ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า บทที่79 ตามไปที่ลูกอยู่
เหมือนดังที่ลี่เลี่ยคิด
ตอนนี้เผยจิ้นโม่นั้นโกรธมากจนปอดจะระเบิดแล้ว ส่วนทางเย่ชิงหลีตอนนี้กลับกำลังค้างคืนที่Helen's Castleที่หรูหรากับลี่เลี่ยในกลางเมืองเมืองเสว่เฉิง
ตอนที่เผยจิ้นโม่รู้ข่าวนี้ ก็รู้สึกว่าอยากจะฆ่าคนให้ตายไปเลย
เช้าวันที่สอง
เย่ชิงหลีตื่นเช้ามาก เพราะว่าอยากจะไปกินข้าวเช้ากับคุณตาที่คฤหาสน์หงซาน และเสี่ยวเสว่อานของเธอ เธอคิดถึงจะตายแล้ว
แต่สุดท้ายตอนจะออกจากประตู โทรศัพท์ก็ดังขึ้น เผยจิ้นโม่เป็นคนโทรมา
รับสาย “ฮาโหล”
“เมื่อคืนเธออยู่กับลี่เลี่ย?”
เย่ชิงหลี “...” ถึงแม้ว่าจะผ่านคลื่นของโทรศัพท์ เธอก็รู้สึกได้ว่าผู้ชายอีกฝั่งของโทรศัพท์นั้นตอนนี้สีหน้าเย็นชามาก
และอารมณ์ที่ดีของเธอ ตอนนี้ก็สีหน้าไม่ได้ดีไปถึงไหน
“นายสะกดรอยตามฉัน?” น้ำเสียง ไม่พอใจเป็นอย่างมาก
ทำไมที่ไหนก็มีเขาอยู่เรื่อยเลย?ตอนนี้ตัวเองอยู่เมืองเสว่เฉิงแล้ว แต่ก็ยังหนีเงื่อนมือของเขาไม่พ้น?
จริงๆ ด้วย
ในสามปีนี้ ทำไมถึงได้สงบขนาดนี้
แต่แท้จริงแล้ว ก็เพราะว่า...เผยจิ้นโม่คิดว่าเธอตายแล้ว ถ้าหาหลุมศพเจอ คาดว่าศพของเธอไม่เป็นชิ้นดีแน่ๆ
“ใช่ หรือไม่ใช่” ผู้ชายอีกฝั่งโทรศัพท์ ไม่ได้ตอบคำถามของเย่ชิงหลีโดยตรง แต่น้ำเสียงหนักแน่นขึ้นกว่าเดิม
มองไม่เห็นอีกฝ่าย เย่ชิงหลีก็แทบจะรู้สึกถึงอันตรายที่ออกมาจากตัวของผู้ชายคนนั้น
“เกี่ยวอะไรกับนาย”
พูดคำพวกนี้ใส่เผยจิ้นโม่อย่างแรง และไม่รอให้ผู้ชายโกรธ เย่ชิงหลีก็ตัดสายโดยตรง
ไอคนนี้จริงๆ เลย ทำให้หมดอารมณ์ตั้งแต่เช้า
ลี่เลี่ย “...”
น่าหงุดหงิด
ทำให้ลี่เลี่ยที่เดิมอยู่ข้างหน้านั้นอดไม่ได้ที่จะเกร็งไปหมด แต่ก็ดีแล้ว มาหาเรื่องกันตั้งแต่เช้าแบบนี้ สมควรโดนแล้ว
เผยจิ้นโม่ที่อยู่อีกฝั่งของโทรศัพท์ ตอนนี้อยู่ที่สนามบินแล้ว ตอนนี้ทุกอย่างของเมืองซีโจวได้ทิ้งให้เซียวหลิงจัดการทั้งหมด เขาก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่แล้ว
ฉางซินเอ๋อร์นั่งอยู่ข้างๆ เขา จี๋ลู่ยืนอยู่ห่างๆ รู้สึกว่าตัวเกร็งไปหมด
ตอนนี้มือของเผยจิ้นโม่จับโทรศัพท์ไว้ ความเยือกเย็นในตาของเขารุนแรงขึ้น และพลิกพลันอยู่ตลอดเวลา
“จิ้นโม่” ฉางซินเอ๋อร์มองเผยจิ้นโม่ไว้
เมื่อก่อนยังเรียกว่าพี่จิ้นโม่ ตอนนี้แม้แต่ ‘พี่’ ก็ไม่เรียกแล้ว เห็นได้ชัดว่าท่าทีที่เธอมีต่อความสัมพันธ์ของตัวเองและเผยจิ้นโม่นั้นเป็นยังไง
ครั้งนี้ เธออะไรก็ไม่มีแล้ว
นอกจากเผยจิ้นโม่แล้ว อะไรก็เหลือแล้ว
ชีวิต ถึงแม้ว่าจะเดินขึ้นไปบนจุดสูงสุดอีกครั้งแล้วจะทำไม?เธอก็แค่ต้องใช้ชีวิตในการถูกวิพากษ์วิจารณ์ครั้งแล้วครั้งเล่าเท่านั้น ไม่ว่าจะปกปิดยังไง ก็ไม่มีทางที่จะกลับมางดงามอีกครั้ง
ทางแบบนั้น ถูกลิขิตไว้แล้วว่าเต็มไปด้วยขวากหนาม ทำไมถึงต้องไปไล่ตามมันอีก?
