ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า นิยาย บท 45

ไม่ต้องสงสัย

ตอนนี้เมื่อสวี่อี๋พูดว่าหากได้รางวัลในการแข่งขันที่ซีโจวนี้จะไปต่างประเทศได้ เธอก็มีสติขึ้นมาในพริบตา!

“ฉันไป!”

เวลาที่ผ่านไป เหมือนเธอถูกเย่ชิงหลีแซงไปอย่างไม่ทันได้สังเกตมาตลอด………! แต่ครั้งนี้เธอต้องแซงเธอ!

เธอเห็นว่าเชื่อฟังคำแนะนำของเธอไม่ต้องไปอ้อนวอนให้เผยจิ้นโม่จัดนิทรรศการให้ ก็ถอนหายใจออกมา!

เธอกลับไม่รู้ ตอนนี้เผยจิ้นโม่กลับ………!

“หากว่าเขากับจอสแลน เย่ยังไม่หย่ากัน ทำไมถึงได้หมั้นกับเธอ?” สวี่อี๋ถามอย่างสงสัย

ฉางซินเอ๋อร์ “………”

พูดจบ

หน้าที่แย่อยู่แล้ว ยิ่งดูแย่กว่าเดิม!

ทำไม เธอนั่นรู้ดีอย่างมาก

เพียงแต่……!

เพียงแต่อะไร เรื่องพวกนี้เธอไม่สามารถบอกสวี่อี๋ได้ “ที่จริงหลายปีมานี้ เธออยู่แบบคนที่ตายไป”

“ใช่ไหม?”

เธออยู่แบบคนที่ตายไป?

แต่คนทั้งเมืองลี่เฉิงต่างรู้ คุณชายรองของตระกูลเผยไม่ยอมรับว่าภรรยาของตัวเองตาย ไม่ลดละที่จะตามหามาตลอด

เพียงแต่เมื่อเห็นเขาหมั้นกับเผยจิ้นโม่ เกรงว่าในตอนท้ายที่สุดก็เชื่อแล้ว

เพียงแต่คิดไม่ถึง ในตอนที่หมั้นกันได้ไม่นาน คน………กลับมาแบบมีชีวิต

การแข่งขันในเมืองซีโจวสำหรับฉางซินเอ๋อร์นั้นสำคัญอย่างมาก สำหรับเย่ชิงหลียิ่งค่อนข้างสำคัญอยู่แล้ว!

ต่อจากนี้อีกสามวัน เธอแทบไม่ได้นอน ทุกครั้งก็เป็นแบบนี้ เมื่อใดเพียงมีเรื่องที่สำคัญ สมองของเธอก็จะไม่ถูกควบคุม

“ครืดๆๆ” เสียงโทรศัพท์สั่น

ตอนนี้เย่ชิงหลีอยู่ในห้องสตูดิโอ มองดูรูปชุดแต่งงานบนกระดาน ทั้งห้องสตูดิโอถูกล้อมรอบไปด้วยลูกไม้สีขาวและผ้าหลากหลายแบบ ดูเละเทะไปหมด

ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดัง แทบไม่มองก็กดรับ “ฮัลโล่”

“ตอนนี้เผยจิ้นโม่กำลังมาพบมู่จิงเยี่ยน”

มู่จิงเยี่ยน? ใคร เดี๋ยวก่อน………! เป็นเขา!? ชั่วพริบตาเธอระเบิดขึ้นมา “เขาไปเจอมู่จิงเยี่ยนทำไม?”

“ช่วงนี้คุณมู่มีโครงการหนึ่งที่คุยกับพวกเราตงฟาง กรุ๊ปอยู่ แต่ยังไม่ได้ตกลงกันสักที!”

จากนั่น เย่ชิงหลีก็มีสติกลับมาแล้ว และเข้าใจความหมายนั่นแล้ว!

ในตอนนั้นก็โกรธจนระเบิด!

เขากำลังขัดขวางแผนของพวกเขาอยู่? ความเสียหายก่อนหน้านี้เธอยังไม่มีเวลาไปสนใจ ตอนนี้ก็ค่อยๆไล่ต้อนมาเรื่อยๆ?

เย่ชิงหลีขยี้ผมที่เริ่มยุ่งเหยิง

ไม่รอให้เธอได้พูด ก็ได้ยินเสียงลี่เลี่ยพูดขึ้น “ดูแล้วครั้งนี้ เขาไม่เห็นใบหย่าของฉันกับเธอคงไม่มีทางปล่อยไปแน่!”

เย่ชิงหลี “………”

ตอนนี้ลี่เลี่ยไม่พูดเตือนเธอคงจะลืมเรื่องนี้ไปหมด

แต่ผู้ชายบ้าคนนี้………ทำไมถึงกัดเรื่องนี้ไม่ปล่อย? นี้เป็นเรื่องที่เขาควรกังวลหรือไง!?

ยิ่งคิด เย่ชิงหลีก็ยิ่งโมโห คิดไม่ถึงว่าเผยจิ้นโม่คนนี้จะจัดการยากแบบนี้

“ฉันรู้แล้ว”

“ชิงหลี!”

“อืม……”

“ผู้ถือหุ้นบางส่วนรู้สึกว่าช่วงนี้บริษัทรับผลกระทบเกี่ยวข้องกับเธ เธอรีบทำให้มันเจ็บจบอย่างเร็ว ไม่ได้ก็แทงเขาสักดาบ!”

เหมือนว่าลี่เลี่ยจะโกรธจนเป็นบ้าแล้ว

ที่จริงนั่งในตำแหน่งประธานตงฟางกรุ๊ป ยังไม่มีใครกล้าทำกับเขาแบบนี้! ครั้งแล้วครั้งเล่า

เห็นได้ชัดว่าเผยจิ้นโม่กำลังหาเรื่องกับเขา

ไม่ใช่ว่าเขานั้นกลัวเผยจิ้นโม่มาก เพียงแค่รู้สึกเรื่องนี้ไม่จัดการจนชัดเจน ไม่รู้จะต้องมีแมลงเม่าสักเท่าไหร่

“แบบนั้นไม่ได้นะ ฉันจะติดคุก!”

“วางใจ ฉันจะช่วยเธอออกมา!”

“พอได้แล้ว………” หากว่าเธอต้องทะเลาะจนต้องใช้มีดกับเขา เกรงว่าคงได้พูดออกไปว่าเธอแทงแฟนเก่าเพื่อรักใหม่

เหมือนที่ลี่เลี่ยคิด เข้าไปพัวพันกับคนอย่างเผยจิ้นโม่ขึ้นมา ไม่ง่ายที่จะจัดการ แมลงเม่าของเขายิ่งเพิ่มขึ้นอีกเยอะ

ยิ่งคิด เย่ชิงหลีก็ยิ่งโกรธ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฉันน่ะ...เศรษฐีนีตัวแม่จ้า