ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 32

แม้ว่าอาการของคุณปู่ในห้องฉุกเฉินจะไม่ค่อยดีนัก แต่เขาไม่คาดคิดว่าข่าวการเสียชีวิตของเขาจะมาถึงอย่างกะทันหัน

อีกคนที่ปกป้องเธอ จากโลกของเธอไป!

และเดิมทีแล้วปู่ก็สามารถ...!

"จิ้นโม่!" ก่อนที่ เย่ชิงหลีจะทันได้คิดอะไร เสียงของฉางซินเอ๋อร์ก็ดังมาจากที่ไม่ไกล

ไม่รู้ว่าเธอรู้มาจากไหนถึงตามมาที่นี่ได้

เผยจิ้นโม่มองไปที่ฉางซินเอ๋อร์ คิ้วของเขาขมวดคิ้วแน่น

ตู้หยุนหรั่นและเผยเยว่ยืนอยู่ด้วยกัน ฉางซินเอ๋อร์ก้าวไปข้างหน้า เข้ามาที่ด้านข้างของตู้หยุนหรั่น "คุณป้าคะ ท่านปู่เป็นอย่างไรบ้าง"

เย่ชิงหลีตอนนี้ กำลังยืนอยู่ระหว่างพวกเขา

แต่ว่า กลับมีความรู้สึกของการถูกละทิ้ง

หรือบางที เธออาจไม่ได้สนใจความรู้สึกนี้มากนัก แต่เมื่อเห็นฉางซินเอ๋อร์ เธออดไม่ได้ที่จะโกรธ

"เพี๊ยะ!" เย่ชิงหลี ก้าวไปข้างหน้า ตบไปที่หน้าฉางซินเอ๋อร์

ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างก็พากันตกใจ

ก่อนที่ทุกคนจะตั้งสติ เย่ชิงหลีก็คว้าผมลอนที่บอบบางของฉางซินเอ๋อร์ กระแทกศีรษะของเธอเข้ากับกำแพงสีขาวอย่างแรง

"ปึก!" เสียงหนักๆ ดังขึ้น พร้อมกับเสียงอู้อี้ของฉางซินเอ๋อร์

ในขณะนี้ความโกรธของเย่ชิงหลี ได้เผาผลาญสติทั้งหมดของเธอ

ทำไมปู่เผยถึงตายอย่างกะทันหัน?

ฉางซินเอ๋อร์คว้าข้อมือของเธอ "อย่า!"

แต่ตอนนี้ เย่ชิงหลีดูเหมือนจะสูญเสียสติทั้งหมดไป และไม่ได้ยินเสียงร้องขอความเมตตาจากฉางซินเอ๋อร์เลยแม้แต่น้อย

เมื่อเขากำลังจะจับผมของเธอและกระแทกอย่างแรงอีกครั้ง

ก็มีแรงบีบที่ข้อมือ

แรงนั้น รุนแรงมากจนเธอต้องปล่อยผมของฉางซินเอ๋อร์ ก่อนที่เธอจะทันได้ตอบโต้ แรงก็พุ่งมาจากไหล่ของเธอและผลักเธอออกไปอย่างรุนแรง

"เธอเป็นบ้าอะไร?" เผยจิ้นโม่ตะโกนอย่างเย็นชา ระงับความโกรธของเขา