“ฉันไปสูบบุหรี่” เผยจิ้นโม่ลุกขึ้นแล้วเดินไปข้างๆ
ฉางซินเอ๋อร์มองเผยจิ้นโม่ที่เต็มไปด้วยความเยือกเย็น ในสายตาเย็นชาบวกกับโหดร้าย
มองมือของตัวเองที่ถูกห่อจนเหมือนกับข้าวต้มมัดโดยจิตใต้สำนึก
ใต้ตา เต็มไปด้วยความเกลียดที่มีต่อเย่ชิงหลี
ตรงทางเดินไปห้องน้ำ
จี๋ลู่ได้รับสายจากเผยจิ้นโม่ “คุณผู้ชาย”
“นายกลับไปกับเธอก่อน ฉันจะไปเมืองเสว่เฉิงเที่ยวหนึ่ง” ผู้ชายที่ในมือหนีบบุหรี่ไว้ พูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่อึ้มครื้ม
ได้ยินแบบนั้น แผ่นหลังของจี๋ลู่เหงื่อแตกไปหมด
ให้เขากลับไปกับฉางซินเอ๋อร์ก่อน?
นี่..... “คุณฉางรู้ไหมครับ?”
พูดถึงฉางซินเอ๋อร์ บนหน้าของเผยจิ้นโม่ก็แสดงหงุดหงิดขึ้มา
“ฉันต้องรายงานเธอด้วยเหรอว่าจะไปไหน?” หลังจากถามกลับอย่างเย็นชา เผยจิ้นโม่ก็หันหลังจากไป จี๋ลู่กลับรู้สึกว่าตัวเองอยากจะหาหลุมมุดเข้าไปจังเลย
ฉางซินเอ๋อร์ที่รออยู่ในห้องVIPเห็นจี๋ลู่เดินกลับมาแล้ว
ขมวดคิ้วแล้วมองตามหลังของเขา จี๋ลู่ “คุณผู้ชาย ไปแล้ว”
ฉางซินเอ๋อร์ “อะไรนะ?” ได้ยินแบบนั้น ก็ลุกขึ้นมาทันที จะเดินผ่านจี๋ลู่แล้วตามไปทางที่เผยจิ้นโม่จากไปเมื่อกี้
แต่พอเดินไปสองก้าวก็ได้ยินจี๋ลู่พูดขึ้นมาว่า “อย่าไล่ตามเลย เขาไปพบลี่หยุนชวน”
ลี่หยุนชวนสามคำนี้ ทำให้ฉางซินเอ๋อร์หยุดลงทันที
มองไปหาจี๋ลู่ “เมืองเสว่เฉิง?”
“ใช่ครับ”
จี๋ลู่รู้สึกผิดเล็กน้อย
กว่าจะหาข้ออ้างแบบนี้ให้กับเผยจิ้นโม่ แต่ความสนใจของฉางซินเอ๋อร์....เหมือนจะเป็นเมืองเสว่เฉิง
เมืองเสว่เฉิง ที่ๆเย่ชิงหลีใช้ชีวิตมานานหลายปี
น้ำเสียงฉางซินเอ๋อร์เฉียบคมขึ้นมา “หลังจากการแข่งขัน เย่ชิงหลีไปไหนแล้ว?”
“คือ.....” จี๋ลู่ในตอนนี้ รู้สึกแค่ว่าหัวจะระเบิดแล้ว
ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ชอบผู้หญิงมาตั้งแต่เกิด รู้สึกว่า.....จัดการยากมาก
“มันกลับเมืองเสว่เฉิงไปแล้วใช่ไหม?”
“เรื่องนี้ผมไม่รู้ครับ” จี๋ลู่พูดขึ้นมา
ที่จริงตอนนี้เผยจิ้นโม่ไปเมืองเสว่เฉิง ไม่ต้องคิดก็รู้เพราะว่าเย่ชิงหลีอยู่ที่นั้น
ฉางซินเอ๋อร์พูดอย่างเย็นชาว่า “เตรียมตั๋วเครื่องบินไปเมืองเสว่เฉิงให้ฉัน”
“อันนี้ ไม่ดีมั้งครับ?”
จี๋ลู่รู้สึกว่าหัวจะระเบิดแล้ว ไม่กล้าคิดเลยว่าถ้าเผยจิ้นโม่เจอฉางซินเอ๋อร์ที่ไล่ตามไปเมืองเสว่เฉิงจะเป็นสีหน้ายังไง
บางทีอาจจะไล่เขาออกโดยตรงเลยก็เป็นได้
“ไปเมืองเสว่เฉิง” ฉางซินเอ๋อร์พูขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่แน่วแน่ ท่าทีเหมือนจะเปลี่ยนไม่ได้
จี๋ลู่ “...”
และจากนั้นก็มองจี๋ลู่แล้วพูดว่า “ฉันบาดเจ็บแล้ว
เหตุผลเป็นเหตุผลที่ดี
แต่เหตุผลที่เขาหาให้เผยจิ้นโม่ ตอนนี้ฉางซินเอ๋อร์กลับจะตามไปด้วย?
จี๋ลู่ “ฟังที่คุณผู้ชายสั่งดีกว่าครับ กลับไปที่เมืองลี่เฉิงก่อน”
อ่าน ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า - บทที่79 ตามไปที่ลูกอยู่
อ่าน บทที่79 ตามไปที่ลูกอยู่ พร้อมรายละเอียดที่ยอดเยี่ยมและไม่ซ้ำใคร ซีรีส์ ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า หนึ่งในนิยายขายดีโดย Anonymous เนื้อหาบทบท บทที่79 ตามไปที่ลูกอยู่ - นางเอกเหมือนตกอยู่ในห้วงแห่งความสิ้นหวังปวดใจมือเปล่า แต่เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นอย่างไม่คาดคิด เหตุการณ์นั้นคืออะไร? อ่าน ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า บทที่79 ตามไปที่ลูกอยู่ สำหรับรายละเอียดเพิ่มเติม