความเยือกเย็น ในสายตาเย็นชาบวกกับโหดร้าย

มองมือของตัวเองที่ถูกห่อจนเหมือนกับข้าวต้มมัดโดยจิตใต้สำนึก

ใต้ตา เต็มไปด้วยความเกลียดที่มีต่อเย่ชิงหลี

ตรงทางเดินไปห้องน้ำ

จี๋ลู่ได้รับสายจากเผยจิ้นโม่ “คุณผู้ชาย”

“นายกลับไปกับเธอก่อน ฉันจะไปเมืองเสว่เฉิงเที่ยวหนึ่ง” ผู้ชายที่ในมือหนีบบุหรี่ไว้ พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่อึ้มครื้ม

ได้ยินแบบนั้น แผ่นหลังของจี๋ลู่เหงื่อแตกไปหมด

ให้เขากลับไปกับฉางซินเอ๋อร์ก่อน?

นี่..... “คุณฉางรู้ไหมครับ?”

พูดถึงฉางซินเอ๋อร์ บนหน้าของเผยจิ้นโม่ก็แสดงหงุดหงิดขึ้มา

ไม่รอให้เขาพูดอะไร ฉางซินเอ๋อร์ก็ดูมือที่ได้รับบาดเจ็บของตัวเอง และจากนั้นก็มองจี๋ลู่แล้วพูดว่า “ฉันบาดเจ็บแล้ว จะไปพบหมอในตำนานคงไม่เกินใช่ไหม?”

เหตุผลเป็นเหตุผลที่ดี

แต่เหตุผลที่เขาหาให้เผยจิ้นโม่ ตอนนี้ฉางซินเอ๋อร์กลับจะตามไปด้วย?

จี๋ลู่ “ฟังที่คุณผู้ชายสั่งดีกว่าครับ กลับไปที่เมืองลี่เฉิงก่อน”

จี๋ลู่จะกล้าให้ฉางซินเอ๋อร์ไปเมืองเสว่เฉิงได้ยังไง?

โดยเฉพาะคิดอะไรได้ จี๋ลู่ยิ่งมองฉางซินเอ๋อร์อย่างเป็นกังวลแล้วพูดขึ้นมาว่า “ตระกูลลี่ยังมีตระกูลเจียงที่มีชื่อเสียงอยู่ในเมืองเสว่เฉิง ถ้าคุณไปอย่างนี้ ไม่ค่อยดี”

ลี่เลี่ยเป็นคนยังไง?พวกเขาก็เคยเห็นแล้ว ปกป้องเย่ชิงหลีไม่ไหว

และตระกูลเจียงนั้นเป็นใคร?

เย่ชิงหลีเสียทุกอย่างไปหมด คุณตาที่ยังมีชีวิตอยู่ในโลกนี่ เป็นญาติเพียงคนเดียวของเธอจากสิ่งที่เธอได้รับในหลายปีนี้ ก็ดูออกแล้วว่าตระกูลเจียงดีต่อเธอมาก

ที่แรกได้ยินว่าเผยจิ้นโม่ไปเมืองเสว่เฉิง เพราะตามเย่ชิงหลีไป ฉางซินเอ๋อร์ก็รู้สึกไม่ชอบใจเป็นอย่างมาก

ตอนนี้ได้ยินลี่เลี่ยและตระกูลเจียงไม่ต้องสงสัย พวกนี้เป็นคำใบ้ที่จี๋ลู่บอกให้เธอ ถึงแม้จะไม่ได้พูดอย่างชัดเจน แต่น่าจะทำให้ฉางซินเอ๋อร์เข้าใจได้

เมืองเสว่เฉิง.....เป็นพื้นที่ของเย่ชิงหลีจริงๆ ถ้าเธอไปตอนนี้ต้องไม่ดีแน่ๆ

ในเวลานี้เองสนามบินก็ได้ประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับเที่ยวบินของพวกเขา จี๋ลู่มองฉางซินเอ๋อร์ที่ยังไม่หายโกรธอย่างเป็นกังวล “กลับไปเมืองลี่เฉิง?ก่อน?”

ฉางซินเอ๋อร์ “...”

ท่าทีที่เดิมทียืนหยัด หลังจากที่ได้ยินการวิเคราะห์ของจี๋ลู่แล้วสุดท้ายก็พยักหน้าตกลง

ครั้งนี้ที่เมืองซีโจวระหว่างเธอกับเย่ชิงหลีเกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ เชื่อว่าทางเมืองเสว่เฉิงก็ต้องดังมากแน่นอน

เวลาแบบนี้เธอไปเมืองเสว่เฉิง ไม่ว่าจะตระกูลเจียง หรือว่าตระกูลลี่ ต่างเป็นตระกูลที่ใหญ่โต ถ้าจะทำอะไรเธอลับหลังเปนเรื่องที่ง่ายมาก

โดยเฉพาะ เธอก็รู้สึกได้ว่า ความคิดของเผยจิ้นโม่นั้น ที่จริงแล้วอยู่บนตัวของ....เย่ชิงหลี

ดังนั้น เขายิ่งไม่มีทางปกป้องเธอได้ดีอย่างเต็มร้อย

พอคิดแบบนี้ ความเกลียดในตา...เต็มไปหมด เปลวไฟ ก็ได้เผาไหม้อย่างร้อนแรง

เธอเกลียด เกลียดจนอยากให้เย่ชิงหลีไปตาย

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า