ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 22

เมื่อก่อน เย่ชิงหลีไม่เคยต่อต้านเผยจิ้นโม่ ดังนั้นก็เลยไม่รู้ว่าถ้าทำให้ผู้ชายคนนี้โกรธจะเกิดผลลัพธ์ที่น่าเศร้าอะไรขึ้น

ในช่วงบ่าย

เย่ชิงหลีเพิ่งกลับจากโรงพยาบาลมาที่คฤหาสน์เฟิ่งซี ก็ได้รับโทรศัพท์จากลี่เลี่ย "ตอนนี้ฉันกำลังจะกลับไปที่เมืองเสว่เฉิงอีกรอบ"

"รีบขนาดนั้นเลยเหรอ?"

"อืม เธออยากกลับกับฉันไหม?" ลี่เลี่ยกังวลเล็กน้อยเกี่ยวกับเย่ชิงหลี

เย่ชิงหลีขมวดคิ้ว!

เห็นได้ชัด เรื่องของคุณยายจะยังไม่ได้ข้อสรุป เธอต้องอยู่ดูข้อสรุปของเรื่องนี้ วันนี้ไปเช็คกับที่โรงพยาบาลแล้ว

มีบางอย่างที่น่าสงสัยจริงๆ เช่น... ในปีนั้นพยาบาลที่เคยดูแลคุณยาย แม้แต่นอกจากผู้อำนวยการหลิวแล้วคนอื่นๆ ก็หายไปหมด

ในบรรดาร่องรอยพวกนี้ เป็นไปไม่ได้ที่เย่ชิงหลีจะไม่สงสัย

"พี่กลับไปก่อน ทางนี้ฉันจะจัดการให้เร็วที่สุด" เย่ชิงหลีครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วเอ่ยขึ้น

เรื่องอื่น ยังสามารถปล่อยไปได้!

แต่เรื่องที่เกี่ยวกับคุณยาย ไม่ได้

"งั้นเธอก็ระวังเผยจิ้นโม่ด้วย" ลี่เลี่ยเตือนผ่านทางโทรศัพท์

เย่ชิงหลี "รู้แล้วค่ะ"

ไม่พูดถึงเผยจิ้นโม่ก็ยังดี แต่เมื่อพูดถึงเผยจิ้นโม่แล้ว เย่ชิงหลียังสงสัยอยู่หนึ่งเรื่อง ที่ลี่เลี่ยไปจากที่นี่ตอนนี้จะเกี่ยวกับผู้ชายคนนั้นหรือเปล่า?

ไม่นาน เธอก็ได้รับคำตอบ

ตอนเย็น

ลี่เลี่ยได้ออกจากเมืองลี่เฉิงอย่างสมบูรณ์

เผยจิ้นโม่เดินตรงเข้าไปในคฤหาสน์เฟิ่งซีอย่างสง่างาม

"นาย นายจะทำอะไร?" เมื่อเห็นชายคนนั้นตรงเข้ามาในห้อง เย่ชิงหลีใจสั่นไม่หยุด

ชายในชุดสูทสีดำ ดูท่าทางสง่างาม เขานั่งไขว่ห้างบนโซฟา มองมาที่เธอด้วยสายตาเย็นชา

"เธอเคยชินกับการใช้ชีวิตที่นี่หรือจิ่นชาน?"

"มึงหมายความว่ายังไง?" เย่ชิงหลีโกรธจัด

ไม่ว่าเธอจะอารมณ์เย็นแค่ไหน ในตอนนี้ก็ถูกผู้ชายคนนี้ทำให้หงุดหงิด

ในช่วงเวลาที่สติสัมปชัญญะขาดออกจากกัน เย่ชิงหลีก็ตระหนักถึงปัญหาหนึ่งได้ นั่นคือที่ลี่เลี่ยต้องไป เกี่ยวข้องกับเผยจิ้นโม่แน่นอน